Άρθουρ Σοπενάουερ

Όλες οι απαντήσεις του Σοπενάουερ για τις ανθρώπινες σχέσεις

«Πρέπει κανείς να μην έχει ιδέα πώς λειτουργεί ο κόσμος αν νομίζει πως θα γίνει δημοφιλής με την εξυπνάδα και την αντίληψή του».

Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.

«Η Σχέση μας με τους Άλλους» είναι ένα απόσπασμα από τη συλλογή δοκιμίων-φιλοσοφικών προβληματισμών του Arthur Schopenhauer, η οποία δημοσιεύτηκε το 1851 υπό τον τίτλο ‘’Parerga und Paralipomena’’.

Ο ίδιος ο Schopenhauer περιέγραψε την συλλογή αυτή ως «ασύγκριτα πιο δημοφιλές από οτιδήποτε άλλο μέχρι τώρα», ενώ συμπληρώνουν θεματικά το πιο διάσημο ίσως έργο του, τον «κόσμο ως βούληση και ως παράσταση».

«Η Σχέση μας με τους Άλλους» εκδίδεται ως ένα απαραίτητο σημείο αναφοράς τόσο για τους μελετητές του σπουδαίου Γερμανού ιδεαλιστή, όσο και για την ίδια την ιστορία της φιλοσοφίας εν γένει.

Γιατί στη συναναστροφή μας με τους άλλους είναι προτιμότερο να ρίχνουμε λίγο το επίπεδό μας; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα αν δεν τους αγγίζει προσωπικά; Γιατί η επιείκεια και η ειλικρινής εκτίμηση στο πρόσωπο κάποιου που μόλις γνωρίσαμε δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι;

Τι είναι τελικά η ευγένεια και γιατί κάνουμε καλό στον εαυτό μας όταν κρίνουμε τους άλλους;

Με το γνωστό καίριο και ουδόλως διπλωματικό του ύφος, ο Άρθουρ Σοπενχάουερ προσφέρεται να δώσει απαντήσεις σ’ αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι επιθυμούμε την επαφή με τους άλλους ανθρώπους παρότι «στην πραγματικότητα θα πρέπει να είμαστε πολύ χαρούμενοι αν δεν έχουμε καμία σχέση μαζί τους».

Στη βραβευμένη πραγματεία του "Περί της ελευθερίας της βούλησης", ο Schopenhauer υποβάλλει τούτο το κεντρικό και πάντα επίκαιρο φιλοσοφικό πρόβλημα σ’ ενδελεχή, πρωτότυπη, ολοκληρωμένη και συνάμα εύληπτη ανάλυση. Καταδεικνύει μ’ αυτήν πως οι ανθρώπινες πράξεις καθορίζονται από τη δράση των κινήτρων επί του αμετάβλητου ανθρώπινου χαρακτήρα με αναγκαιότητα εξίσου αδήριτη όπως κι εκείνη που καθορίζει τα λοιπά φαινόμενα του κόσμου. Φανερώνει επιπλέον το πού έχει τις πηγές της η πλάνη πως η ανθρώπινη βούληση είναι ελεύθερη. Με τούτα, ωστόσο, η ανθρώπινη ελευθερία δεν αίρεται, αλλά μετατοπίζεται στο υπερβατολογικό πεδίο του νοητού χαρακτήρα.

Η εν λόγω πραγματεία είναι ένα από τα μικρότερης έκτασης γραπτά που πλαισιώνουν το κύριο έργο του Schopenhauer και αναπτύσσουν εμβριθέστερα απ’ ό,τι εκείνο ένα κεντρικό φιλοσοφικό ζήτημα. Η ενδελεχής ανάλυση στην οποία υποβάλλεται εδώ το ερώτημα περί της ελευθερίας εξακολουθεί και σήμερα να παρουσιάζει αμείωτο ενδιαφέρον.