Γουσταύος Φλωμπέρ

Το 1850-51 ο Γουσταύος Φλωμπέρ, ο συγγραφέας της Αισθηματικής Αγωγής, της Μαντάμ Μποβαρύ, του Πειρασμού του Αγίου Αντωνίου κλπ., έκανε ένα ταξίδι με τον φίλο του Μάξιμο Ντυκάν στην Αίγυπτο, τη Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα και την Ιταλία.
Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει τα οκτώ γράμματα που έστειλε από την Ελλάδα - έξι στη μητέρα του και δύο στον φίλο του Λουδοβίκο Μπουγιέ. Στα γράμματα αυτά δίνει τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις από την Ελλάδα του 1850, περιγράφει τα μέρη που επισκέπτεται, τη συνάντησή του με την βασίλισσα Αμαλία, με τον Κανάρη κ.ά., ενώ συζητά παράλληλα για λογοτεχνικά ζητήματα, τις ερωτικές του ιστορίες, καθώς και για το άγχος της νεότητάς του που τελειώνει

Η «Κυρία Μποβαρύ» είναι αναμφίβολα το πρώτο σημαντικό έργο του Φλομπέρ, που έμελλε να χαρακτηριστεί ως το αριστούργημά του. Η κεντρική ηρωίδα, Έμμα Μποβαρύ, έγινε το σύμβολο του ανθρώπου που αναζητά πάση θυσία την ομορφιά και την ηδονή, που γαντζώνεται από τη χίμαιρα για να αποφύγει την πεζή πραγματικότητα, αδιαφορώντας για το τίμημα, αγνοώντας και περιφρονώντας τις κοινωνικές συμβάσεις, οι οποίες, τελικά, τον συντριβούν. Η πρώτη επώνυμη μετάφραση του έργου στα ελληνικά -και κατά μία άποψη η σημαντικότερη έως σήμερα- είναι αυτή που παρουσιάζεται στον τόμο αυτό. Πρόκειται για τη μετάφραση του Κ. Θεοτόκη, που πρωτοδημόσιευτηκε το 1924 (ένα χρόνο μετά το θάνατο του κερκυραίου λογοτέχνη), σε δύο τόμους, από τον εκδοτικό οίκο Γ. Ι. Βασιλείου και στη συνέχεια από τον εκδοτικό οίκο Σαλίβερου. Ο Θεοτόκης πεθαίνοντας άφησε τη μετάφραση ημιτελή. Ο β’ τόμος της έκδοσης του 1924 φέρει το όνομά του, ωστόσο η μετάφραση ανήκει σε άλλον, άγνωστο σε μας μέχρι σήμερα.

Μια νέα γυναίκα στη βόρεια Γαλλία ονειρεύεται να ξεφύγει από το οικογενειακό της περιβάλλον, να βρει τον άνδρα της ζωής της και να κάνουν μαζί τη μεγάλη ζωή, στα μεγάλα σαλόνια. Τα όνειρά της θρέφονται από τα ρομαντικά μυθιστορήματα που της κρατούν συντροφιά. Το όνομά της: Έμμα Ρουό. Είναι καλοαναθρεμμένη, κομψή, ντύνεται με περισσή φροντίδα και προσέχει την εμφάνισή της. Το όνειρό της φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα όταν εμφανίζεται μπροστά της ο επαρχιακός γιατρός Σαρλ Μποβαρί, ο οποίος σαγηνεύεται από την ομορφιά της.
Όταν αποδεσμευθεί από έναν στενόχωρο γάμο, χάρη στην εύνοια της τύχης (ή σε κατάρα;), ο Σαρλ θα ζητήσει την Έμμα από τον πατέρα της. Ο γάμος αναγεννά την Έμμα – όμως εκείνη δε θα βρει την ευτυχία πλάι στον καλοσυνάτο μα άοσμο και άγευστο Σαρλ, ούτε όταν έρθει η κόρη τους στη ζωή.
Κάπου εκεί θα μπει στη ζωή της Έμμας ο Ροντόλφ. Και αργότερα, ο Λεόν. Η Έμμα Μποβαρί θα ζήσει μια σειρά από απόκρυφα ερωτικά πάθη που θα την οδηγήσουν στην κατάρρευση, τόσο την ίδια, όσο και την οικογένειά της.
Μυθιστόρημα εμβληματικό στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, έργο-σταθμός, η ΜΑΝΤΑΜ ΜΠΟΒΑΡΙ σκανδάλισε στην εποχή της, οδήγησε τον συγγραφέα στο δικαστήριο, πάνω απ’ όλα όμως δημιούργησε έναν θρύλο που συνεχίζει να συγκινεί και να γοητεύει μέχρι σήμερα.
Το κλασικό έργο του Γκιστάβ Φλομπέρ παραδίδεται σήμερα σε νέα, εξαιρετική μετάφραση της Ρίτας Κολαΐτη, με χρονολόγιο, με ένα εκπληκτικό δοκίμιο του Τιερί Λαζέ, αλλά και με αναφορές στην περίφημη δικαστική μάχη στην οποία ενεπλάκη ο συγγραφέας.

