Ευγένιος Τριβιζάς

Μια λαίμαργη φάλαινα καταπίνει όλα τα κύματα, όλες τις σταγόνες, όλους τους ναύτες, όλες τις γοργόνες, όλους τους φάρους, τους ξιφίες, τους σπόρους, τα χταπόδια και τους αστερίες της θάλασσας! Και να 'ταν μόνο αυτό... Ενώ δεν πρέπει συνεχίζει να καταπίνει απτόητη, ώσπου δεν αφήνει ούτε φύκι, ούτε λέπι και μένει ολομόναχη και απροστάτευτη στη μέση μιας μεγάλης ερημιάς. Τότε καταλαβαίνει το σφάλμα της και το κόστος της λαιμαργίας της, όταν βλέπει να πλησιάζουν απειλητικά με προτεταμένα τα μυτερά τους καμάκια οι αμείλικτοι φαλαινοθήρες.
Ένα αλληγορικό παραμύθι για την άλογη εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου και την προστασία της φύσης.

Περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη της ΣΤ΄ Δημοτικού (σχολικό εγχειρίδιο Γλώσσας: α' τεύχος, σελ. 47, ενότητα 4: Διατροφή, με διαφοροποιημένο τίτλο: "Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που κατάπιε τη θάλασσα")

Δεν είναι ντουν δεν είναι γκουν

Είναι το ένα και μοναδικό γκουντούν που το κυνηγάει ένας αδηφάγος φοβερός γκουντουνοφάγος, αλλά από τα νύχια του τα σουβλερά το σώζει πάντα η Χαρά! Ένα χειμωνιάτικο βράδυ το πιο περίεργο, το πιο χαριτωμένο, το πιο απίθανο ζωάκι του κόσμου ζητάει καταφύγιο στο δωμάτιο της Χαράς. Η Χαρά το σώζει από το θανάσιμο εχθρό του και το ζωάκι αποφασίζει να μείνει παντοτινά κοντά της. Έτσι γνωρίζει η Χαρά το Γκουντούν και το Γκουντούν τη Χαρά. Έτσι αρχίζουν οι θαυμαστές, οι μυστικές τους περιπέτειες, σε λιβάδια με τετράφυλλα τριφύλλια, σε φάρους με γαλάζιους γλάρους, σε δάση με μαγεμένες πασχαλιές, σε βουνά από κανέλα και θαλασσινές σπηλιές… Ενώ τρεις νάνοι πειρατές μαγειρεύουν κουκιά με φεγγαροπολτό και μοιράζουν γυαλόπετρες κάτω απ’ το κρεβάτι, η Χαρά και το Γκουντούν ταξιδεύουν με το ιπτάμενο σουρωτήρι στη χώρα του Χασμουρητού, στη χώρα της Πρωταπριλιάς, στο δάσος με τα γλειφιτζούρια κι ακόμα παραπέρα…

Η μικρή Μυρτώ πηγαίνει διακοπές σε ένα μακρινό νησί. Την πρώτη μέρα αγκαλιάζει το πιο μεγάλο κύμα και βλέπει ένα μαγεμένο καράβι να αρμενίζει στα νότια. Το βράδυ τυλίγει στο δάχτυλό της μια φεγγαραχτίδα και πέφτει να κοιμηθεί. Το παράθυρο με τα γεράνια στο περβάζι είναι ανοιχτό και η νύχτα σιωπηλή. Τότε ενώ κανείς μα κανείς δεν το έχει προσκαλέσει εμφανίζεται το κουνουπάκι. Ένα παραμύθι με ζαχαρένιες μυγδαλιές και γοργόνες που χορεύουν γαϊτανάκι, μια νοσταλγική ιστορία για τη μοναξιά, τη συντροφιά, το κάλεσμα της θάλασσας και τα καλοκαιριάτικα όνειρα, για τις διακοπές που όσο πιο πολύ τις περιμένεις τόσο περισσότερο αργούν να έρθουν, ένα παιχνίδι με ρυθμικά ζουζουνίσματα που διαβάζονται φωναχτά ώσπου το παιδί μαθαίνει να συμπληρώνει τους μισοτελειωμένους στίχους.

Ενώ οι πασχαλίτσες με δύο, τρεις ή τέσσερις κουκκιδίτσες περνάνε ζωή χαρισάμενη, κανείς δεν καταδέχεται να κάνει παρέα με την πασχαλίτσα που έχει μόνο μία κουκκιδίτσα. Κανείς δεν παίζει μαζί της. Κανείς δεν της κάνει δωράκια. Κανείς δεν της λέει τα μυστικά του. Άδικα η μικρή πασχαλίτσα με τη μία μόνο κουκκιδίτσα πετάει από δω κι από κει κι από κει κι από δω. Έχει σχεδόν απελπιστεί, όταν αντικρίζει κάτι αφάνταστα υπέροχο και συναρπαστικό. Μια γοητευτική ιστοριούλα που όχι μόνο μας διασκεδάζει, αλλά μας μαθαίνει και τους πρώτους μας αριθμούς.

