Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρείται η ανάδειξη των σημαντικότερων νομικών προβλημάτων που προέκυψαν από τη θέσπιση του υποχρεωτικού εμβολιασμού, καθώς και η ανάλυση ορισμένων στρεβλώσεων που απεδείχθη ότι διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στον θαυμαστό ανάποδο κόσμο της υγειοναζιστικής προπαγάνδας. Εδώ ανήκει π.χ. η μεταμφίεση της απειλής σε κίνητρο, της τιμωρίας σε πατερναλιστική προστασία και του θανάσιμου ρίσκου σε καθήκον αλληλεγγύης. Επιπλέον, καταδεικνύεται η κοινή φιλοσοφία που διέπει την καταπολέμηση της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής ως κρίσεων παγκόσμιας εμβέλειας. Αμφότερες εργαλειοποιούνται ως μπαμπούλες από τα συντονισμένα τρομοκράτη της νέας, εποχής, ώστε να δικαιολογούνται τα εκάστοτε δρακόντεια μέτρα που είναι συνήθη σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Εκκινώντας από αυτό το δεδομένο, ο συγγραφέας εξετάζει την εφαρμογή τους σε φόντο μιας ήδη εξαγγελθείσας «παγκόσμιας δημοκρατικής κυβέρνησης» με ενιαία διαχειριστική πολιτική, γλώσσα και θρησκεία. Ταυτοχρόνως, εφιστά την προσοχή του αναγνώστη στον κίνδυνο να πρόκειται για μια ακόμη παραπλανητική ετικέτα του ανάποδου κόσμου μας, κάτω από την οποία κρύβεται επιμελώς ο όρος «Παγκόσμια Δικτατορία». Για την κατανόηση των μεθόδων που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα τρομο-κράτη προκειμένου να καθυποτάξουν τους βρεφοποιημένους λαούς, γίνονται συσχετισμοί με διάσημα πειράματα του παρελθόντος (π.χ. Milgram, Zimbardo) αλλά και με τεχνικές Κινέζων και Γάλλων βασανιστών εναντίον αιχμάλωτων στρατιωτών (βλ. ιδίως το διάγραμμα Biderman). Το βιβλίο ολοκληρώνεται με αναπτύξεις που αφορούν τον τρόπο αντίδρασης των πολιτών ενάντια στο ιατροφασιστικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζεται η παθητική αντίσταση, ως κεντρικός πυλώνας της οποίας προβάλλεται το επικοινωνιακό εμπάργκο (κλείσιμο της τηλεόρασης), αλλά και η επιδημική διάδοση της αλήθειας ενάντια στη συστημικη προπαγάνδα. Έκφανση της τελευταίας είναι όχι μόνο η απαξιωτική ονοματοδοσία (name calling) αλλά και η εκκλησιαστική τρομοκρατία σε βάρος των αντιφρονούντων.

Έχοντας αναγάγει την υγεία σε νέα θρησκεία και την ασφάλεια σε υπέρτατη αρχή, οι περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης εφήρμοσαν με συντονισμένο τρόπο υγειονομικά μέτρα για την αναχαίτιση του κορωνοϊού, τα οποία είναι πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ερμηνεύοντας την 11η Μαρτίου 2020 ως μετεξέλιξη της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 σε μια σκυταλοδρομία πολέμων εναντίον αόρατων εχθρών, ο συγγραφέας επιχειρεί να φωταγωγήσει την κοινή διαχειριστική φιλοσοφία που διέπει δύο φαινομενικά διαφορετικές μάστιγες: την τρομοκρατία και την πανδημία. Όπως η αντιτρομοκρατική νομοθεσία στοχεύει στην έγκαιρη πρόληψη των τρομοκρατικών επιθέσεων και τη μηδενική ανοχή έναντι των τρομοκρατών, έτσι και η αντιπανδημική αποβλέπει στην εκμηδένιση των κρουσμάτων με χρήση δρακόντειων μέτρων, τα οποία δεν περιορίζουν απλώς, αλλά καταργούν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, που πλέον αντιμετωπίζονται ως προ-άρρωστοι. Στο βιβλίο εξετάζεται η χρήση του όρου αόρατος εχθρός μέσα από κείμενα που αφορούν περισσότερα πεδία (ειδικότερα: της ασφάλειας, της λογοτεχνίας και της θρησκείας) και αναλύονται τα κυριότερα νομικά προβλήματα που εγείρει η θέσπιση των υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων από πλευράς Συνταγματικού και Ποινικού Δικαίου, με το επίκεντρο του ενδιαφέροντος να βρίσκεται στον μαζικό εμβολιασμό. Η παρούσα τρίτη έκδοση είναι επικαιροποιημένη με τα νέα νομικά και ιατρικά δεδομένα για τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και εμπλουτισμένη με πλήθος βιβλιογραφικών αναφορών.

