Essais & Culture

Θα σας μιλήσω με τις φωτογραφίες μου... για το «ταξείδι» μου σαράντα χρόνια τώρα... από τότε που απόκτησα μια πολύ καλή φωτογραφική μηχανή και άρχισα να βλέπω την πραγματικότητα -αν υπάρχει αντικειμενικά- με τη δική μου ματιά. Αυτή η ματιά είναι που αποτυπώνεται στο βιβλίο αυτό... το «ταξείδι» μου συνεχίζεται και θα συνεχίζεται έτσι ή αλλιώς μέχρι το τέλος... απλά εδώ κάνω μια παύση -τώρα που η τελευταία πράξη πλησιάζει- κοιτάζω πίσω και ανοίγομαι σε σας με τον δικό μου τρόπο... θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη διαδρομή... πάντα μου άρεσε να μοιράζομαι αγαπημένες εμπειρίες με τους ανθρώπους που με ενδιέφεραν... Εσείς θα ανακαλύψετε τη δική μου ματιά αλλά πολλές φορές και τη δική σας για τις στιγμές που αποτυπώνονται εδώ αλλά και τα κρυμένα μυστικά, αν υπάρχουν... I'll talk to you through my photos... about my «journey» forty years now... from the day I got a very good camera and started seeing reality -if there is an objective one- through my own eyes. This perspective is reflected in this book... my «journey» continues and will be continued so until the end... I'm just pausing here -now that the last act is approaching- I look back and open up to you my own way... I want to share with you this journey... I've always liked it, to share my favorite experiences with the people who interest me... You will discover my own look, but often yours, for the moments that are captured here, as well as the hidden secrets, if any...

Το "Στις φλόγες" αποδεικνύει γιατί η Ναόμι Κλάιν χαρακτηρίστηκε από το The New Yorker ως "η πλέον επιδραστική μορφή της αμερικανικής Αριστεράς" και γιατί ο κορυφαίος περιβαλλοντολόγος Μπιλ ΜακΚίμπεν την αποκαλεί "πνευματική νονά τού Πράσινου Νιου Ντηλ -το οποίο τυχαίνει να είναι η πιο σημαντική ιδέα στον κόσμο αυτή τη στιγμή". Για τουλάχιστον μία δεκαετία, η καταξιωμένη δημοσιογράφος και πρωτοπόρος διανοούμενη Ναόμι Κλάιν έχει καταγράψει τη μεταβολή της κλιματικής κρίσης από μια μελλοντική απειλή σε μια κρίσιμη κατάσταση με επείγοντα χαρακτήρα. Ήταν μεταξύ των πρώτων που υποστήριξαν ό,τι τώρα αποκαλείται Πράσινο Νιου Ντηλ -ένα όραμα για τη μεταμόρφωση των οικονομιών μας ώστε να αντιμετωπίσουμε, ταυτόχρονα, την κλιματική κατάρρευση και την ανεξέλεγκτη ανισότητα. Τώρα που η στάθμη των ωκεανών αυξάνεται μαζί με την παγκόσμια ανησυχία, υποστηρίζει ότι μόνο αυτού του είδους η τολμηρή δράση από τη βάση έχει μια πιθανότητα να μας κινητοποιήσει να αγωνιστούμε για τη ζωή μας όσο ακόμα υπάρχει χρόνος. Με ανταποκρίσεις από τον μεταμορφωμένο σε φάντασμα Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο έως τους πνιγμένους στους καπνούς ουρανούς των βορειοδυτικών ακτών των ΗΠΑ, και από το σαρωμένο από τυφώνα Πουέρτο Ρίκο έως το Βατικανό, που συνειδητοποιεί την ανάγκη για ριζική αλλαγή, η Κλάιν καταλήγει ότι, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την υπαρξιακή κρίση της κλιματικής αλλαγής, χρειάζεται να μεταμορφώσουμε τα συστήματα που τη δημιούργησαν.