Τι συμβαίνει όταν βρέχει πινέζες στην Μπαλονοχώρα και η πινεζοψιχάλα γίνεται πινεζομπόρα; Τι κάνουν τα μπαλόνια για να ξεφύγουν από τις πινέζες που πέφτουν από τον ουρανό καταρρακτωδώς; Ένα βιβλίο που κρύβει ένα μεγάλο "ΜΠΑΜ!", αλλά κι ένα εξίσου μεγάλο ουράνιο τόξο, ότι πρέπει για να το διαβάζουμε τις βροχερές μέρες!

H Πουπού η πονηρή αλεπού προσπαθεί να πείσει την Καρλότα την τσαχπίνα άσπρη κότα να βγει από το κοτέτσι για να την κάνει γιουβέτσι. Και τι δε σκαρφίζεται για να την πείσει ότι την αγαπάει ειλικρινά και θέλει το καλό της!

Της χαρίζει κορδελίτσες, γαριδάκια, πίτουρα και λουλουδάκια, της ψιθυρίζει λογάκια μελιστάλακτα πολλά και γλυκά μουρμουρητά, της υπόσχεται ότι θα την έχει όπα όπα, ώσπου μια μέρα πείθει την όμορφη Καρλότα να την ακολουθήσει στη φωλιά της. Την οδηγεί στην κουζίνα και της λέει ένα μεγάλο ψέμα: ότι η κατσαρόλα είναι πισίνα. Θα πιστέψει η Καρλότα και αυτό το ψέμα; Θα κάνει βουτιά στην κατσαρόλα;

Σε ένα μακρινό νησί τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δύο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει τον σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα έχει απομείνει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η γάτα είναι αποφασισμένη να επιζήσει. Αυτή είναι η ιστορία ενός ανελέητου διωγμού, ενός απελπισμένου έρωτα, μιας πικρής προδοσίας - αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας μαύρης γάτας. "Η τελευταία μαύρη γάτα": ένα μυθιστόρημα από τον "ποιητή παραμυθιών" Ευγένιο Τριβιζά, που κερδίζει από την πρώτη σελίδα και κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μια συναρπαστική περιπέτεια που συνδυάζει τον λυρισμό με το χιούμορ, τη συγκίνηση με το μυστήριο, την απόγνωση με την ελπίδα, ένα δριμύ "κατηγορώ" κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της δεισιδαιμονίας. ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Ένας υποβλητικός μύθος που διερευνά την κάθοδο ενός έθνους στα βάθη του δολοφονικού φανατισμού. Μια ιστορία που θερμαίνει τις καρδιές..." (Elaine Williams, "Times Educational Supplement") "Η δυναμική του ρατσισμού και το ηθικό καθήκον της αντίστασης εναντίον του σπάνια έχουν αποδοθεί με τόσο ελκυστικό τρόπο. Η Τελευταία μαύρη γάτα θυμίζει αλληγορία του Αλμπέρ Καμί για ένα νεότερο κοινό." (Boyd Tonkin, Literary editor, "The Independent") "Το ανάλαφρο, όμορφο και διασκεδαστικό βιβλίο του Τριβιζά χωρίς αμφιβολία είναι βιβλίο-παραβολή. Είναι βιβλίο-αντανάκλαση. Ίντριγκα και ερωτική ιστορία. Φιλία και προδοσία. Υπέροχοι και άθλιοι χαρακτήρες. Στο βιβλίο πλανάται μια αύρα θάλασσας, λαχτάρας, ακόμα και η μυρωδιά φρέσκου ψαριού. Γιατί πρώτα από όλα ο Έλληνας Ευγένιος Τριβιζάς δεν είναι φιλόσοφος, ούτε ιεροκήρυκας, είναι απλά ποιητής." (www.livelib.ru/book) "Η μισαλλοδοξία, η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων και η απληστία των εταιρικών οικονομικών συμφερόντων σατιρίζονται κατά τρόπο θαυμαστό." (Gary Mc Keone, Literary Editor, "Arts Council", England) "Καταπληκτικό μυθιστόρημα." (Γ. Ζουμπουλάκης, "Το Βήμα") "Μια ιστορία ηρωικής αντίστασης στις δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις και φυλετικές διακρίσεις. Ο συγγραφέας κλέβει τις καρδιές των μικρών αναγνωστών με τους ήρωες και τη γλώσσα του." (Mutfak Banyo Seramik) "Το μυθιστόρημα αποκαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο, τον σύγχρονο κόσμο με τις μηχανορραφίες του, την αναλγησία, το έλλειμμα της δημοκρατίας, την απουσία οραμάτων, εντέλει τον κάθε λογής ρατσισμό του." (Γιάννης Σ. Παπαδάτος, "Διαβάζω") "Ο Ευγένιος Τριβιζάς κηρύσσει πόλεμο στις δεισιδαιμονίες, τις προκαταλήψεις και τις φυλετικές διακρίσεις..." (Haftalik Dergisi) "Μαύρο, όπως και οι τετράποδοι πρωταγωνιστές του, ένα ρέκβιεμ για την ολοκληρωτική παράνοια του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας." ("Το Ποντίκι") "Πλήρης απόλαυση! Δε χωράει στο μυαλό! Δεν περίμενα από μια ιστορία για γάτες τέτοιο βάθος." (http://novostiliteratury.ru) "Μία άκρως καθηλωτική περιπέτεια φαντασίας και μυστηρίου." ("Bookseller") "Ο Τριβιζάς είναι αρκετά έμπειρος κι ευφυής, ώστε να μην πέσει στην παγίδα του διδακτισμού και της ηθικολογίας. Η Τελευταία μαύρη γάτα διαβάζεται με αγωνία κι ενδιαφέρον ως την τελευταία της σελίδα." (Radikal Kitap) "Έχοντας επίγνωση των αναλογιών και των μεγεθών θα μπορούσε η "Τελευταία μαύρη γάτα" να συγκριθεί με την περίφημη "Φάρμα των ζώων". Και τα δύο αυτά βιβλία κατάφεραν το καθένα με τον δικό του τρόπο να φέρουν στο φως οδυνηρές αλήθειες των καιρών." (Αντώνης Ξαγάς, mic) "Το εξόχως αυτό ανατρεπτικό μυθιστόρημα για παιδιά (και όχι μόνο) του Ευγένιου Τριβιζά μπαίνει στα σχολεία του Ισραήλ." (Γ. Μπασκόζος, "Το Βήμα") Καλό βιβλίο, υπέροχο, μπορείς να πεις. Διαβάζοντάς το νομίζεις ότι σε παρακολουθούν ένα ζευγάρι φωτεινά, πράσινα γατίσια μάτια. Τέτοιες ιστορίες θα τις θυμάσαι για πολύ καιρό. www.livelib.ru/book

