Paul Auster

Στις 3 Μαρτίου 1947 γεννιέται ο Άρτσιμπαλντ Ισαάκ Φέργκιουσον, το μοναδικό παιδί της Ρόουζ και του Στάνλεϊ Φέργκιουσον. Από αυτή την αφετηρία ξεκινούν τέσσερα παράλληλα μονοπάτια ζωής: τέσσερις Φέργκιουσον που θα ζήσουν τέσσερις εντελώς διαφορετικές ζωές. Η τύχη των οικογενειών τους αποκλίνει. Οι έρωτες, οι φιλίες και τα πάθη τους είναι αντίθετα. Ωστόσο κάθε εκδοχή της ιστορίας του Φέργκιουσον διατρέχει το κατακερματισμένο πεδίο της Αμερικής των μέσων του 20ού αιώνα σε ένα μεγαλόπνοο μυθιστόρημα για το δικαίωμα στην ύπαρξη και τις ατελείωτες πιθανότητές της, για την αγάπη και την πληρότητα της ζωής.

Πόσο ενδιαφέρουσα σκέψη, είπε από μέσα του ο Φέργκιουσον· να φαντάζεται πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα γι’ αυτόν παρόλο που ήταν ο ίδιος. Το ίδιο αγόρι σε διαφορετικό σπίτι με διαφορετικό δέντρο. Το ίδιο αγόρι με διαφορετικούς γονείς. Το ίδιο αγόρι με τους ίδιους γονείς που δεν έκαναν τα ίδια πράγματα με τώρα. Κι αν ο πατέρας του ήταν ακόμη κυνηγός μεγάλων θηραμάτων, για παράδειγμα, και ζούσαν όλοι στην Αφρική; Κι αν η μητέρα του ήταν μια διάσημη ηθοποιός του κινηματογράφου και ζούσαν όλοι στο Χόλιγουντ; Κι αν είχε αδελφό ή αδελφή; Κι αν ο θείος του ο Άρτσι δεν είχε πεθάνει και το δικό του όνομα δεν ήταν Άρτσι; Κι αν είχε πέσει από το ίδιο δέντρο και είχε σπάσει δύο πόδια αντί για ένα; Κι αν είχε σπάσει και τα δύο χέρια και τα δύο πόδια; Κι αν είχε σκοτωθεί; Ναι, όλα ήταν πιθανά, και το ότι τα πράγματα γίνονταν έτσι δεν σήμαινε από μόνο του ότι δεν μπορούσαν να γίνουν αλλιώς. Στις 3 Μαρτίου 1947 γεννιέται ο Άρτσιμπαλντ Ισαάκ Φέργκιουσον, το μοναδικό παιδί της Ρόουζ και του Στάνλεϊ Φέργκιουσον. Από αυτή την αφετηρία ξεκινούν τέσσερα παράλληλα μονοπάτια ζωής: τέσσερις Φέργκιουσον που θα ζήσουν τέσσερις εντελώς διαφορετικές ζωές. Η τύχη των οικογενειών τους αποκλίνει. Οι έρωτες, οι φιλίες και τα πάθη τους είναι αντίθετα. Ωστόσο κάθε εκδοχή της ιστορίας του Φέργκιουσον διατρέχει το κατακερματισμένο πεδίο της Αμερικής των μέσων του 20ού αιώνα σε ένα μεγαλόπνοο μυθιστόρημα για το δικαίωμα στην ύπαρξη και τις ατελείωτες πιθανότητές της, για την αγάπη και την πληρότητα της ζωής. Ένα επικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης και μαθητείας… Πρωτότυπο και σύνθετο. Αδύνατο να μη σας εντυπωσιάσει, αδύνατο να μην αισθανθείτε δέος από το κατόρθωμα του Auster. Ένα φιλόδοξο έργο μοναδικής τέχνης, ένα αξιομνημόνευτο μοντάζ ανταγωνιστικών και συμπληρωματικών αφηγήσεων, ένα πολλαπλό μυθιστόρημα.