* Απελπίζομαι εύκολα! Αλλάζει; * Πώς να δείξω στη/ον σύντροφό μου ότι την/ον αγαπώ, χωρίς να την/ον πιέζω; * Δεν είσαι κακός. Φοβισμένος είσαι! * Πώς να κοιμάμαι εύκολα τα βράδια; * Οι τύψεις με πνίγουν. Μπορώ να ηρεμήσω; * Η θεραπευτική δύναμη του βλέμματος. * Τι να κάνω όταν το παιδί μου ξεφεύγει; * Ποιο είναι το μυστικό για να υλοποιήσω τους στόχους μου; * Έχω πολλά νεύρα. Υπάρχει θεραπεία; * Μήπως κάποιοι «αλήτες» είναι καλύτεροι από μένα; * Υπάρχει μια προσευχή θαυματουργή; * Με απέρριψε το αγόρι μου, έχασα το μυαλό μου! * Μεγάλωσα με συντηρητικούς γονείς. Τι κάνω από δω και πέρα; * Πώς να οπλίζομαι, να μη με πιάνουν τα μάγια, το μάτι, η ζήλεια; * Πώς κόβονται τα λάθη, τα πάθη, οι αμαρτίες; * Το παιδί μου αντιγράφει στο σχολείο. Πώς το διορθώνω; * Φοβάμαι να αγαπήσω. Και τώρα, πώς θα ζήσω; Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα προσπαθεί να φωτίσει το βιβλίο αυτό, βοηθώντας σε να μπεις στον Κήπο της Καρδιάς σου. Εκεί που δεν υπάρχουν ερωτήσεις, μα μόνο ένθεες απαντήσεις. Εκεί που οι απορίες και τα προβλήματα ατονούν, απομυθοποιούνται, απλοποιούνται καθώς λιώνουν μέσα στο Φως και στη Γαλήνη της θείας Παρουσίας. Το αξίζεις! Σου πρέπει! Το μπορείς! Άλλωστε, γι’ αυτό ζεις!

Είναι φορές που επιζητώ αυτές τις πυκνές διαδρομές του νου, όχι τόσο για να κυλήσω προς τα πίσω όσο για να κατανοήσω όλον αυτό τον φόρτο συναισθήματος για έναν ευρύτατο χάρτη που με ορίζει. Και που μέσα σε αυτόν υπάρχουν όλα όσα με έφτιαξαν και όλα όσα με ωθούν για το παραπέρα. Η καλύτερη στιγμή είναι όταν ο χρόνος, ο παρελθών και ο μέλλοντας, συναιρούνται σε μία στιγμή, σε έναν ανεπαίσθητο κραδασμό, που τον ξέρεις μόνο εσύ, και αυτή η εντύπωση δεν έχει ανάγκη ούτε από χώρο ούτε από φως. Γεννιέται από την αίσθηση ενός ευρύτατου και πλουσιότατου κοιτάσματος που δεν είσαι εσύ αυτό, ούτε κατά διάνοια. Εσύ απλώς το φέρεις, είσαι σαν τη χελώνα που κουβαλάει το καβούκι της, είσαι και λίγο σαν μια σπηλιά καλυμμένη με δέρμα και μαλλιά.

(. . .) Το βιβλίο του Φαμπρίτσιο Μπουλιάνι είναι η συμπυκνωμένη ιστορία του, είναι ένα παράθυρο στη μαγειρική τέχνη, εκεί όπου ο αρακάς γίνεται πράσινες πέρλες και τα ζυμαρικά καλογερίστικα τρίκοχα. Επιπλέον, η κουζίνα του προτείνει ένα νέο μαγειρικό ήθος: των απλών υλικών, του να μη πετάξεις τίποτα. Η πεμπτουσία του βρίσκεται στην περίφημη σούπα της νόνας του, την Panade. . .

