Émile Zola

Pendant le Second Empire, Jacques est mécanicien de locomotive. Il est tourmenté par une lourde hérédité, une pulsion agressive, et ne se sent à l'aise que dans son univers de cheminot. Séverine est une femme qui semble née pour faire le malheur des hommes. Un juge plein de préjugés est prêt à renier la justice au profit de l'intérêt social ou politique.

Born to drunken parents in the slums of Paris, Nana lives in squalor until she is discovered at the Théâtre des Variétés. She soon rises from the streets to set the city alight as the most famous high-class prostitute of her day. Rich men, Comtes and Marquises fall at her feet, great ladies try to emulate her appearance, lovers even kill themselves for her. Nana's hedonistic appetite for luxury and decadent pleasures knows no bounds - until, eventually, it consumes her. Nana provoked outrage on its publication in 1880, with its heroine damned as 'the most crude and bestial sort of whore', yes the language of the novel makes Nana almost a mythical figure: a destructive force preying on a corrupt society.

Nana ruine ceux qui la désirent : le banquier Steiner, le capitaine Hugon... tous seront séduits et conduits au désespoir par la « Vénus blonde ». En décrivant la vie d'une courtisane, Zola dépeint, à la manière des moralistes, la débâcle de la société bourgeoise du Second Empire en un saisissant tableau de moeurs.

Zola est entré partout, chez les ouvriers et chez les bourgeois. Chez les premiers, selon lui, tout est visible. La misère comme le plaisir saute aux yeux. Chez les seconds tout est caché. Ils clament : " Nous sommes l'honneur, la morale, la famille ". Faux, répond Zola, vous êtes le mensonge de tout cela. Votre pot-bouille est la marmite où mijotent toutes les pourritures de la famille. Octave Mouret, le futur patron qui révolutionnera le commerce en créant Au Bonheur des Dames, arrive de province et loue une chambre dans un immeuble de la rue de Choiseul. Beau et enjoué, il séduit une femme par étage, découvrant ainsi les secrets de chaque famille. Ce dixième volume des Rougon-Macquart, retraçant la vie sous le Second Empire, c'est ici la bourgeoisie côté rue et côté cour, avec ses soucis de filles à marier, de rang à tenir ou à gagner, coûte que coûte. Les caricatures de Zola sont cruelles mais elles sont vraies.

Ο λοχαγός του γαλλικού στρατού Ντρέυφους καταδικάζεται για εσχάτη προδοσία. Ο γαλλικός λαός διχάζεται. Η «υπόθεση Ντρέυφους» είναι, όµως, µόνο η επιφάνεια της κρίσης. Κάτω από αυτή µαίνεται η άγρια σύγκρουση δύο µεγάλων ιδεών, δύο αντιλήψεων, δύο κόσµων: της ∆ηµοκρατίας και του µιλιταριστικού Απολυταρχισµού. Ο Ζολά, υπέρµαχος των ιδανικών της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της δηµοκρατίας, υπερασπίζεται τον Ντρέυφους και γράφει το Κατηγορώ. Αυτό το κείµενο-καταπέλτης που οδήγησε τον συγγραφέα σε καταδίκη για συκοφαντία και τον Ντρέυφους στην αθώωσή του, έµεινε στην ιστορία ως µία σηµαντική πράξη υπέρ της δικαιοσύνης και της αλήθειας.

Μια πραγματική πολεμική ιαχή ενάντια στη δημοκρατία του πολιτικαντισμού, του κομματαρχισμού και της μετριότητας. Στο βιβλίο αυτό, μια επιλογή από τα πολιτικά αρθογραφήματά του σε διάφορες εφημερίδες, ο Ζολά (1840-1902) απευθύνει ένα μεγάλο κατηγορώ ενάντια στην "πολιτική που μισεί": την πολιτική όπου βρίσκουν καταφύγιο όλοι οι αποτυχημένοι, την πολιτική που έχει καταντήσει μια ωμή διεκδίκηση θέσεων και μέσο χρηματισμού των επιτηδείων, την πολιτική της ασημαντότητας που σαρακώνει την ίδια τη δημοκρατία. Μαστιγώνοντας το πολιτικό σκηνικό της εποχής του, ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας οραματίζεται μια Δημοκρατία που να μην αποτελεί "ένα απόβρασμα άγνοιας και ματαιοδοξίας" με επίχρισμα τη λαϊκή ετυμηγορία.