Δύο λαίμαργες και καυχησιάρες φάλαινες, η Φιφή και η Φωφώ, αποφασίζουν να αναμετρηθούν, να φάνε δηλαδή μία μέρα όσο περισσότερο μπορούν, και το ηλιοβασίλεμα να συναντηθούν για να κάνουν απολογισμό χαψίματος. Έτσι, λοιπόν, οι δύο άσπονδες φιλενάδες επιδίδονται σε μία άνευ προηγουμένου ακατάσχετη θαλασσινή πανδαισία, καταπίνουν βάρκες με ψαράδες, τρώνε καΐκια με χαρωπά ναυτάκια και καταβροχθίζουν πειρατικές σκούνες με αιχμάλωτες πριγκιποπούλες. Ώσπου οι δύο φαντασμένες φάλαινες να λύσουν τις διαφορές τους, οι αναγνώστες μαθαίνουν πολλαπλασιασμό και διαίρεση και τελειώνοντας το βιβλίο είναι πλέον σε θέση να υπολογίσουν με θαυμαστή ακρίβεια πόσα πόδια έχουν οχτώ χταπόδια και με ποιον τρόπο τρεις φάλαινες μπορούν να μοιράσουν μεταξύ τους έξι ιππόκαμπους με παπιγιόν και δώδεκα ναυαγισμένους αρλεκίνους.

Ένα ταλαίπωρο ποντίκι φοβάται υπερβολικά τις γάτες. Όταν η κατάστασή του φτάνει στο απροχώρητο και τίποτα άλλο δεν μπορεί πια να τον βοηθήσει, ακολουθώντας τη συμβουλή ενός ειδικού, βγάζει διαβα-τύριο, αγοράζει εισι-τύριο και ξεκινάει ένα πρωί για την ονειρεμένη Χώρα χωρίς Γάτες όπου οι τυρόπιτες είναι αφράτες και νόστιμο τυρί γεμάτες. Ταξιδεύει με αερόστατο, με φορτηγό, κάρο, μαούνα και θαλαμηγό, πέρασε από τη Φομφάη, το Πιπερού και τη Βαραδουάη, αλλά, όταν φτάνει στη Χώρα χωρίς Γάτες, μια τρομερή απογοήτευση το περιμένει. Η Χώρα χωρίς Γάτες είναι γεμάτη φάκες. Το ποντίκι, όμως, δεν το βάζει κάτω. Είναι αποφασισμένο να ανακαλύψει τη μακρινή, απρόσιτη και ονειρεμένη Χώρα χωρίς Φάκες και χωρίς Γάτες. Το όνειρό του πραγματοποιείται, όχι όμως ακριβώς όπως το περίμενε.