Τα κείμενα του βιβλίου αναφέρονται σε σημαντικές πτυχές της εσωτερικής ζωής των αριστερόστροφων κινημάτων στην Ελλάδα της κρίσης, αν και υπερβαίνουν το συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Στο πρώτο κείμενο εξετάζονται οι έμφυλες σχέσεις στο εσωτερικό των κινηματικών χώρων, αριστερών, αναρχικών και συνδικαλιστικών. Είναι άραγε ισότιμες οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών στους χώρους που διατείνονται πως αγωνίζονται ενάντια στην πατριαρχία και στις έμφυλες ανισότητες; Ανατρέπονται ή αναπαράγονται οι παραδοσιακοί έμφυλοι ρόλοι στο εσωτερικό τους; Στο δεύτερο κείμενο επιχειρείται η ανασκευή της άποψης, σύμφωνα με την οποία τα κινήματα τύπου "Occupy" και "Αγανακτισμένων" δεν είχαν ηγεσία. Μια πιο προσεκτική ματιά στο "κίνημα των πλατειών" στην Ελλάδα μπορεί να εγείρει το ερώτημα: θα εξασφαλιζόταν η μαζικότητα, η συγκρουσιακότητα, η διάρκεια, το κοινωνικο-πολιτικό εκτόπισμα αυτού του κινήματος, ή τα καινοτομικά του χαρακτηριστικά, χωρίς τη συνδρομή των έμπειρων ακτιβιστών που προσήλθαν μαζικά και κατείχαν καθ' όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων θέσεις-κλειδιά; Το τρίτο κείμενο εστιάζει στις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις μεταξύ ριζοσπαστών και ρεφορμιστών. Εντοπίζονται και αναλύονται τα μοτίβα αυτών των αντιπαραθέσεων μέσα από την εξέταση των (αντ)επιχειρηματολογιών σε εμβληματικές ιστορικές στιγμές, όπως η Ρωσική επανάσταση, ο Μάης του '68, και η σύγκρουση Ελλάδας - ΕΕ το 2015. Συζητήσεις που στοιχειώνουν το ελληνικό και διεθνές αριστερό και αναρχικό κίνημα και στιγμές που διασταυρώνεται ο "σιδερένιος νόμος της πρωτοπορίας" με το "σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας". Το τέταρτο κείμενο εστιάζει σε μια πτυχή της εσωτερικής ζωής του αναρχικού χώρου, τις καταλήψεις. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι καταλήψεις έγκειται ακριβώς στο ότι πολιτικοποιούν την καθημερινή ζωή και τον ιδιωτικό χώρο. Οι καταλήψεις μετατρέπονται σε εργαστήρια "προεικονιστικής" πολιτικής, όπου κατασκευάζεται μια εικόνα του μέλλοντος. Σε αυτή την περίπτωση, η εσωτερική ζωή του κινήματος παύει να είναι μέσο και μετατρέπεται σε σκοπό. Όμως, το βίωμα της πολιτικοποίησης της καθημερινής ζωής συνυφαίνεται με αυξημένες μέριμνες, πειθαρχίες και κόστη, που βαραίνουν στις πλάτες των καταληψιών και τους/τις επηρεάζουν βαθιά, έως του σημείου να διαταράξουν τη σχέση μεταξύ μέσων και σκοπών.

Ο βασικός κορμός του βιβλίου αποτελείται από τα πολιτικά ημερολόγια δύο περιόδων: 2019-2021 και 2012-2013. Περιλαμβάνονται επίσης και κάποια άλλα κείμενα που έχω κατά καιρούς δημοσιεύσει σε εφημερίδες την περίοδο 2019-2021 αλλά και στο περιοδικό Κάπα το 1987, και τα οποία κατά τη γνώμη μου παραμένουν επίκαιρα στη σημερινή συγκυρία και εξακολουθούν να έχουν γενικότερο ιδεολογικό ενδιαφέρον. Συμπεριλαμβάνεται ακόμα, με τη μορφή εισαγωγής, ένα εντελώς νέο κείμενο, το οποίο εξηγεί την επιλογή της παρέμβασης με τη μορφή πολιτικού ημερολογίου και εμπεριέχει αρκετά βιωματικά στοιχεία, τόσο της πολιτικής όσο και της προσωπικής μου διαδρομής. Παρότι οικονομολόγος –που ως τέτοιος έχει την τάση να εμβαθύνει σε θέματα οικονομίας– θεωρώ ότι η Αριστερά, αν θέλει να ανακτήσει την ιδεολογική, και όχι μόνο, ηγεμονία της, οφείλει να παρεμβαίνει σε μια πολύ ευρεία γκάμα θεμάτων. Γι’ αυτό και στο πολιτικό μου ημερολόγιο θα συναντήσει κανείς από αναλύσεις για τη σημασία της δημοσιονομικής πολιτικής μέχρι λογοτεχνικά κείμενα του Τζόναθαν Κόου, του Αντρέα Καμιλέρι, της Μάρως Δούκα και του Εντουάρ Λουί• από θέσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις φυσικών μονοπωλίων μέχρι ζητήματα φύλου• από τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρι την περιβαλλοντική κρίση. Στα μάτια μου, όλα είναι αλληλένδετα, αποτελούν όλα πεδία δράσης για την Αριστερά. Μένει η ματιά του αναγνώστη και της αναγνώστριας.

