Τζακ Λόντον

non-exchangeable & non-refundable

Aπό τους μεγαλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Τζακ Λόντον συνδύασε με μεγάλη επιτυχία το γράψιμο με τα ταξίδια. Τα τρία διηγήματα της συλλογής («Ο Τσίναγκο», «Το σπίτι του Μαπούι», «Το δόντι της φάλαινας») προέκυψαν από τα ταξίδια του στον νότιο Ειρηνικό, αλλά στα κείμενα αυτά δε συναντάται κανένας εξωτισμός, κανένα ειδύλλιο. Ιθαγενείς, ιεραπόστολοι, άποικοι, έμποροι, διακινούμενοι εργάτες, ψαράδες μαργαριταριών και στασιαστές από φαλαινοθηρικά συνθέτουν τις μικρές κοινωνίες της γαλλοκρατούμενης Ταϊτής και των νησιών Φίτζι που περιγράφονται. Τα θέματα των διηγημάτων, που συνδυάζουν τη λυρική διάθεση με τον ρωμαλέο ρεαλισμό, περιλαμβάνουν τον παραλογισμό της αυταρχικής εξουσίας, την ανθρώπινη απληστία και τη σύγκρουση των τοπικών πολιτισμών με αυτόν των αποικιοκρατών.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα γεμάτο από συναισθήματα, ανθρωπιά, θάρρος, πίστη, γενναιότητα και δύναμη, που μας βοηθά να δούμε τη σημασία της πραγματικής αγάπης και αφοσίωσης. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1906. Περήφανος και γενναίος, ο Ασπροδόντης είναι ένα λυκόσκυλο που μεγαλώνει στις εχθρικές πλαγιές του βορρά μέχρι να υιοθετηθεί από τον ιθαγενή Γκρίζο Κάστορα και τη φυλή του. Ο άκαρδος ινδιάνος όμως θα πουλήσει τον Ασπροδόντη σε έναν μοχθηρό και βάρβαρο άντρα. Για καλή του τύχη το τετράποδο σώζεται από έναν ευγενικό άντρα που του μαθαίνει πώς να δαμάσει τα άγρια ένστικτά του και να γνωρίσει την πραγματική φιλία. Βαθιές αναλύσεις και στοχασμοί μέσα από τα μάτια και την ψυχή ενός άγριου και αδάμαστου λύκου, ο οποίος θα αποδείξει ότι αγρίμια και άνθρωποι έχουν κάτι κοινό που τους ενώνει. Εκφράζεται με ένα βλέμμα, μια κραυγή, μια κίνηση, μια πράξη: είναι η ΑΓΑΠΗ.

Ήταν η πράσινη καρδιά του φαραγγιού, εκεί όπου τα τοιχώματα ξέφευγαν από το αυστηρό σχέδιο και λόξευαν προς τα πίσω για να μαλακώσουν την τραχύτητα των γραμμών τους, φτιάχνοντας μια μικρή προφυλαγμένη κόχη, που τη γέμιζαν ξέχειλα με γλύκα και στρογγυλάδα κι απαλότητα. Εδώ τα πάντα ηρεμούσαν. Ως και το στενό ποταμάκι σταματούσε την πολυθόρυβη κατεβασιά του όσο χρειαζόταν για να σχηματίσει μιαν ήσυχη λιμνούλα. Με τα πόδια μέχρι τα γόνατα μέσα στο νερό, με γερμένο το κεφάλι και μισόκλειστα μάτια, ένα πυρρόξανθο ελάφι με πολύκλαδα κέρατα λαγοκοιμόταν.

Ο Μπακ είναι ένας σκύλος που ζει μια καλή ζωή σε ένα ράντσο στην Καλιφόρνια με τον κύριό του, τον δικαστή Μίλλερ, μέχρι που τον κλέβουν και τον πουλούν για να πληρωθεί ένα χρέος τζόγου. Τον πηγαίνουν στην Αλάσκα και εκεί περνά στα χέρια δύο Καναδών παραδομένων στον πυρετό του χρυσού, οι οποίοι τον εκπαιδεύουν ως σκύλο έλκηθρου. Η σκληρότητα του περιβάλλοντος θα αναγκάσει τον Μπακ να ανακτήσει την άγρια πλευρά του, κάτι που αποτελεί

τον μόνο τρόπο για να επιβιώσει στα κρύα εδάφη του Βορρά.

Ο Τζακ Λόντον πέρασε σχεδόν έναν χρόνο στο Γιουκόν (του Καναδά) συλλέγοντας υλικό για το βιβλίο. Η ιστορία δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Saturday Evening Post το καλοκαίρι του 1903 και έναν μήνα αργότερα εκδόθηκε σε έναν τόμο.

Οι μεταπτώσεις του ζώου, η χάραξη των πορτρέτων των ανθρώπων που αναζητούν το κίτρινο μέταλλο, η περιγραφή του τοπίου και η τέλεια παρακολούθηση της αλληλουχίας των γεγονότων αιτιολογούν τον χαρακτηρισμό του πεζογραφήματος ως μπεστ σέλερ όλων των εποχών.

Η μεγάλη δημοτικότητα και η επιτυχία του βιβλίου εδραίωσαν τη φήμη του Λόντον. Μεγάλο μέρος της γοητείας αυτού του μυθιστορήματος απορρέει από τη φαινομενική του απλότητα και το έντονο συναίσθημα που αυτή η ιστορία επιβίωσης μεταφέρει.

