Essays & Culture

Σε έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις, το μυαλό μας είναι το σημαντικότερο εργαλείο μας. Αρκεί να ξέρουμενα το αξιοποιήσουμε… Ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής Dan Harris τα είχε όλα: ζηλευτή καριέρα, αναγνωρισιμότητα,χρήματα. Μέχρι που μια μέρα, ο κόσμος του κλονίστηκε: Κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εκπομπής,έπαθε κρίση πανικού μπροστά σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό σήμανε το καμπανάκι της αναζήτησης και της αλλαγής. Αν και εκ φύσεως δύσπιστος, αποφάσισε ναξεκινήσει ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία. Οι συναντήσεις του με τον Έκχαρτ Τόλε, τον Ντίπακ Τσόπρα,έναν δημοφιλή πάστορα, σημαντικούς επιστήμονες που ασχολούνται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τονψυχαναλυτή του τον οδήγησαν σε ένα απροσδόκητο εσωτερικό μονοπάτι. Τελικά, ο Harris διαπίστωσε ότιη πηγή των δεινών του δεν ήταν άλλη από εκείνο που θεωρούσε το μεγαλύτερο προτέρημά του: τηνασταμάτητη, αχόρταγη φωνή στο κεφάλι του. Η ίδια φωνή που τον είχε εκτοξεύσει στην κορυφή ενός άκρως ανταγωνιστικού επαγγέλματος, ήταν αυτή που τον πρόδωσε και έθεσε την καριέρα του σε κίνδυνο. Η συναρπαστική αναζήτηση του Harris καταλήγει στην υιοθέτηση ενός αποτελεσματικού τρόπου ναελέγξει την εσωτερική φωνή του: του διαλογισμού. Μία μέθοδος που σύμφωνα με όλες τις τελευταίεςεπιστημονικές έρευνεςμπορεί να μας βοηθήσει από τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και του στρες έως την αλλαγή αντίληψηςγια όσα έχουν πραγματικά σημασία. Μέσα από την πορεία του συγγραφέα στον κόσμο της πνευματικότητας και της προσωπικής ανάπτυξης,μας αποκαλύπτεται με χιούμορ και ευφυΐα ένας απόλυτα εφικτός και αποτελεσματικός τρόπος να γίνουμε«10% πιο ευτυχισμένοι» – πιθανότατα και πολύ παραπάνω.

"Καθώς τις σχεδίαζα, οι αγκαλιές αυτές ζέσταιναν την καρδιά μου. Ελπίζω ετούτο το βιβλίο να ζεστάνει τις καρδιές όλων όσοι έχουν ανάγκη από μια αγκαλιά". Κρις Ρίντελ

Το απόλυτο αλφαβητάρι της ευτυχίας για να κατακτήσετε ό,τι ονειρεύεστε. Αποδοχή, ελευθερία, εμπιστοσύνη, μουσική, φλόγα, χαρά... Λέξεις αγαπημένες, μικρές «σοφίες» της καθημερινότητας, φράσεις χαρακτηριστικές και αναπόσπαστες της κάθε πολύτιμης στιγμής της ζωής μας. Ένα αλφαβητάρι-σταθμός στην αναζήτηση της ευτυχίας και μαζί ένα σημειωματάριο, για να φυλάξετε για πάντα σκέψεις, συναισθήματα, αποφάσεις… ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό! Γυρίστε σελίδα, τολμήστε την αλλαγή και κατακτήστε τα όνειρά σας! Κερδίστε την ευτυχία 100%!

101 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΔΕΙΣ

Ταινίες τόσο κακές, που ο θάνατος μπροστά τους φαντάζει σωτηρία!

Οι Εκδόσεις Οξύ με μεγάλη χαρά και άφθονο χιούμορ παρουσιάζουν το βιβλίο του Δημήτρη Κολιοδήμου «101 ελληνικές ταινίες που πρέπει να πεθάνεις πριν τις δεις»,
μία λίστα με τις κριτικές των πιο κακών ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου. Ταινίες για τις οποίες –εσφαλμένα- άλλα περιμέναμε και τελικά… άλλα μας ήρθαν! Ταινίες την πλειονότητα των οποίων εκθείασαν οι κριτικοί, οδηγώντας μας στην κινηματογραφική αίθουσα, απλώς και μόνο για να αντιληφθούμε πόσο φρικτές τελικά είναι!

Και μη γελιέστε· οι κακές ταινίες είναι πολλές, πάρα πολλές. Περισσότερες απ’ όσες μπορεί κανείς να φανταστεί. Σίγουρα περισσότερες από όσες αναφέρονται σε τούτο
το βιβλίο. Ενώ μέρα με την ημέρα, προστίθενται σ’ αυτές δεκάδες άλλες, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Κάποιοι τις επισημαίνουν, πολύ πριν γίνουμε θεατές τους. Και τις απορρίπτουν, για να μη βρεθούμε εμείς στην παραπάνω άβολη και δυσάρεστη θέση.