Έργο μεγάλο αλλά νικημένο, λυγισμένο από το βάρος μιας ανοικονόμητης πολυγνωσίας, πνιγμένο στην πολυχρωμία ενός αναχρονιστικού μπαρόκ, έργο που δεν κατορθώθηκε: έτσι αξιολογούσε μέχρι πρόσφατα η κριτική τον "Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου" του Φλωμπέρ. Ωστόσο, κιόλας από το 1856, όταν για πρώτη φορά δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα του έργου σ' ένα περιοδικό, ο Μπωντλαίρ τ' ονόμασε "μυστική κάμαρη" του πνεύματος του Φλωμπέρ. Και σήμερα ο Μισέλ Φουκώ το αποσπά από τα όψιμα δημιουργήματα του ρομαντισμού, για να το τοποθετήσει στην πρωτοπορία του 20ού αιώνα.

Το "Σμαρ", ένα έργο το οποίο ο Φλωμπέρ έγραψε σε πολύ νεανική ηλικία, όταν βρισκόταν ακόμα στο Κολλέγιο, είχε θεωρηθεί επί μακρόν ένα απλό προσχέδιο του Πειρασμού του Αγίου Αντωνίου. Αυτό το "παλαιό μυστήριο", όμως, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει, το επηρεασμένο από το ρομαντισμό, δεν είναι ένα απλό πρόπλασμα του Πειρασμού. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, που εισάγει πολλά από τα σημαντικά θέματα που ο Φλωμπέρ θα επεξεργαστεί στη συνέχεια, από την ανία ως την κριτική των συμβάσεων και της κοινωνικής ζωής, και τα πραγματεύεται με τρόπο ιδιαίτερο, συναφή προς τα αριστουργήματα της ωριμότητάς του και μαζί πολύ διαφορετικό. Είδος μεικτό, που συναιρεί το θεατρικό με το αφήγημα, εξιστορεί την περιπέτεια ενός ερημίτη που νομίζει ότι έχει βρει το Θεό, ως τη στιγμή που συναντά τον Διάβολο. Και ταξιδεύει μαζί του στους αιθέρες, στον κόσμο και στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Στα δεκαεφτά του χρόνια, ο Φλωμπέρ γνωρίζει ήδη πώς να κάνει το ταξίδι αυτό αξέχαστο για τον αναγνώστη.

Το λεξικό αυτό συνδέεται στενά με το τελευταίο βιβλίο του Φλωμπέρ, "Μπουβάρ και Πεκυσέ", για το οποίο ο συγγραφέας είχε συγκεντρώσει πλούσιο υλικό. Φράσεις, σκέψεις, εκφράσεις που άκουγε στον περίγυρό του ή σταχυολογούσε μέσα στα βιβλία και τις οποίες στη συνέχεια κατέγραφε σ ένα τετράδιο. Υλικό που εξέφραζε τις προκαταλήψεις, τη ρηχότητα, την κενότητα και την ανοησία της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς.

Αθήνα, Δαφνί, Ελευσίνα, Πλαταιές, Θεσπιές, Λιβαδειά, Αράχωβα, Δελφοί, Θερμοπύλες, Νεμέα, Μυκήνες, Άργος, Σπάρτη, Μεσσήνη, Βάσσες, Ανδρίτσαινα, Ολυμπία... Μερικοί από τους σταθμούς του ταξιδιού που έκανε ένας μεγάλος συγγραφέας, ο Γουσταύος Φλωμπέρ, στην Eλλάδα του 1850. Aυτό το ταξιδιωτικό οδοιπορικό που ο Κ.Θ. Δημαράς θησαύρισε από το σώμα των περιηγήσεων του Φλωμπέρ, κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Tο ταξίδι στην Eλλάδα, Δεκέμβριος 1850 - Φεβρουάριος 1851». Tο βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1989, διαβάζεται διαρκώς έκτοτε από τους αναγνώστες και τώρα ανατυπώνεται σε έκτη έκδοση. O πρόλογος του K. Θ. Δημαρά (ένα σύντομο δοκίμιο για τα μικρά περιηγητικά κείμενα) και η λαμπρή μετάφραση του Παύλου Zάννα, περιήγηση, ταυτόχρονα, στο γλωσσικό σύμπαν του Φλωμπέρ και άσκηση ύφους για τα μετέπειτα αριστουργήματά του, την Κυρία Μποβαρύ και τη Σαλαμπώ, συμπληρώνουν την αξία της ιστορικής αυτής έκδοσης. «Ήλιος, ελευθερία, πλατύς ορίζοντας» είναι τα βασικά στοιχεία που συναντά στο ταξίδι του στην Ελλάδα το 1850 ο Γάλλος μυθιστοριογράφος, αλλά και τις αντιφάσεις της νεότευκτης χώρας. Όλα αυτά περιγράφονται με έναν τρόπο άμεσο, σχεδόν ασθματικό, με τη βροχή να κατρακυλά στην πλάτη του στο μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του, και αποτυπώνονται στις ακριβόλογες σημειώσεις του που, πάρα τη συχνά βιαστική γραφή τους, δεν παύουν να είναι πάντα κείμενα του Φλωμπέρ.

non-exchangeable & non-refundable