Λογοτεχνία - Γραφή

Η γλώσσα ένας μηχανισμός αγωνιστικός που παράγει ενέργεια, και ο οποίος αμέσως μετά την εκκίνησή του μετατρέπεται με επιδεικτική ορμή, ακρίβεια και ενάργεια σε αυτοπαραγωγική μηχανή, σε μια αυτομηχανή. Τώρα η γλώσσα βράζει, ανεβάζει πυρετό, φιλτράρεται με το καυτό νερό της εξοργισμένης και αδιέξοδης διάνοιας. Και λειαίνεται από την ίδια της την ορμή, την ακατάσχετη ροή. Γίνεται μια επιφάνεια, οι οριζόντιες ανακλάσεις μιας άλλοτε κάθετης σκέψης. Μια αχανής επιφάνεια ελεγχόμενη εμμονικά, συμμετρικά, όλο και πιο αραβουργηματικά, όσο χάνονται οι νατουραλιστικές απεικονίσεις που την αποτελούν και πια μένει η περιγραμματική κίνηση που τις δημιουργεί.

Οι συγγραφείς και τα έργα που σχολιάζονται σε αυτό το βιβλίο υπό τον τίτλο Χωρικά ύδατα με έχουν απασχολήσει κατ’ επανάληψη και στο παρελθόν· συγκροτούν, θα έλεγα,  ένα μεγάλο μέρος από το λογοτεχνικό εικονοστάσι μου. Τα μελετήματα γράφτηκαν κατά την προηγούμενη κρίσιμη για τη χώρα μας δεκαετία με αφορμή επετείους ή αφιερώματα περιοδικών και δηλώνουν τον σταθερό προσανατολισμό μου προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα και κείμενα. Εκτός των άλλων, έχω την εντύπωση πως, παρά τις διαφορετικές εποχές που έζησαν και τις ανόμοιες συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιούργησαν, οι ποιητές, οι πεζογράφοι και οι φιλόλογοι που συστεγάζονται εδώ διαθέτουν ισχυρούς εσωτερικούς δεσμούς μεταξύ τους. Είναι φυσιογνωμίες με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Δεν υπαινίσσομαι μόνον την ιδιαιτερότητα της γραφής και του ύφους καθενός αλλά, κυρίως, την ηθική στάση που διατήρησαν σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής και της δημόσιας παρουσίας τους –στάση που καθιστά την περίπτωσή τους από πολλές απόψεις παραδειγματική. Πέρα από τη συνολική προσφορά τους στα Γράμματά μας, είναι πολλαπλώς ωφέλιμο να επανερχόμαστε στις παρακαταθήκες που μας κληροδότησαν, και μάλιστα σε μιαν εποχή κατά την οποία πλεονάζουν οι κίβδηλες φωνές.

Πορτρέτα και συνεντεύξεις σημαντικών ελλήνων συγγραφέων από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ώς τις μέρες μας. Ένα ταξίδι στις μεταμορφώσεις της Ελλάδας κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια, μέσα από τα έργα, τη δημόσια στάση και το λόγο δημιουργών. Μιλούν οι Χρήστος Βακαλόπουλος, Θανάσης Βαλτινός, Βασίλης Βασιλικός, Ρέα Γαλανάκη, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Μιχάλης Γκανάς, Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Σωτήρης Δημητρίου, Μάρω Δούκα, Ζυράννα Ζατέλη, Άλκη Ζέη, Νίκος Θέμελης, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Ιωάννα Καρυστιάνη, Μένης Κουμανταρέας, Ηλίας Μαγκλίνης, Πέτρος Μάρκαρης, Δημήτρης Νόλλας, Γιάννης Ξανθούλης, Χρήστος Οικονόμου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Αλέξης Πανσέληνος, Τίτος Πατρίκιος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Έρση Σωτηροπούλου, Φαίδων Ταμβακάκης, Πέτρος Τατσόπουλος, Γιάννης Τσίρμπας, Ευγενία Φακίνου, Διονύσης Χαριτόπουλος, Νίκος Χουλιαράς.