"Ο δρόμος για το καλοκαίρι " του Άγγελου Κούρου είναι μια περιπλανώμενη ποιητική
αφήγηση του καλοκαιριού στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, σαν ένα απαλό μελτεμάκι…
Αθήνα, λιμάνι του Πειραιά και μετά ξεκινά κανονικά το ταξίδι, Σαντορίνη,
Αμοργός, Ρόδος, Μήλος... και το ποιητικό ταξίδι στα νησιά συνεχίζεται! Προορισμοί που
διατηρούνται ανέπαφα στις αναμνήσεις μας για μια μελλοντική επιστροφή ...
Αλλά τι συμβαίνει εκεί; Ο λυρισμός του δεν είναι άκρατος, υπερβολικός, είναι ελεγχόμενος, είναι γλυκός, δεν έχει χαρακτήρα καρτ ποστάλ και επίσης έχει και χιούμορ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς είναι σπάνιο στην ποίησή μας να βρούμε χιούμορ, να βλέπουμε τον αναγνώστη να χαμογελά με ένα διακριτικό αλλά και ανακουφιστικό τρόπο.
Και πάνω από αυτό το χαμόγελο, πάνω από το ελληνικό καλοκαίρι, ο Κούρος χτίζει τον δικό του κόσμο
όπου ζει η αυθεντική ποίηση. Είναι ένας κόσμος που έχει το ιδανικό μέγεθος των ονείρων μας.
Ποιήματα που διαβάζεις και χαίρεσαι γιατί νιώθεις το θεϊκό φως του καλοκαιριού να σε λυτρώνει.
Ο Κούρος περιγράφει το καλοκαίρι ως έναν ερωτικό τροφοδότη λογαριασμό που μας κάνει πλουσιότερους και πλουσιότερους ...
«Διασκεδαστικός (τολμώ να πω) ο Κούρος, όχι υπό μία έννοια φθηνής ψυχαγωγίας, αλλά σε μια σφριγηλή και δροσάτη εκτύλιξη ενός καλοκαιριού κάτω από το άγρυπνο βλέμμα ενός ουσιώδους συμβολισμού, μιας ειρωνείας λεπτής κι ενός διάχυτου συναισθηματισμού. Η αφήγηση είναι σε όλο το μήκος της απολαυστική». Περιοδικό Ποιείν.
A love song between an angel and an accountant in the suburbs of London from Man Booker shortlisted LevyShe is a shimmering, melancholy angel, flown from Paradise to save him from the suburbs of hell. He an accountant, dreaming of a white Christmas, a little garden and someone to love. She attempts to fly him away from his habits and fears, while he holds on tight to all he knows.
Man Booker Prize shortlisted Deborah Levy whips up a storm of romance and slapstick, of heavenly and earthly delights, in this dystopian philosophical poem about individual freedom and the search for the good life.
From her appearance in a small magazine in 1906 to her death in 1965, Anna Akhmatova was a dominant presence in Russian literary life. But this friend of Pasternak and Mandelstam was a poet in a country where poetry was literally a matter of life and death, as she found when Mandelstam and her own husband, Gumilyev, were executed, and her son imprisoned for many years in the Gulag. Akhmatova's first collection, Evening, appeared in 1912.
Rosary (1914) made her a household name. After the Revolution she went in and out of favour with the authorities, who sometimes allowed her to publish, sometimes banned her work. She is now most celebrated in the West for Poem Without A Hero and Requiem, a sequencemourning the victims of Stalin's Terror which was only published (and then outside Russia) in 1963.
Trier par:
Tout Effacer