"Σε αυτό το γοητευτικό βιβλίο που έγινε σούπερ μπεστ σέλερ στην Αμερική, ο μυθικός Τζον Ντάγκλας... σκαλίζει και ερευνά κάτω από τη σκληρή επιφάνεια της εγκληματικής προσωπικότητας. Είναι απίστευτα ταλαντούχος... Προκαλώ όποιον ενδιαφέρεται για την ψυχολογία, τη δουλειά του αστυνομικού ή τη λογική και την επίλυση προβλημάτων να αφήσει το βιβλίο αυτό από τα χέρια του, αν μπορεί". Αν. Γκ. Σγιόρντσμα, "Virginia Post"

Το βιβλίο αναλύει τη διαδικασία σκέψης σημαντικών φιλοσόφων, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζονται τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους, όπως προκύπτει από κεντρικά σημεία του στοχασμού τους. Έτσι αποκαλύπτεται ένας μεθοδολογικός πλούτος, που μας δίνει τη δυνατότητα για κατεξοχήν δημιουργική (φιλοσοφική) σκέψη. Το Στο μυαλό των φιλοσόφων είναι ένα βιβλίο φιλοσοφίας, που δεν κάνει ιστορία της φιλοσοφίας, δεν αναλύει κάποια φιλοσοφική θεωρία, δεν εξετάζει κανένα επιμέρους ζήτημα, δεν διατυπώνει καινούρια φιλοσοφική θεωρία, ούτε αναπτύσσει κάποιο φιλοσοφικό σύστημα. Ως πυρήνα του έχει τη διαπίστωση ότι κάθε θεωρία, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό της, προκύπτει από συγκεκριμένη δόμηση της σκέψης, δηλαδή πορεία από το ένα στοιχείο στο άλλο, αλλά και διαχείρισή τους, κάτι που μέχρι σήμερα στις φιλοσοφικές έρευνες λαμβάνεται υπόψη ελάχιστα (αν καθόλου).

Οι άνθρωποι με αυτισμό δεν μπορούν να ζήσουν στον «αληθινό» κόσμο. Οι άνθρωποι με ΔΑΦ δεν έχουν φίλους. ΑΛΗΘΕΙΕΣ Οι άνθρωποι με αυτισμό μπορούν να μαθαίνουν, να θέτουν στόχους, να κάνουν φιλίες, να απολαμβάνουν τη ζωή. Η ζωή για ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού δεν είναι ούτε απλή ούτε χωρίς προβλήματα. Μπορεί όμως να γίνει καλύτερη, όταν έχει την κατάλληλη υποστήριξη. Στον οδηγό αυτό, που απευθύνεται στα παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), παρουσιάζονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, ενώ προτείνονται τρόποι για να βελτιώσουν την επικοινωνία και τις κοινωνικές τους δεξιότητες στο σπίτι, στο σχολείο και γενικά στην καθημερινή τους επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Εργαλείο για γονείς, εκπαιδευτικούς, ειδικούς παιδαγωγούς. Με χρήσιμες πληροφορίες για την υποστήριξη των παιδιών με ΔΑΦ στην Ελλάδα. Οι συμβουλές και οι ιστορίες παιδιών που μοιράζονται τις δικές τους εμπειρίες βοηθούν το παιδί να καταλάβει τις ανάγκες του και τη διαφορετικότητά του, να διαχειρίζεται τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του. Η απόκτηση νέων ικανοτήτων απαιτεί επιμονή και συνεχή εξάσκηση• με τη σωστή καθοδήγηση όλοι μπορούν να τα καταφέρουν!