Manuel Vilas

"Je suis arrivé par la douleur à la joie" , écrit le poète José Hierro. De chambres d'hôtel en aéroports, assailli par une profusion de souvenirs, Manuel Vilas poursuit la mise à nu de son narrateur. Il orchestre la symphonie de la mémoire et enrichit son tableau de nouveaux motifs comme celui de l'allégresse. Toujours entouré de ses musiciens, ombres de son passé, en dialogue incessant avec les doubles de ses fantômes, auxquels il ajoute Arnold (pour Schönberg), sa part sombre, son ange de la dépression.
Après Ordesa, prix Femina étranger, Manuel Vilas revient avec un grand livre solaire. Son audace littéraire et sa capacité à transfigurer l'intime en universel le désignent comme un de nos écrivains contemporains majeurs. Traduit de l'espagnol par Isabelle Gugnon

Ένα ιλιγγιώδες, τολμηρό χρονικό της ζωής του συγγραφέα, ένας συγκινητικός και συγκινημένος απολογισμός των δοκιμασιών, των αποτυχιών και των θριάμβων της. Ο αφηγητής, με την οικειότητα ενός ημερολογίου, αντιμετωπίζει τα φαντάσματα των γονιών του υπό τη σκιά του διαζυγίου του, των παιδιών του, της καριέρας του. Με θάρρος και ειλικρίνεια, αναμειγνύοντας την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, τον πεζό με τον ποιητικό λόγο, ο συγγραφέας αφηγείται μια ιστορία πλάθοντας με τον εαυτό του έναν αλησμόνητο χαρακτήρα με τον οποίο –κι αυτό είναι το μεγάλο του επίτευγμα– μπορούμε να ταυτιστούμε.

Λες κι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από ένα φιλί. Τίποτα δεν υπάρχει. Το φιλί που σφραγίζει τη φλογερή και απροσδόκητη ιστορία αγάπης μεταξύ του Σαλβαδόρ και της Μονσεράτ γεννιέται εν μέσω της πανδημίας, σε ένα εξοχικό καταμεσής του δάσους, όπου ο Σαλβαδόρ, ένας πενηνταοχτάχρονος καθηγητής, βρίσκει καταφύγιο. Γνωρίζει τη Μονσεράτ σ’ ένα γειτονικό χωριό, στα περίχωρα της Μαδρίτης, να εργάζεται στο μοναδικό παντοπωλείο της περιοχής. Τον Μάρτιο του 2020, ο Σαλβαδόρ ξαναδιαβάζει τον Δον Κιχώτη υπό το πρίσμα της αίσθησης του απόλυτου, του καταβροχθιστικού πάθους που τον δένει με τη Μονσεράτ. Η απρόσμενή του Αλτισιδόρα –όπως του αρέσει να την αποκαλεί– εμφανίζεται ως μια πράξη αντίστασης τον καιρό της αναγκαστικής απομόνωσης. Μέχρι που το παρελθόν τους αναδύεται, αναπόφευκτα, καθώς η ρουτίνα των δύο εραστών γίνεται πραγματικότητα. Τα Φιλιά είναι ένα μεγάλο ερωτικό μυθιστόρημα, τρυφερό και αισθησιακό, συχνά αστείο και δραματικό, όπου οι χαρακτήρες στην οικειότητά τους συνδέονται μοναδικά με τον αναγνώστη. Το δέρμα των ερωτευμένων, ο σαρκικός τους πόθος και τα φιλιά τους παρουσιάζονται με τρόπο σχεδόν απτό. Ο Manuel Vilas δημιουργεί έναν στοχασμό για το πώς, εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης, δύο άνθρωποι προσπαθούν να βρουν το νόημα εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχει.