Ψυχολογία

Οι πρωτοπόροι ειδικοί πίσω από το μπεστ σέλερ Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό του (The Whole Brain Child) (Εκδόσεις Πατάκη, 2018) έρχονται τώρα να διερευνήσουν την υπέρτατη πρόκληση κατά την ανατροφή των παιδιών: την επίτευξη της πειθαρχίας. Δίνοντας έμφαση στον συναρπαστικό δεσμό μεταξύ της νευρολογικής ανάπτυξης του παιδιού και του τρόπου που αντιδρά ο γονέας στην άσχημη συμπεριφορά, η Πειθαρχία χωρίς Δράματα έρχεται να μας προσφέρει έναν αποτελεσματικό οδικό χάρτη, σχεδιασμένο υπό το πρίσμα της ενσυναίσθησης, για να αντιμετωπίζουμε παιδικά ξεσπάσματα, εντάσεις και δάκρυα - χωρίς να δημιουργούμε σκηνές. Σε αυτό τον οδηγό, που θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε την ψυχική σας υγεία, θα ανακαλύψετε: -στρατηγικές που σας βοηθούν να προσδιορίσετε τη δική σας φιλοσοφία για την πειθάρχηση των παιδιών - και να κατακτήσετε τις καλύτερες μεθόδους για να μεταδώσετε τα μαθήματα που θέλετε -επιστημονικά δεδομένα για την εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού - και ποιο είδος πειθάρχησης είναι πιο αποτελεσματικό και εποικοδομητικό σε κάθε ηλικία και σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο -τον τρόπο να συνδέεστε με ένα παιδί ήρεμα και με αγάπη -όσο ακραία κι αν είναι η συμπεριφορά του-, την ίδια στιγμή που θέτετε σαφή και σταθερά όρια -μικρές συμβουλές για να παίρνετε το παιδί σας από την περιοχή των ξεσπασμάτων του και να το οδηγείτε στην επίτευξη της εναισθησίας, της ενσυναίσθησης και της επανόρθωσης -είκοσι λάθη που κάνουν κι οι καλύτεροι γονείς όταν πειθαρχούν τα παιδιά τους - και πώς να μένετε επικεντρωμένοι στις αρχές του γονεϊκού ρόλου και των τεχνικών πειθάρχησης που λαμβάνουν πάντα υπόψη την εγκεφαλική απαρτίωση.

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.
Στο Πένθος και Μελαγχολία ο Φρόυντ προσπαθεί να ρίξει φως στη φύση της μελαγχολίας. Θεωρώντας το πένθος ως το φυσιολογικό της πρότυπο, προχωρά σε μια συγκριτική μελέτη των δύο αυτών καταστάσεων, υπολογίζοντας τις αποκλίσεις και προσδιορίζοντας τις διαφορές τους.

Σήμερα, στην εποχή της πάνδημης δυστυχίας, της τυφλής βίας, των φυσικών και οικολογικών καταστροφών, το να μιλάμε για την ομορφιά μπορεί να φαίνεται άτοπο, άπρεπο, ακόμη και προκλητικό. Σχεδόν σκανδαλώδες. Ίσως όμως, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, η ομορφιά, σε αντίθεση με το κακό, βρίσκεται όντως στους αντίποδες μιας πραγματικότητας την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Μέσα στην καρδιά του Φρανσουά Τσενγκ ο ποιητής απευθύνεται στον συγγραφέα και τον στοχαστή. Τους δείχνει πόσο άπρεπο είναι να πραγματεύεται κανείς σχολαστικά ένα ζήτημα όπου στην ουσία διακυβεύεται η ίδια η σωτηρία της ανθρωπότητας. Τους ζητά να μην αναφέρονται στη λέξη ομορφιά χωρίς να έχουν απόλυτη συνείδηση της βαρβαρότητας του κόσμου. τους βροντοφωνάζει ότι, απέναντι στη σχεδόν γενικευμένη βασιλεία του κυνισμού, η αισθητική δεν μπορεί να αγγίξει την ίδια της την ουσία παρά μόνο αν αφεθεί στην καταλυτική παρέμβαση της ηθικής.

Μια ξεχωριστή πνευματική διαδρομή που άρχισε με τον Δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο, όπου ο διάσημος ψυχίατρος Δρ Σκοτ Πεκ παρουσίασε μια νέα ψυχολογία της αγάπης και της πνευματικής ανάπτυξης. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας τις ιδέες του για τη ζωή, τον θάνατο και το νόημα της ύπαρξης. Διαβάζοντάς το, ανακαλύπτουμε ψήγματα αληθινής σοφίας – ιδέες και σκέψεις για την κοινωνία, την πραγματικότητα και τον άνθρωπο που μας ωθούν να αμφισβητήσουμε, να αναρωτηθούμε, να στοχαστούμε και να βιώσουμε τη ζωή με έναν πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο, που οδηγεί στην αληθινή πνευματική ανάπτυξη. Σε νέα, ανανεωμένη μετάφραση για την ελληνική γλώσσα, το βιβλίο Πέρα από τον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο ολοκληρώνει την τριλογία του «Δρόμου», στην οποία ο Δρ Σκοτ Πεκ πραγματεύε-ται με αριστουργηματικό τρόπο ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λογική σκέψη, τη συνείδηση, την επιστήμη και τον Θεό.