Το μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά Νανά εκδόθηκε το 1880, αλλά είχε καταρχήν δημοσιευτεί σε συνέχειες στην εφημερίδα Βολταίρος (από τις 16 Οκτωβρίου 1879 ως τις 5 Οκτωβρίου του 1880). Το βιβλίο, το οποίο έμελλε να γίνει ένα από τα δημοφιλέστερα έργα της γαλλικής λογοτεχνίας, προκάλεσε ποικίλες και έντονες αντιδράσεις στην εποχή του. Από τον Φλωμπέρ: «Εξαιρετικό! […] Αριστουργηματικό! Ο θάνατος της Νανάς είναι μιχαηλαγγελικός» και τον Ουισμάν: «Οι αστοί εξεγέρθηκαν» ως την κυβέρνηση που σκέφτηκε προς στιγμήν να απαγορεύσει την κυκλοφορία του. Η Νανά, μια πόρνη πολυτελείας, τα έργα και τις ημέρες της οποίας παρακολουθούμε σ’ αυτό το μυθιστόρημα, ανάγεται από τον Ζολά σ’ αυτό το μυθιστόρημα στο απόλυτο θηλυκό. Περιουσίες ολόκληρες αφανίζονται για χάρη της, ένα σωρό λαμπεροί χαρακτήρες σέρνονται εξουθενωμένοι στα πόδια της μέχρι του σημείου της αυτοκτονίας, ακόμα και οι γυναίκες προσπαθούν να μιμηθούν την εμφάνισή της. Η ακόρεστη δίψα της για πολυτέλεια και ηδονές όμως θα σταθεί και η αιτία της πτώσης της. Το βιβλίο είναι ένας ύμνος για την ανδρική επιθυμία αλλά και μια κοινωνική τοιχογραφία της εποχής της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, στην οποία η ηρωίδα δεν είναι παρά μια καταστροφική δύναμη που λυμαίνεται μια διεφθαρμένη και παρηκμασμένη κοινωνία. Στη Νανά ο Ζολά συνθέτει μαεστρικά το πολυεπίπεδο κατηγορητήριο του, κατακεραυνώνοντας την υποκρισία και την ηθική κατάπτωση της Πόλης του Φωτός. Αναγνωρίζοντας το επερχόμενο ξέσπασμα του πολέμου, ο Ζολά οδηγεί τη μοντέρνα, κοσμοπολίτισσα εταίρα στον χαμό της και αφαιρεί ταυτόχρονα από το πολιτικό καθεστώς τις δάφνες του. Σεξουαλικότητα, ιστορία και μύθοι γεννιούνται και πεθαίνουν σε ένα βίαιο συγγραφικό επίτευγμα.

O Εμίλ Ζολά, από τις πιο ονομαστές μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και αρχηγός της νέας τότε νατουραλιστικής σχολής. Τα χειμαρρώδη μυθιστορήματά του τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων εκπροσώπων του νατουραλιστικού μυθιστορήματος τον 19ο αιώνα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Ζολά ανήκει, χρονολογικά, μετά τον Φλωμπέρ και πριν από τον Μωπασάν, στην πλειάδα των μεγάλων συγγραφέων, οι οποίοι διέπρεψαν στο είδος του διηγήματος και της νουβέλας.

Οι Εκδόσεις Στερέωμα συνεχίζουν με αίσθημα συνέπειας προς τους αναγνώστες την σειρά που ονομάζεται "Κλασικοί και Σύγχρονοι", παρουσιάζοντας το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Εμίλ Ζολά "Στον παράδεισο των κυριών".
Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου ο Christophe Chantepy, Πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα, το αριστούργημα του Εμίλ Ζολά είναι ένα από τα κύρια έργα της σειράς Les Rougon-Macquart, ένας από τους θεμέλιους λίθους του νατουραλιστικού μυθιστορήματος, όπου η ίντριγκα γεννιέται σε ένα ντεκόρ και ένα περιβάλλον απόλυτα καταγεγραμμένα. Η πρόθεση του Ζολά ήταν να απεικονίσει όσο το δυνατόν καλύτερα την κοινωνική άνοδο μιας οικογένειας και το βιβλίο αποτελεί το χρονικό της ανέλιξης μιας ταπεινής αλλά φιλόδοξης γυναίκας στο χώρο του εμπορίου. Για να το επιτύχει, ο συγγραφέας συσσωρεύει κολοσσιαίο όγκο πληροφοριών και περιπλανιέται στα πολυκαταστήματα, γεγονός που του επιτρέπει να αποδώσει πιστά την ατμόσφαιρα που αναδύεται μέσα από απολαυστικές περιγραφές.

Το μυθιστόρημα "Στον παράδεισο των κυριών", γραμμένο το 1883, στον κολοφώνα της συγγραφικής επιτυχίας του Ζολά, πραγματεύεται τον ανταγωνισμό, την κατάκτηση και τον θρίαμβο του εμπορίου των "νεωτερισμών", που εγκαινίασαν με την εμφάνιση τους τα πολυκαταστήματα του Παρισιού, εις βάρος βεβαίως του μικρο-εμπορίου· μιλά για την παντοδυναμία του χρήματος αλλά και του έρωτα, για την αναπόδραστη πρόοδο που ισοπέδωσε και σκότωσε όμως ένα κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας, αυτό των μικρο-εμπόρων, το οποίο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον τρόπο σκέψης των καιρών και να αντιληφθεί την λειτουργία των νέων εμπορικών κανόνων.