 

«Το Κάλεσμα της άγριας φύσης είναι μια παραβολή για τον εύθραυστο χαρακτήρα του πολιτισμού. Ο Λόντον εκθέτει τη σκληρότητα της ανθρωπότητας και την ευκολία με την οποία

οι άνθρωποι επιστρέφουν στην πρωτόγονη και άγρια κατάστασή τους». E.L. Doctorow

Βήμα προς βήμα η διαδρομή ενός σκύλου από το Νότο ως την Αλάσκα. Οι περιπέτειες του ζώου, η χάραξη των πορτρέτων των ανθρώπων που αναζητούν το κίτρινο μέταλλο, η περιγραφή του τοπίου αιτιολογούν το χαρακτηρισμό του πεζογραφήματος ως μπεστ σέλερ όλων των εποχών.

Ένα διαχρονικό διαμάντι της εφηβικής λογοτεχνίας

Οι Εκδόσεις Φουρφούρι με χαρά παραδίδουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ένα από τα διαμάντια της εφηβικής λογοτεχνίας, έναν ύμνο στο αδάμαστο πνεύμα που κρύβουμε μέσα μας, μια ωδή στην αιώνια μάχη για επιβίωση και την εσωτερική δύναμη.

Το Κάλεσμα της Άγριας Φύσης είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Τζακ Λόντον. Πρωταγωνιστής είναι ο Μπακ, το λυκόσκυλο που αναγκάζεται να προσαρμοστεί και να επιβιώσει σε σκληρές συνθήκες, έχοντας απομακρυνθεί βίαια από το φιλόξενο και προστατευμένο περιβάλλον του. Υπακούοντας στη φωνή του προαιώνιου ενστίκτου του και της ράτσας του, αναζητά τα χνάρια των προγόνων του και γίνεται το σύμβολο όσων αγωνίζονται να γνωρίσουν τον αληθινό τους εαυτό.

Με τις λυρικές περιγραφές, τους αξέχαστους πρωταγωνιστές και τη συναρπαστική πλοκή του, το Κάλεσμα της Άγριας Φύσης είναι ένα από τα σπουδαιότερα και πιο δημοφιλή και διαχρονικά έργα του συγγραφέα.

Ήδη από το 1923 η ιστορία έγινε ταινία και έκτοτε έχει γυριστεί πολλές ακόμη φορές με μεγάλη επιτυχία.

Το "Σιδερένιο τακούνι" είναι το σκληρό όνομα που δίνει ο Τζακ Λόντον στην Πλουτοκρατία. Το βιβλίο του με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε το 1907 και μας περιγράφει τον πόλεμο που θα ξεσπάσει μια μέρα -αν οι κακές μοίρες το επιτρέψουν- ανάμεσα στην Πλουτοκρατία και το Λαό. Αλίμονο! Ο Τζακ Λόντον είχε εκείνη την ιδιαίτερη μεγαλοφυΐα που προβλέπει όσα ο όχλος δεν μπορεί να διακρίνει και κατείχε μια ειδική γνώση που του επέτρεπε να προαισθάνεται το μέλλον. Προέβλεψε τα γεγονότα εκείνα που εκτυλίσσονται τώρα μπροστά στα μάτια μας. Το τρομερό δράμα που μας παρουσιάζει τόσο ζωντανά το "Σιδερένιο Τακούνι" δεν ξέσπασε ακόμα και δεν ξέρουμε πότε θα εκπληρωθεί η φοβερή προφητεία του Αμερικανού μαρξιστή. (Ανατόλ Φρανς) Τίποτα δεν είναι πιο εκπληκτικό στο έργο του Τζακ Λόντον από την αληθινά προφητική πρόβλεψη για τις μεθόδους που το Σιδερένιο Τακούνι θα χρησιμοποιήσει για να διατηρήσει την κυριαρχία του πάνω στην συντετριμμένη ανθρωπότητα. Ο Λόντον είναι τελείως απελευθερωμένος από ρεφορμιστικές και πασιφιστικές αυταπάτες. Από τον καμβά του για το μέλλον απουσιάζουν εντελώς η δημοκρατία και η ειρηνική πρόοδος. Πάνω από τη μάζα των αποκλήρων υψώνονται οι κάστες της εργατικής αριστοκρατίας, του πραιτωριανού στρατού, της παντοδύναμης αστυνομοκρατίας και, το επιστέγασμα όλων αυτών, η ολιγαρχία του πλούτου. Όταν διαβάζει κάνεις αυτές τις γραμμές, δεν πιστεύει στα μάτια του: είναι ένας πίνακας του φασισμού, της οικονομίας του, της κυβερνητικής πρακτικής του και της πολιτικής ψυχολογίας του. Το κεφάλαιο "Το θεριό της αβύσσου ουρλιάζει" είναι αναμφισβήτητα ο πυρήνας του βιβλίου. Όταν εκδόθηκε το μυθιστόρημα, το αποκαλυπτικό αυτό κεφάλαιο πρέπει να θεωρήθηκε το άκρον άωτον της υπερβολής. Όμως, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία. Κι όμως η τελευταία λέξη της πάλης των τάξεων δεν είχε ειπωθεί ακόμη: "To θεριό της αβύσσου" είναι ο λαός που έχει φτάσει στο έσχατο όριο της ταπείνωσης, του εξευτελισμού και της εξαθλίωσης. Και δε θα ήταν συνετό να κατηγορήσουμε τον γράφοντα για πεσιμισμό! Όχι, ο Λόντον είναι αισιόδοξος, αλλά η αισιοδοξία του χαρακτηρίζεται από οξυδέρκεια και διορατικότητα. "Να σε ποια άβυσσο θα μας γκρεμίσει η μπουρζουαζία αν δεν τη συνεφέρετε" - έτσι σκεφτόταν, κι αυτή η σκέψη σήμερα ηχεί ασύγκριτα πιο επίκαιρη και πιο ζωντανή απ' ό,τι πριν από τριάντα τόσα χρόνια. (Απόσπασμα από επιστολή του Λέοντα Τρότσκι προς την Τζόαν Λόντον)