Με ιδιαίτερη χαρά προλογίζω το ανά χείρας δίγλωσσο γερμανοελληνικό-ελληνογερμανικό λεξικό νομικών όρων. Το εν λόγω λεξικό αποτελεί προϊόν μιας ιδιαίτερα αποτελεσματικής προσπάθειας, και σε ικανό βάθος χρόνου, υπό την άριστη επιμέλεια του κ. Βαθιώτη, Καθηγητή του Ποινικού Δικαίου. Συμμερίζομαι απόλυτα τις απόψεις που εκφράζονται στο δικό του Πρόλογο και περιορίζομαι στα ακόλουθα: (α) Η έκδοση δίγλωσσων λεξικών νομικών όρων είναι ιδιαίτερα κοπιώδης, καθώς η ύλη που καλούνται να καλύψουν είναι εξαιρετικά εκτεταμένη. Η αξία τους είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς επιτρέπουν στους, κατά περίπτωση, χρήστες του να προσφεύγουν, με την αναγκαία ακρίβεια, στην αντιστοίχιση όρων στην ελληνική και την αλλοδαπή γλώσσα, στην προκείμενη περίπτωση στη γερμανική. (β) Ανέλαβα προσωπικά την επιμέλεια ορισμένων όρων που αφορούν το αντικείμενο της ειδικότητάς μου, το χρηματοπιστωτικό και νομισματικό δίκαιο, και εκτιμώ ότι οι αποδόσεις είναι απόλυτα ακριβείς. Βέβαια, η έκταση της ύλης είναι τέτοια, ώστε δεν ήταν δυνατόν υπάρξει απόλυτη κάλυψη. (γ) Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι η παρούσα έκδοση αποτελεί ένα έργο, το οποίο θα χρήζει διαρκούς εμπλουτίσεως. Η ύλη του δικαίου εξελίσσεται διαρκώς, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ειδικά, οι επεμβάσεις του ευρωπαίου νομοθέτη έχουν εκθετικό χαρακτήρα, με τη διαρκή έκδοση νέων νομοθετικών, κατ' εξουσιοδότηση και εκτελεστικών πράξεων σε όλα τα επίπεδα ρυθμιστικής παρέμβασης. (δ) Ως απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, και από το 2000 ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία, παρακολουθώ τη γερμανική ορολογία νομικών όρων με συνέπεια. Αυτός είναι, εξάλλου, ο λόγος που αποδέχθηκα την πρόταση να προλογήσω το παρόν έργο. Στο βαθμό που μου αναλογεί, θα φροντίσω, ώστε το παρόν λεξικό να ανταποκρίνεται, με διαχρονική συνέπεια, στις ανάγκες των πλέον απαιτητικών αποδεκτών του, οι υποδείξεις των οποίων θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στο πλαίσιο των αναγκαίων επικαιροποιήσεων στο μέλλον. Ευελπιστώ, επίσης, ότι ο εκδότης και φίλος, κος Αντώνης Καρατζάς, θα συνεχίσει να με τιμά με την εμπιστοσύνη του (και) επί αυτού.