Από τον βραβευμένο με Πούλιτζερ Έντουαρντ Λάρσον, ένα συναρπαστικό χρονικό του περιπετειώδους 1909: της χρονιάς που τρεις τολμηρές αποστολές -υπό τον Έρνεστ Σάκλετον, τον Ρόμπερτ Πίρι και τον Δούκα του Αμπρούτσι- στόχευσαν ταυτόχρονα στις δύο άκρες και στην πιο ψηλή κορυφή του κόσμου!
Στην αυγή του 1909, τα πολυτιμότερα πετράδια στο στέμμα των εξερευνήσεων δεν είχαν ακόμη διεκδικηθεί: ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος και ο λεγόμενος "Τρίτος Πόλος", το ψηλότερο σημείο του κόσμου, στις ανεξερεύνητες κορυφές των Ιμαλαΐων. Πριν τελειώσουν τα φύλλα του ημερολογίου, τρεις αποστολές θα είχαν έρθει αντιμέτωπες με τον θάνατο, την ανταρσία και τις σκληρότερες συνθήκες στον πλανήτη, για να καρφώσουν τις σημαίες τους στις άκρες της γης.
Βασισμένος σε πλήθος ντοκουμέντων αλλά και επιτόπια έρευνα, ο Έντουαρντ Λάρσον συνυφαίνει τις τρεις αυτές ιστορίες σε μια συναρπαστική περιπέτεια. Συγγραφέας του αναγνωρισμένου έργου για τους πόλους Empire of Ice, ο Λάρσον αντλεί και από τις προσωπικές του εμπειρίες στα Ιμαλάια, την Αρκτική και την Ανταρκτική, όπου έφτασε και ο ίδιος στον Νότιο Πόλο και έμεινε στο Ακρωτήριο Ρόιντς του Σάκλετον, συμμετέχοντας στο Πρόγραμμα Καλλιτεχνών και Συγγραφέων της Ανταρκτικής του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών.
Οι τρεις αποστολές του 1909, με κοινά σημεία τον χρόνο διεξαγωγής, τους κινδύνους που συνεπάγονταν και τα πράγματα που διακυβεύτηκαν σ’ αυτές, εξυμνήθηκαν στα όρια του θρύλου, και οι αρχηγοί τους θεωρήθηκαν ήρωες. Αφαιρώντας το στρώμα του μύθου, ο Λάρσον φωτίζει ξανά τα γεγονότα υπενθυμίζοντας πως στην καρδιά αυτής της μοναδικής ιστορίας εξερεύνησης δε βρίσκονταν θεοί αλλά άνθρωποι - κι αυτό είναι που κάνει το επίτευγμά τους ακόμη σπουδαιότερο.
Η διαφορά της ώρας µικρή, η χιλιοµετρική απόσταση που τους χώριζε µεγάλη, παρ’ όλα αυτά ο θανατηφόρος κυµατισµός που προκάλεσαν οι εκρήξεις στο µετρό του Λονδίνου διέσχισε µε βιάση το στενό της Μάγχης, κατηφόρισε την ξενυχτισµένη Ευρώπη, τα ράθυµα Βαλκάνια, για να σκάσει πάνω στο παράθυρό της εξασθενηµένος, ελάχιστος, ένα δειλό τρεµούλιασµα του αέρα. Κι ο θόρυβός του, πιο αδύναµος κι από το βουητό της σφήκας στο τζάµι. Όµως έφτασε. Το ένιωσε µε την πρώτη, η Δέσποινα. Το αντιλήφθηκε όπως έπλενε την κούπα του καφέ στον νεροχύτη, κάτι την τίναξε προς τα πίσω ή ήταν η ιδέα της; Είδε ξάφνου το µπράτσο της να πρήζεται και ο νους της πήγε µόνο σε εκείνον. Στην εύθραυστη σιλουέτα του, έτσι όπως τη θυµόταν να δρασκελίζει την είσοδο του µετρό και να κατεβαίνει βαθιά στη γη χρησιµοποιώντας την κυλιόµενη σκάλα…
Η Δέσποινα θα πληροφορηθεί από τα δελτία ειδήσεων το αποτρόπαιο γεγονός ότι ο µονάκριβος γιος της που σπούδαζε στην Αγγλία συγκαταλέγεται ανάµεσα στα θύµατα µιας νέας βοµβιστικής επίθεσης φανατικών ισλαµιστών στο µετρό του Λονδίνου. Το ταξίδι της στη βρετανική πρωτεύουσα θα κρατήσει λίγες µονάχα ώρες. Σύντοµα θα επιστρέψει στο σπίτι της µε την τραγική υποψία ότι το ωστικό κύµα των τροµοκρατικώνχτυπηµάτων έχει σαρώσει όχι µονάχα το µέλλον, αλλά και το παρελθόν της οικογένειάς της. Κι ενόσω περνούν οι µέρες του πένθους, η Δέσποινα θα αναρωτηθεί, για πρώτη φορά, πώς βρέθηκε το µοναχοπαίδι της τη λάθος ώρα στον λάθος τόπο. Ήταν η µοίρα του, η «κακιά στιγµή» ή µήπως τίποτα δεν είναι τυχαίο σ’ αυτόν τον κόσµο;