Ορντο

Λέγομαι Όρντο Τουπίκος και γεννήθηκα στο Νόρθ Φλάτ του Ουαϊόμινγκ στις 9 Νοεμβρίου του 1936. Ο πατέρας μου ήταν εν μέρει Έλληνας, εν μέρει Σουηδός και εν μέρει Αμερικανός Ινδιάνος, ενώ η μητέρα μου ήταν κατά το ήμισυ Ιρλανδή και κατά το άλλο ήμισυ Ιταλίδα. Και οι δύο γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα, οπότε εγώ είμαι εκατό τοις εκατό Αμερικανός. [...] Κάποτε, πριν από πολύ καιρό, ήμουν παντρεμένος με την Εστέλ Άνλικ. Ποτέ δεν ήμουν παντρεμένος με την Ντών Ντεβέυν. [...] Για να δημιουργήσεις ένα καινούργιο πρόσωπο, πρέπει να μισήσεις το προηγούμενο τόσο ώστε να θες να το σκοτώσεις. Η Εστέλ είχε γίνει η Ντών, και η Ντών ήταν ευτυχισμένη. Είχε αντιμετωπίσει την ξαφνική επανεμφάνισή μου αναγκάζοντάς με να αποδεχτώ την Ντών Ντεβέυν, να τοποθετήσω στη μνήμη μου το καινούργιο πρόσωπό της στη θέση της Εστέλ, ώστε ακόμα μια φορά η Εστέλ να πάψει να υπάρχει. Ήξερα τώρα την απάντηση στην ερώτηση που με έφερε εδώ. Ο ΄Όρντο, κελευστής στο αμερικανικό πολεμικό ναυτικό, ζει μια ζωή χωρίς περιπέτειες. Από τα νιάτα του, μια μοναδική ανάμνηση, μισοξεχασμένη: κάποτε ερωτευμένος με μια δεκαεξάχρονη κοπέλα –τότε εκείνος ήταν είκοσι–, την έκλεψε και παντρεύτηκαν. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η μητέρα ξαναβρήκε την κόρη της και ακύρωσε το γάμο της ανήλικης. Μια ιστορία που θυμίζει σε πολλά την πρώιμη ιστορία της Μαίριλυν Μονρόε. Το σύντομο αυτό μυθιστόρημα μετέφρασε στα γαλλικά ο ανανεωτής του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος JEAN-PATRICK MANCHETTE, μέγας θαυμαστής του Ντόναλντ Ουέστλεηκ.