Pour Sy Baumgartner, auteur et professeur de philosophie à l'université de Princeton, la vie n'a plus la même saveur depuis la mort de son épouse Anna, emportée par une vague à Cape Cod neuf ans plus tôt. Tandis que Baumgartner, désormais âgé de soixante-et-onze ans, continue de lutter pour vivre en son absence, le roman se déploie sinueusement en spirales de souvenirs et de réminiscences, de leur rencontre, étudiants, à New York aux quarante années de leur passion amoureuse.
En explorant le grand palais de la mémoire, le nouveau roman de Paul Auster dissèque la relation d'un homme au fantôme de sa femme, et pose cette question : pourquoi se souvient-on de certains moments et pas d'autres ? Une étude sensible, profonde et fouillée sur l'attachement et les méandres du deuil de l'être aimé.

Ήμουν δώδεκα χρονών την πρώτη φορά που περπάτησα πάνω στο νερό. Αυτός που μου δίδαξε πώς να το κάνω ήταν ένας άντρας με μαύρα ρούχα, και δεν πρόκειται να παραστήσω ότι έμαθα το κόλπο από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο Δάσκαλος Γεχούντι με βρήκε όταν ήμουν εννιά χρονών, ένα ορφανό αγόρι που ζητιάνευε για πενταροδεκάρες στους δρόμους του Σεντ Λούις, και δούλεψε μαζί μου αδιάκοπα επί τρία χρόνια προτού με αφήσει να δείξω τις ικανότητές μου δημοσίως. Έτσι ξεκινά η ιστορία του Γουόλτ, ενός αδέσποτου ορφανού από τα Μεσοδυτικά των ΗΠΑ, το οποίο θα γνωρίσει έναν μυστηριώδη άντρα που του υπόσχεται να τον μάθει να πετάει. Ο τρομακτικός και συνάμα γοητευτικός Δάσκαλος Γεχούντι θα προετοιμάσει τον Γουόλτ όχι μόνο για να δαμάσει την ύλη αλλά και για τη διασημότητα που συνεπάγεται να πετάς. Μια διαδρομή στην Αμερική της δεκαετίας του 1920 όπου όλα φαντάζουν δυνατά και ταυτόχρονα μια έξοχα υπαινικτική παραβολή, το Mr. Vertigo είναι ένα μαγικό μυθιστόρημα από έναν συγγραφέα στο απόγειο της τέχνης του. ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ Ένα αριστοτεχνικό αφήγημα, ένα μυθιστόρημα από έναν βιρτουόζο της σύγχρονης αμερικάνικης λογοτεχνίας. Independent Ο απόλυτος γητευτής… Τίποτα λιγότερο από την ιστορία της ίδιας της Αμερικής. Washington Post Κατορθώνει ένα είδος μεγαλειώδους τρέλας… Κανείς –κανείς– δεν έχει γράψει καλύτερη παραβολή για την εθνική συνείδηση στο τέλος του αιώνα. Boston Globe Μια ζωηρή ιστορία απληστίας και εξιλέωσης… Ο Auster έχει πλάσει έναν χαρακτήρα που θα μείνει χαραγμένος στη μνήμη των αναγνωστών. People

IN THE BEGINNING, EVERYTHING WAS ALIVE. THE SMALLEST OBJECTS WERE ENDOWED WITH BEATING HEARTS, AND EVEN THE CLOUDS HAD NAMES. Having recalled his life through the story of his physical self in "Winter Journal," internationally acclaimed novelist Paul Auster now remembers his development from within, through the encounters of his interior self with the outer world. In "Report from the Interior," from his baby's-eye view of the man in the moon to his dawning awareness of the injustices in American life, Auster charts his intellectual, political, and moral journey as he inches his way toward adulthood from the postwar fifties and into the turbulent sixties. He then recapitulates that journey through an album of pictures, answering the challenge of autobiography in ways rarely, if ever, seen before.

Miles a abandonné sa famille et ses études car il s'est toujours senti coupable de la mort accidentelle de son demi-frère. Installé en Floride, il débarrasse des maisons désertées par les victimes des subprimes. Tombé amoureux d'une mineure, il est obligé de partir à cause d'un chantage et trouve refuge à Brooklyn. Il se rapproche alors de son père, qui attend l'occasion de renouer avec lui.

'One day there is life ...and then, suddenly, it happens there is death'. So begins Paul Auster's moving and personal meditation on fatherhood. The first section, 'Portrait of an Invisible Man', reveals Auster's memories and feelings after the death of his father. In "The Book of Memory" the perspective shifts to Auster's role as a father. The narrator, 'A', contemplates his separation from his son, his dying grandfather and the solitary nature of writing and story-telling.

