Richard Flanagan

Μια φορά κι έναν καιρό, τότε, το μακρινό 1828, πριν αφανιστούν όλα τα πλάσματα της στεριάς κι όλα τα ψάρια της θάλασσας, ήταν ένας άντρας με το όνομα Γουίλιαμ Μπιούλοου Γκουλντ, ένας κατάδικος στη Γη του Βαν Ντίμεν, που αγάπησε μια μαύρη κι ανακάλυψε πολύ αργά πως η αγάπη δεν είναι ασφαλής. Ο χαζούλης Γκουλντ, ψεύτης, φονιάς, απατεώνας, παραχαράκτης, φαντασιόπληκτος, καταδικάστηκε ισόβια στην πιο βάρβαρη σωφρονιστική αποικία της Κοινοπολιτείας κι εκεί του ανέθεσαν να ζωγραφίσει ένα βιβλίο με ψάρια. Μια φορά κι έναν καιρό συνέβησαν πολλά και φοβερά... Ένα συναρπαστικό έργο αναστοχασμού της ίδιας της Ιστορίας. Μια γαλήνια, ανατριχιαστική θεώρηση της ύπαρξης του ανθρώπου, που κολυμπά μονάχος στην παγωνιά του απείρου, όπως τα ψάρια στον ωκεανό.

non-exchangeable & non-refundable

Η ηλικιωμένη μητέρα της Άννας πεθαίνει. Καταδικασμένη από τον οίκτο των παιδιών της να υποβάλλεται σε ολοένα και πιο απέλπιδες ιατρικές παρεμβάσεις, στρέφει την προσοχή της στο παράθυρο του νοσοκομειακού θαλάμου και δραπετεύει στα οράματά της. Όταν το δάχτυλο της Άννας εξαφανίζεται και, λίγους μήνες αργότερα, το γόνατό της έχει την ίδια τύχη, η Άννα νιώθει κι η ίδια την έλξη του παραθύρου. Αρχίζει να διαπιστώνει ότι παντού γύρω της άνθρωποι επίσης εξαφανίζονται, αλλά κανείς άλλος δεν το προσέχει. Το μόνο που μπορεί να κάνει η Άννα είναι να κρατήσει τη μητέρα της στη ζωή. Ωστόσο, το παράθυρο ολοένα και ανοίγει, τραβώντας την Άννα και τον αναγνώστη ακόμα βαθύτερα σε μια υπέροχη κι απόκοσμη ιστορία για τη θλίψη και το τυχαίο, για την απώλεια και την αγάπη, καθώς και για τους παπαγάλους με την πορτοκαλιά κοιλιά.
Σαν μια θύελλα από αποκαΐδια μετά την έκρηξη του ηφαιστείου, εν μέρει ελεγεία, εν μέρει όνειρο, εν μέρει όραμα ελπίδα, το μυθιστόρημα Η ζωντανή θάλασσα που ονειρευόταν ξύπνια χαρακτηρίστηκε ήδη από τις πρώτες μέρες της έκδοσής του ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του κορυφαίου Τασμανού συγγραφέα.

Ο Κιφ Κέλμαν, ένας νεαρός, άφραγκος συγγραφέας, πιστεύει ότι επιτέλους του χαμογελά η τύχη, όταν ο διαβόητος απατεώνας Ζίγκφριντ Χάιντι, κοινώς "Τζίγκι", του προσφέρει 10.000 δολάρια για να του γράψει, ως αόρατος συγγραφέας, την αυτοβιογραφία του. Ο Τζίγκι σε έξι βδομάδες πρόκειται να δικαστεί για τραπεζικές απάτες 700 εκατομμυρίων δολαρίων. Το βιβλίο πρέπει να είναι έτοιμο μέχρι τότε.

Η δουλειά δείχνει εύκολη, αλλά ο Τζίγκι αποδεικνύεται πολύ δύσκολος στη συνεργασία. Υπεκφεύγει, αντιφάσκει και αποσπάται εύκολα από τις "δουλειές" του που συνεχίζονται κανονικά - και ο Κιφ φοβάται πως περιλαμβάνουν μέχρι και εντολές για εκτελέσεις, που δίνονται από το γραφείο όπου δουλεύουν μαζί. Το χειρότερο, ο Κιφ αρχίζει να νιώθει μια παράξενη, υπνωτιστική έλξη για τον κόσμο του Τζίγκι. Και σύντομα δεν ξέρει πια αν εκείνος γράφει την αυτοβιογραφία του Τζίγκι ή ο Τζίγκι ξαναγράφει τη ζωή του από την αρχή - το ποιος είναι, το μέλλον του, την ίδια την πραγματικότητα.

Άλλοτε ειρωνικό, άλλοτε ανατριχιαστικό, το ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ αποτελεί μια διεισδυτική ματιά σε μια εποχή όπου το γεγονός δεν ξεχωρίζει από την επινόηση, και η αλήθεια, όπως άλλωστε και η μνήμη, δεν είναι παρά μια έννοια σχετική.