Max Weber

"In 1919, just months before he died unexpectedly of pneumonia, the sociologist Max Weber published two lectures that he had recently delivered at the invitation of a group of students. The question the students asked Weber to address in these lectures was simple and haunting. In a modern world characterized by the division of labor, constant economic expansion, and unrelenting change, was vocation, in intellectual work or politics, still possible? Responding to the students' sense of urgency, Weber offered his clearest account of "the disenchantment of the world," as well as a seminal discussion of the place of values in the university classroom and academic research. Similarly, in his politics lecture he gave students what is undoubtedly his pithiest version of his account of the nature of political authority. Weber's attempts to rethink vocation remain as relevant and as stirring as ever"--

non-exchangeable & non-refundable

Occupant une place éminente dans le panthéon contemporain des sciences sociales, Max Weber ne cesse de faire l'objet d'appropriations contradictoires qui tendent à décontextualiser ses recherches. Cet ouvrage, par contraste, offre la traduction de son premier texte épistémologique, inédit en français, accompagnée de documents et de correspondances, et permet ainsi de replacer la réflexion de Weber dans les débats de son temps. Cet article publié en plusieurs parties entre ? 1903 et 1906, exactement contemporain de L'Ethique protestante et l'" esprit " du capitalisme, montre comment un sujet qui pourrait sembler uniquement technique - la méthode spécifique des sciences de la culture - est indissociable d'enjeux académiques et politiques beaucoup plus larges. Loin d'apparaître comme un partisan d'une sociologie "? compréhensive ? " opposée à l'"? explication ? ", Weber fait de la compréhension des motivations des agents sociaux une modalité de l'explication causale. Surtout, à travers sa promotion de l'expression "? sciences de la culture ? " (Kulturwissenschaften), il ne se contente pas de garantir une spécificité à ces sciences : il se saisit d'une question toujours très brûlante, celle de la "? signification culturelle ? " du capitalisme, c'est-à-dire de la transformation de l'homme par le mode de fonctionnement de l'économie.

Αυτή η σύντομη σκιαγράφηση αποκλειστικό σκοπό έχει να προσφέρει έναν γενικό προσανατολισμό σ' όσους δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με το χρηματιστήριο. Έτσι, σχεδόν τίποτα δεν θα το θεωρήσουμε γνωστό εκ των προτέρων. Στο κείμενο που ακολουθεί μένουμε σε τούτο τον στόχο, γι' αυτό και σκόπιμα αποφεύγουμε να εκφράσουμε οποιαδήποτε αρνητική κρίση.
Άλλωστε, η κριτική που ασκείται από ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού στους όρους με τους οποίους λειτουργεί σήμερα το χρηματιστήριο είναι πρακτικά αναποτελεσματική. Κι αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζεται από μια τεράστια επιπολαιότητα: αναζητά τα προβλήματα εκεί όπου θα τα έβρισκε κανείς μόνο και μόνο επειδή δεν κατανοεί αυτά τα πράγματα ή επειδή θίγονται τα συμφέροντά του.
Η ίδια επιπολαιότητα ευθύνεται και για την εξαιρετικά επικίνδυνη ιδέα ότι ένας θεσμός όπως το χρηματιστήριο συνιστά εκ φύσεως ένα είδος "συνωμοτικής λέσχης" με σκοπό το ψεύδος και την απάτη σε βάρος του έντιμου εργαζόμενου λαού κι επομένως ότι πρέπει -και ότι μπορεί- με κάποιον τρόπο να καταργηθεί.
Όμως τίποτα δεν απειλεί περισσότερο ένα εργατικό κίνημα, προς το οποίο πρωτίστως απευθύνονται αυτές οι γραμμές, όσο το να τίθενται -λόγω άγνοιας των πραγματικών συνθηκών- ανεδαφικοί στόχοι.