Περλ Μπακ

Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της Περλ Μπακ. Επικεντρώνεται σε μια ανώνυμη αγρότισσα στην προ-επαναστατική Κίνα. Χωρίς προειδοποίηση, ο ανήσυχος σύζυγός της την εγκαταλείπει και εκείνη απογοητευμένη, αφήνεται να δουλέψει στη γη, να μεγαλώσει μόνη της τα τρία παιδιά της και να φροντίσει τα γεράματα της πεθεράς της. Για να αποφύγει τα σχόλια των γειτόνων, προσποιείται ότι ο σύζυγός της ταξιδεύει και στέλνει επιστολές στον εαυτό της, υπογεγραμμένες στο όνομά του. Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη μιας γυναίκας και ένας αξιοσημείωτος μύθος για τον ρόλο των μητέρων. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ένα ισχυρό επίτευγμα από μία δασκάλα της μυθιστοριογραφίας του εικοστού αιώνα. "Η Περλ Μπακ δεν έχει κάνει ποτέ καλύτερη δουλειά από αυτή. Με ένα μεγάλο δώρο διαίσθησης μπήκε στο μυαλό, την καρδιά και το πνεύμα της κινεζικής αγροτικής γυναίκας και αποκάλυψε τις μόνιμες αξίες της ζωής". -The Times Literary Supplement

non-exchangeable & non-refundable

Ένα μυθιστόρημα της Περλ Μπακ που δεν είναι «κινέζικο». Η Περήφανη Καρδιά είναι η ιστορία μιας Αμερικανίδας γλύπτριας, της Σουζάνας Γκέιλορντ, μιας ολοκληρωμένης γυναίκας και μιας καλλιτεχνικής ψυχής, που μονάχα μια Περλ Μπακ θα μπορούσε να συλλάβει το βαθύτερο νόημά της και να τη στήσει σαν μαρμάρινο άγαλμα, δουλεύοντας κι αυτή σαν την ηρωίδα της με το ένστικτο των δακτύλων. Πρόκειται για την ψυχολογική σύγκρουση μιας γυναίκας, που βλέπει πως έχει να δώσει πολλά και δε βρίσκεται κανείς να τα δεχτεί. Είναι ακόμα ?στο δεύτερο γάμο της? όταν διαπιστώνει πως ο έρωτας είναι τροχοπέδη για την καλλιτεχνική δημιουργία της. Εδώ οι ήρωές της είναι σύγχρονοι Αμερικανοί, οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Αν το Κάτω από το βλέμμα του Βούδα, είναι ένα πλατύ ποτάμι, που κυλάει αργά μέσα στις απέραντες πεδιάδες της Κίνας, η Περήφανη Καρδιά είναι ένας άγριος χείμαρρος, που χύνεται στην άσφαλτο της Νέας Υόρκης και του Παρισιού. Αυτή τη φορά η Μπακ έχει να κάνει με πολύπλοκες ανθρώπινες ψυχολογικές καταστάσεις και το βλέμμα της γίνεται διεισδυτικό, αναλυτικό, ένα βλέμμα που ξέρει να βρίσκει και να πλάθει τις σημαντικές λεπτομέρειες, που ξέρει να δημιουργεί τους ανθρώπους της "απ‘ τα μέσα προς τα έξω", πρώτα το σκελετό, ύστερα τη σάρκα τους, τα νεύρα τους και τελευταία τις πράξεις τους.