Εξερευνήστε τη σκοτεινή πλευρά του ελληνικού κινηματογράφου, βαδίζοντας στα χνάρια των πιο φρικτών εκπροσώπων-ταινιών του!

Υπάρχουν ταινίες που θέλεις να δεις και να ξαναδείς!
Είναι ταινίες που αγάπησες από την πρώτη στιγμή, που μίλησαν αμέσως στο θυμικό σου, που σε πλημμύρισαν συναισθήματα και γέμισαν το είναι σου. Σε μερικές ξέρεις τους διαλόγους απέξω, σιγομουρμουρίζεις τα τραγούδια τους, γνωρίζεις και την πιο μικρή λεπτομέρεια της υπόθεσής τους. Είναι ταινίες που τις κρατάς στην καρδιά σου.
Ορισμένες από αυτές, στην εποχή τους, πέρασαν απαρατήρητες και χρειάστηκε η πάροδος του χρόνου για να αναγνωριστεί η ψυχαγωγική τους δύναμη και/ή η καλλιτεχνική τους αξία. Κάποιες άλλες έγιναν πάραυτα μεγάλες επιτυχίες, προσελκύοντας πλήθη κόσμου και γεμίζοντας ασφυκτικά τις αίθουσες όπου προβάλλονταν. Μερικές έγιναν γνωστές μόνο σ' ένα κινηματογραφόφιλο κοινό από τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ελάχιστες, τέλος, δεν γνώρισαν ποτέ την επιτυχία στη φωτεινή οθόνη της κινηματογραφικής αίθουσας, αλλά στην κατά πολύ μικρότερή της τής τηλεόρασης, που σήμερα αποτελεί ένα αναγκαστικό καταφύγιο όλων των ταινιών του παρελθόντος.
Οι 101 ταινίες αυτού του βιβλίου είναι ταινίες όμορφες, με τον δικό της τρόπο η καθεμιά. Που έχουν (ή εξακολουθούν να έχουν) κάτι να πουν στον θεατή. Διότι πρόκειται για ταινίες γυρισμένες μέσα σ' ένα χρονικό διάστημα 90 ετών: Από το 1931 (Δάφνις και Χλόη) μέχρι και το 2020 (Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς). Που όλες τους έχουν μείνει αθάνατες.

Όταν, στα τέλη του 16ου αιώνα, ο Michel de Montaigne – αυτοεγκλεισμένος στον πύργο του στο Μπορντώ – αντιμετώπιζε την πανώλη αλλά και τους πολέμους της βίαιης εκείνης εποχής, βρήκε την μορφή έκφρασης των Essais/των Δοκιμίων για να αποτυπώσει μια εκδοχή σκέψης και προσωπικής προσέγγισης για θέματα που θεωρούσε ευρύτερης σημασίας – αργότερα θα λέγαμε «κοινωνικής». Σήμερα, σε μια εποχή που φέρνει παράξενες συνηχήσεις, και με το πέρασμα της πανδημίας του κορωνοϊού και με την ένταση που κυριαρχεί στο διεθνές περιβάλλον, οι Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις επιχείρησαν μια μεταφορά στα Ελληνικά – από το κείμενο σε παλιά Γαλλικά – σκέψεων του Montaigne από 11 δοκίμια που αφορούν οριακές καταστάσεις. (Άλλωστε, οι οριακές συνθήκες δεν ζούμε πλέον, όλοι;). Από το πώς αντιμετωπίζουμε αλήθεια και ψέμα μέχρι το πόσο ασταθείς είναι οι αποφάσεις μας, από την αναμέτρηση με την θλίψη όσο και με εκείνη με τον φόβο, ο Montaigne μπορεί να συνοδεύσει και στον 21ου αιώνα την σκέψη. Με μια ελευθερία – ακριβώς – σκέψης, που στα χρόνια του χείμαρρου έκφρασης δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρειάζεται να αναζητήσει την σοφία συγκράτησης και συγκρότησης του λόγου, που τα Δοκίμια είχαν βρει λίγο μετά τους Σκοτεινούς Χρόνους…