Οι συγγραφείς του βιβλίου αυτού φιλοδοξούν να απαντήσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερωτήματα σχετικά με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τα πρώτα χρόνια του παιδιού. Δε θέλουν απλώς να υποδείξουν τι είναι σημαντικό και τι όχι, θέλουν να καταρρίψουν τους μύθους και τις ηθικολογίες με σκοπό να βοηθήσουν τους νέους γονείς να προστατέψουν και τον χρόνο και τα χρήματά τους. Ένα μωρό απαιτεί κόπο και πολλή δουλειά, και σε μία τόσο πιεσμένη περίοδο είναι ζωτικής σημασίας να μπορεί κανείς να επικεντρωθεί σε ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό, κλείνοντας τα αυτιά του σε αμφίβολες νουθεσίες, διαφημίσεις και ιστορίες τρόμου.

"Πώς θα είναι η ζωή μου σε 10 χρόνια, αν συνεχίσω να κάνω τα ίδια; Η απάντηση ήταν τόσο ξεκάθαρη, που στα τριάντα πέντε μου τα άφησα όλα για να βρω τον εαυτό μου, να βρω αυτό που μου έλειπε.

Άφησα την αρχιτεκτονική, το διαμέρισμά μου, την πόλη μου, τη χώρα μου και τους ανθρώπους που αγαπούσα περισσότερο από όλους. Και πήγα να ζήσω στα δάση του Μέλανα Δρυμού ψάχνοντας απαντήσεις. Εκεί άρχισα να έρχομαι σε επαφή με την ουσία μου και με ό,τι αγαπούσα πραγματικά. Και τότε ήρθαν όλες οι απαντήσεις.

Έναν χρόνο πριν ξεκινήσω να γράφω αυτό το βιβλίο, κατάλαβα γιατί είχε φτάσει η ζωή μου σε αυτό το σημείο, γιατί δεν είχα καταφέρει να ζήσω τα όνειρά μου. Κατάλαβα πώς οι πεποιθήσεις που είχε απορροφήσει το μυαλό μου τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μου με είχαν καθοδηγήσει και είχαν καθορίσει την υπόλοιπη ύπαρξή μου".

Η Αμερικανοελβετίδα ψυχίατρος, όπως είναι γνωστό, εισήγαγε τη θεωρία για τα «πέντε στάδια του πένθους» που διατρέχει ο καταληκτικός ασθενής: άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή. Μέσω συνεντεύξεων και συνομιλιών, η Kubler-Ross διερεύνησε πώς ο επικείμενος θάνατος επηρεάζει τον ασθενή, τους γιατρούς και το ιατρικό προσωπικό που βρίσκεται κοντά του, καθώς και το οικογενειακό του περιβάλλον, και διαμόρφωσε τη θεωρία της, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στον χώρο της ψυχιατρικής.

Ο Massimo Recalcati διερευνά εδώ ένα θέμα-κλειδί της θεωρίας του Λακάν: την επιθυμία και τα αινίγματά της. Είναι σαν να βρισκόμαστε σε μια γκαλερί με πορτρέτα, στα οποία απεικονίζονται τα διάφορα πρόσωπα της ανθρώπινης επιθυμίας: η ζηλόφθονη επιθυμία, η επιθυμία του Άλλου, η επιθυμία του τίποτα, η επιθυμία και το άγχος, η σεξουαλική επιθυμία, η ερωτική επιθυμία, η επιθυμία θανάτου, η επιθυμία του αναλυτή. Προκύπτει έτσι μια σύνθεση απλή αλλά και ελκυστική, η οποία μπορεί να θεωρηθεί η πιο αποτελεσματική και κατανοητή εισαγωγή στη σκέψη του Λακάν.

Το βιβλίο με λόγια απλά και κατανοητά και χωρίς να αναπτύσσει δύσκολες θεωρίες απευθύνεται σε παιδαγωγούς και γονείς που ενδιαφέρονται να μεγαλώσουν «σωστά παιδιά».

Η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, με αφετηρία τις αναλύσεις της για τις σημερινές κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας και της μετα-νεωτερικότητας, της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και των συνεχών μεταναστεύσεων – μετακινήσεων πληθυσμών, που έχουν διαμορφώσει τις πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες, προσπαθεί με βάση τη θεωρία της να διατυπώσει αρχές και στόχους για την διαπαιδαγώγηση των νέων γενεών, που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των σύγχρονων πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Αρχές και στόχους που να αναφέρονται σε όλα χωρίς εξαίρεση τα μέλη των εθνοπολιτισμικών ομάδων, αλλά εξίσου και στα μέλη της πλειονότητας, έτσι ώστε να γίνεται καθημερινά πράξη η αλληλεπίδραση των πολιτισμών και να επιτυγχάνεται η πολιτισμική όσμωση σε επίπεδο κοινωνίας και  εκπαίδευσης.

Σκοπός του βιβλίου είναι να ενισχύσει τις προσπάθειες των σχολείων, των εκπαιδευτικών και κάθε δομής και οργανισμού που ασχολείται και ενδιαφέρεται για την υποδοχή και εθνοπολιτισμικών ομάδων, για την άμβλυνση των όποιων φαινομένων αντιπαλότητας εμφανίζονται με τη μορφή των προκαταλήψεων, των διακρίσεων, των ρατσιστικών αντιλήψεων και της  φυλετικής βίας.

Βασική επιδίωξη είναι να συμβάλλει στην υποστήριξη των σχολικών μονάδων να ενσωματώσουν στις πρακτικές λειτουργίας τους και στην καθημερινή εκπαιδευτική πράξη τις αρχές και τις αξίες της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως βασικές συνιστώσες, που μπορεί να βοηθήσουν στον μετασχηματισμό και τη διαμόρφωση όλων των σχολικών μονάδων ως «Διαπολιτισμικών Κοινοτήτων Μάθησης και Συνεργασίας» και στην ενεργό συμμετοχή των εκπαιδευτικών, ενισχύοντας τη συμμετοχή των μαθητών/τριών στις διαδικασίες της μάθησης.