Charles Perrault

Un conte classique.

" Il était une fois un roi et une reine... ", " il était une fois une petite fille de village... " Il suffit de cette clé magique pour que s'ouvre à nous le monde où paraissent tour à tour la belle au bois dormant, le petit chaperon rouge, la barbe bleue ou Cendrillon. Perrault puise dans le folklore ancien pour nous conter dans des récits courts et alertes des histoires qui nous éloignent délicieusement du monde, avant que la morale finale nous y reconduise.
Des contes de fées ? Sans doute. Mais, autant que le merveilleux, ce qui nous enchante, c'est le naturel et la savante simplicité d'un art d'écrire qui, à chaque page, séduit notre imagination. D'abord parus séparément en 1694 et 1697, ce n'est qu'à la fin du XVIIIe siècle que les contes en vers et en prose seront réunis en un même volume, signe que l'engouement qu'ils avaient suscité du vivant de Perrault ne se démentait pas, en dépit du jugement sévère des gens de lettres, à l'époque des Lumières, pour ces puériles bagatelles.
Mais le public le plus large demeurait fidèle à ces contes - et ce public, c'est aujourd'hui nous dont l'esprit d'enfance ne s'est pas perdu.

Έξι παραδοσιακά παραμύθια, πολύχρωμα εικονογραφημένα, για να τα διαβάζετε ξανά και ξανά παρέα με τα μικρά σας: - Σταχτοπούτα - Ο παπουτσωμένος γάτος - Ο άντρας με την μπλε γενειάδα - Το δέρμα του γαϊδάρου - H Κοκκινοσκουφίτσα - Η Ωραία Κοιμωμένη

Ο Perrault, άνθρωπος με καινότροπο πνεύμα, δυναμικό και ανεξάρτητο, συγκέντρωσε το 1697 τα παραμύθια που η παράδοση είχε περάσει, κατά τη διαδρομή των αιώνων, από γενεά σε γενεά. Μ' ένα ύφος διαυγές και απλό, με λόγια που ταιριάζουν στη φαντασία του παιδιού, διηγήθηκε τις δυστυχίες, τις ευτυχίες, τα όσα φέρνει το άγγιγμα του μαγικού ραβδιού, τις καταπληκτικές μεταμορφώσεις, τα φλογερά αισθήματα, τις κινήσεις του πλήθους, τις μακρές αναμονές, τις γρήγορες κι ευτυχισμένες λύσεις. Αυτό κληροδότησε στα γαλλικά γράμματα ένας συγγραφέας του αιώνα του Λουδοβίκου ΙΔ΄, και από τότε οι γενεές το μεταβιβάζουν η μία στην άλλη σαν οικογενειακό θησαυρό. Αυτά τα παραμύθια που φέρνουν πάντα στα μάτια των παιδιών πότε ξάφνιασμα, πότε λύπη, πότε ανησυχία, πότε αγαλλίαση, και μαζί το γαλήνιο εκείνο φως που ονομάζεται Ευτυχία. Ο Gustave Dore εικονογράφησε το 1870 τα Παραμύθια του Perrault κι από τότε οι θαυμάσιες γκραβούρες του, μαγικές και υποβλητικές, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος κάθε έκδοσης. Η μετάφραση της Δέσποινας Καμπάνη-Δετζώρτζη είναι πλήρης, χωρίς περικοπές και διασκευές, προτείνονται δε και νέες ονομασίες : αντί του γνωστού Κοντορεβυθούλης το Δαχτυλάκης (Petit Poucet) και αντί του Κυανοπώγωνας το Μπλαβογένης (Barbe Bleu). Τα παραμύθια και τις γκραβούρες συνοδεύει μια εκτενής μελέτη του Jean-Pierre Collinet για τον Charles Perrault, σε μετάφραση της Λήδας Παλλαντίου. Ο τόμος περιλαμβάνει τα παραμύθια : Η Κοκκινοσκουφίτσα, Ο Δαχτυλάκης, Η Ωραία κοιμωμένη του δάσους, Η Σταχτοπούτα ή το Γυάλινο γοβάκι, Ο Παπουτσωμένος Γάτος, Ο Ρικέτος με την τούφα, Η Γαϊδουρογούνα, Οι Νεράιδες, Ο Μπλαβογένης. Η Γαϊδουρογούνα, έμμετρη διήγηση στην πρώτη της κυκλοφορία, στην ανά χείρας έκδοση δημοσιεύται στην εκδοχή της σε πρόζα του 1781, που από τον 19ο αιώνα εντάσσεται από τους εκδότες στο σύνολο των Παραμυθιών του Perrault.