Κύριε Παπανικολάου, λυπούμαστε, δε δεχόμαστε «αυτά τα παιδιά» στο σχολείο μας. Κύριε Παπανικολάου, να πάρετε την κόρη σας από την ομάδα βόλεϊ, δε θα κάνει καριέρα. Δημήτρη, την κορόιδεψαν στο Tik Tok, αποκαλώντας την αυτιστική. Δημήτρη, πάλι γύρισε αμίλητη και στεναχωρημένη. Δημήτρη, τα άλλα παιδιά πήγαν βόλτα και της είπαν ότι δε θα βγουν για να μην την πάρουν μαζί. Μη μάθει ότι της είπαν ψέματα. Ένα βράδυ το κινητό μου φώτισε για μια ειδοποίηση. Η ώρα ήταν 11:11, έναν αριθμό που βλέπαμε με τη γυναίκα μου σχεδόν καθημερινά, στο τηλέφωνο, σε αποδείξεις, σε ταμπέλες, σε πινακίδες αυτοκινήτων κ.α, από τη διάγνωση της Άριας και μετά. Αυτή τη φορά θα τους έδινα μεγαλύτερη σημασία. Τι θέλετε να μου πείτε και εμφανίζεστε συνέχεια μπροστά μου; Τους έκανα screenshot. Επικεντρώθηκα στους αριθμούς στην οθόνη. Αν έβγαζες έναν άλλαζε το σύνολο, κάθε αριθμός ήταν μοναδικός. Μετά έκανα ζουμ. Όλοι οι αριθμοί ήταν ίσοι. Στο ύψος, στο πάχος. «Όλοι μοναδικοί, όλοι ίσοι. Όλοι μοναδικοί, όλοι ίσοι!» αναφώνησα. Δεν κερδίζω άλλο με καταγγελίες και με ατομικές μάχες, συρρικνώνομαι. Θα κερδίσω δημιουργώντας και σκορπίζοντας φως. Θα ενεργοποιήσω τους καλούς που υπερέχουν αριθμητικά, και οι «κακοί» θα κάνουν πίσω. Έχω όμως ακόμα ένα σοβαρό πρόβλημα να λύσω. Δε με αφήνει η γυναίκα μου να πούμε δημόσια για το παιδί γιατί φοβάται ότι θα στιγματιστεί. Δεν πειράζει, έχω όλα τα εφόδια από τον αθλητισμό και ξέρω πώς λειτουργούν οι καλές ομάδες και οι ηγέτες τους. Θα πάρω εγώ την ευθύνη, θα βάλω τον εαυτό μου μπροστά και θα μιλήσω για μένα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΛΥΣΕΙΣ.

Ο διεθνώς αναγνωρισμένος κλινικός ψυχολόγος Jordan B. Peterson έχει επηρεάσει τον σύγχρονο τρόπο κατανόησης της προσωπικότητας και έχει γίνει ένας από τους πιο διάσημους διανοούμενους της εποχής μας. Οι διαλέξεις του πραγματεύονται από τις ερωτικές σχέσεις και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών έως τη μυθολογία και τη Βίβλο, και τις έχουν παρακολουθήσει δεκάδες εκατομμύρια θεατές ανά τον κόσμο. Σε μια εποχή με πρωτόγνωρες αλλαγές και τεράστια πολιτική και κοινωνική πόλωση, το ειλικρινές και αναζωογονητικό μήνυμά του για την αξία της ατομικής ευθύνης και τη σοφία του αρχαίου κόσμου έχει βρει παγκόσμια απήχηση. Σε αυτό το βιβλίο, που θεωρείται πλέον σταθμός για την προσωπική ανάπτυξη, παρουσιάζει 12 θεμελιώδεις και πρακτικούς κανόνες για το πως να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη νόημα – από το να βάλουμε το σπίτι μας σε τάξη πριν κατακρίνουμε τον οποιονδήποτε, έως το να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αυτό που ήμασταν χθες, και όχι με αυτό που είναι κάποιος άλλος σήμερα. Η ευτυχία είναι ένας μάταιος στόχος, πρεσβεύει ο Peterson και μας προτρέπει στη θέση της να αναζητήσουμε νόημα, όχι για χάρη του νοήματος, αλλά ως αντίσταση ενάντια στον πόνο που είναι συνδεδεμένος με την ύπαρξή μας. Αντλώντας χαρακτηριστικά παραδείγματα από τις συνεδρίες του και την προσωπική ζωή του, τη μοντέρνα ψυχολογία και τη φιλοσοφία, και μαθήματα από τους αρχαιότερους μύθους της ανθρωπότητας, οι 12 Κανόνες για τη ζωή προσφέρουν ένα σωτήριο αντίδοτο για το χάος της ζωής μας: αιώνιες αλήθειες που βρίσκουν εφαρμογή στα σύγχρονα προβλήματά μας.

Η ατομική ευθύνη αντιδιαστέλλεται προς τον ατομισμό και ταυτίζεται –στο βάθος– με την αλληλεγγύη, αφού και στις δύο περιπτώσεις δε νοιάζεσαι μονάχα για τον εαυτό σου και τους οικείους σου, αλλά επίσης και για τον «άγνωστο άλλο». Ποια είναι, όμως, τα όρια της ατομικής ευθύνης, πότε το άτομο κρατά στα χέρια του τη δύναμη; Πώς πρέπει να ζούμε; Στο βιβλίο εκφράζονται 145 σκέψεις για τα παραπάνω ερωτήματα με σκοπό τον προβληματισμό του αναγνώστη.