John Fowles

Récit envoûtant d'une initiation sentimentale, Le Mage est un chef-d'oeuvre de la littérature moderne. Nicholas, un jeune professeur, quitte Londres et part enseigner dans une île grecque. Il fait la connaissance d'un vieil homme, mi-grec mi-anglais, qui le fait participer à des expériences étranges. Fasciné par Conchis, ce Mage mystérieux qui lui envoie des soeurs jumelles pour le séduire, Nicholas est mené, à travers une sorte de Jeu Suprême, aux frontières mouvantes du rêve et de la réalité. Qui est Conchis ? Un être doué de pouvoirs supra-normaux ? Un vieil homme impérieux qui, diaboliquement, met en scène ses fantasmes pour agir sur les sensibilités fragiles ? Un psychiatre qui, dans l'intérêt de la science, poursuit l'étude d'un « cas » ? Puissance de l'imagination, sûreté de l'écriture, vérité humaine des thèmes multiples qui s'entrecroisent avec bonheur : on songe à Lawrence Durrell, à Malcolm Lowry et à Shakespeare. Roman baroque, érotique, fantastique, Le Mage fait partie de ces livres solaires qui créent ou recréent des mythes, posent et imposent des énigmes, et visent constamment à l'essentiel.

Employé de bureau sans histoire, Frederick partage son temps entre une collection de papillons et son amour obsessionnel pour la belle Miranda, étudiante aux Beaux-Arts. Comment l'approcher, la séduire, la posséder ? Comment lui faire comprendre qu'il est l'homme dont elle a besoin. Le rêve halluciné se mue en guet-apens : cette jeune fille sera le plus beau, le plus rare, l'ultime spécimen de sa collection. Séquestrée dans une maison isolée, Miranda multipliera les tentatives d'évasion - en vain. Le dénouement semble inéluctable...Best-seller mondial, adapté au cinéma en 1965, le premier roman de John Fowles exhale un parfum sulfureux, évocateur du Lolita de Vladimir Nobokov.

Widely acclaimed since publication, John Fowles' most beloved novel is the ultimate epic historical romance. Charles Smithson, a respectable engaged man, meets Sarah Woodruff as she stands on the Cobb at Lyme Regis, staring out to sea. Charles falls in love, but Sarah is a disgraced woman, and their romance will defy all the stifling conventions of the Victorian age.

 non-exchangeable & non-refundable

Απρίλιος 1736: έτος σημαδιακό ανάμεσα στην Αγγλική Επανάσταση του 1688 και στη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Μια ιστορική στιγμή «αισθηματικού διαφωτισμού», η οδυνηρή ανάδυση του σπόρου της ατομικότητας μέσα από το σκληρό έδαφος μιας κοινωνίας ανορθολογικής και δέσμιας των παραδόσεων. Είναι παραμονή Πρωτομαγιάς. Πέντε έφιπποι ταξιδιώτες - ο γιος ενός αριστοκράτη, ο κωφάλαλος υπηρέτης του, μία πόρνη και δύο ηθοποιοί - καλπάζουν με κατεύθυνση ένα πανδοχείο της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Λίγο καιρό αργότερα ο Ντικ, ο υπηρέτης, βρίσκεται κρεμασμένος στο δάσος με ένα μπουκέτο βιολέτες στο στόμα. . . Οι υπόλοιποι ταξιδιώτες έχουν εξαφανιστεί. Ο δικηγόρος Αίυσκοφ αναλαμβάνει την έρευνα για λογαριασμό ενός ανώνυμου και πανίσχυρου αριστοκράτη. (. . .)

Δεν μπορούσα να παντρευτώ αυτόν τον άντρα. Έτσι, παντρεύτηκα την ντροπή. Δεν εννοώ πως ήξερα τι έκανα, πως εν ψυχρώ άφησα τον Βαργκέν να με πάρει. Μου φαινόταν τότε σαν να άφηνα τον εαυτό μου να πέσει από γκρεμό ή να βύθιζα μαχαίρι στην καρδιά μου. Ήταν αυτοκτονία. Μια πράξη απόγνωσης, κύριε Σμίθσον. Ξέρω πως ήταν σατανικό... βλάσφημο, αλλά δεν ήξερα άλλο τρόπο για να ξεφύγω από αυτό που ήμουν. Αν είχα φύγει από το δωμάτιο και είχα επιστρέψει στης κυρίας Τάλμποτ, και συνέχιζα να είμαι όπως πριν, ξέρω πως τώρα θα ήμουν πραγματικά νεκρή... και από το ίδιο μου το χέρι. Αυτό που με κράτησε ζωντανή είναι η ντροπή μου, η επίγνωση πως είμαι στ αλήθεια διαφορετική από τις άλλες γυναίκες. Ποτέ δε θα αποκτήσω παιδιά, σύζυγο και αυτές τις αγνές ευτυχίες που έχουν εκείνες. Και οι άνθρωποι ποτέ δεν θα καταλάβουν το λόγο που διέπραξα αυτό το έγκλημα". Έκανε παύση, σαν να συναισθάνθηκε για πρώτη φορά αυτό που είπε. "Μερικές φορές σχεδόν τους λυπάμαι. Νομίζω πως έχω μια ελευθερία την οποία δεν μπορούν να αντιληφθούν. Καμία προσβολή, καμία κατηγορία δεν μπορεί να με αγγίξει. Γιατί έχω τοποθετήσει τον εαυτό μου πέρα από τα όρια. Δεν είμαι τίποτα, δεν είμαι ούτε καν άνθρωπος πια. Είμαι η πόρνη του Γάλλου υποπλοιάρχου".

Οι ``Σκουληκότρυπες`` είναι η πρώτη αντιπροσωπευτική συλλογή από διάφορα σκόρπια και έντονα προσωπικά γραπτά του Τζων Φώουλς: δοκίμια, άρθρα λογοτεχνικής κριτικής, σχολιασμοί, αυτοβιογραφικά κείμενα, αναμνήσεις, ρεμβασμοί συνθέτουν το χρονικό των διάφορων ζητημάτων που έχουν ταλανίσει, έχουν απασχολήσει ή έχουν συγκινήσει τον συγγραφέα έως σήμερα· άρα το νήμα που τα συνδέει είναι αναπόφευκτα βιογραφικό. Όσοι αναγνώστες γνωρίζουν τα μυθιστορήματά του θα βρουν στα δοκίμια αυτά απόηχους και στοχασμούς για θέματα που απαντούν στο λογοτεχνικό του έργο: ο χαμένος παράδεισος· η γυναίκα ως μακρινή πριγκίπισσα· εξέλιξη και φυσική ιστορία· ελευθερία και ευθύνη, συγκυρία και τυχαίο· λογοτεχνία, λογοτεχνικότητα και ο ρόλος του συγγραφέα. Θα διακρίνουν επίσης το ζωηρό ενδιαφέρον που ανέκαθεν διακατείχε τον Φώουλς για την Αριστερά, την οικολογία και τα ζητήματα του «πράσινου κινήματος».