Ο Paul Auster μεγάλωσε παίζοντας με πλαστικά εξάσφαιρα παριστάνοντας τους καουμπόηδες που έβλεπε σε γουέστερν δευτέρας διαλογής. Έζησε τα τραυματικά επακόλουθα του φόνου του παππού του από τη γιαγιά του όταν ο πατέρας του ήταν παιδί και ξέρει, από πρώτο χέρι, πώς καταστρέφονται οικογένειες από μία και μόνη περίσταση ένοπλης βίας. Σε αυτό το σύντομο και καυστικό βιβλίο, ο Όστερ ακολουθεί αιώνες ολόκληρους της κατάχρησης των όπλων στην Αμερική: από τον βίαιο εκτοπισμό του γηγενούς πληθυσμού στην καταναγκαστική σκλαβιά εκατομμυρίων ανθρώπων, από τον άσπονδο διχασμό ανάμεσα στα στρατόπεδα υπέρ και κατά της οπλοκατοχής στα μακελειά που κυριαρχούν στα δελτία ειδήσεων σήμερα. Από το 1968, περισσότερο από ενάμισι εκατομμύριο Αμερικανοί έχουν σκοτωθεί από όπλα. Οι αριθμοί είναι τόσο μεγάλοι, τόσο ολέθριοι, που αναγκάζεται κανείς να αναρωτηθεί γιατί η Αμερική είναι η πιο βίαιη χώρα του δυτικού κόσμου; Το κείμενο διανθίζεται με απόκοσμες, αλησμόνητες φωτογραφίες του Spencer Ostrander από τους τόπους παραπάνω από τριάντα μακελειών ανά τη χώρα. Το Αιματοβαμμένο έθνος διατυπώνει το κεντρικό, φλέγον ερώτημα του καιρού μας: Σε τι κοινωνία θέλουμε να ζούμε;

Νέα Υόρκη, άνοιξη 1967. Ο εικοσάχρονος Άνταμ Γουόκερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και επίδοξος ποιητής, συναντάει τον αινιγματικό Γάλλο Ρούντολφ Μπορν και τη λιγομίλητη, γοητευτική σύντροφό του Μαργκό. Πολύ γρήγορα ο Γουόκερ βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα νοσηρό τρίγωνο που οδηγεί σε μια ξαφνική, ανατριχιαστική πράξη βίας, η οποία θα αλλάξει την πορεία της ζωής του. Τρεις διαφορετικοί αφηγητές διηγούνται μια ιστορία αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας και ασίγαστης αναζήτησης της δικαιοσύνης, η οποία εξελίσσεται, τόσο στον χρόνο, από το 1967 στο 2007, όσο και στον χώρο, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι και αποκεί σ’ ένα απομακρυσμένο νησί της Καραϊβικής. Με την απαράμιλλη μαεστρία του στην ψυχογράφηση χαρακτήρων, ο Auster προσφέρει στους αναγνώστες ένα έργο συγκλονιστικής δύναμης το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακά εφευρετικούς Αμερικανούς συγγραφείς της εποχής μας.

Τη μια μέρα υπάρχει ζωή… Κι έπειτα, ξαφνικά, υπάρχει θάνατος. Έτσι ξεκινά αυτός ο πολύ προσωπικός και συγκινητικός στοχασμός του Paul Auster με θέμα την πατρότητα. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου με τίτλο «Πορτρέτο ενός αόρατου ανθρώπου», ο συγγραφέας αποκαλύπτει τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά του μετά τον θάνατο του πατέρα του – ενός απόμακρου, ελάχιστα εκδηλωτικού, σχεδόν ψυχρού ανθρώπου. Καθώς φροντίζει για τις υποθέσεις του πατέρα του και σκαλίζει τα υπάρχοντά του, ο Auster ανακαλύπτει ένα οικογενειακό μυστικό: έναν φόνο που χρονολογείται εξήντα χρόνια πριν, ο οποίος θα φωτίσει τον απροσδιόριστο χαρακτήρα του πατέρα του. Στο δεύτερο μέρος, με τίτλο το «Βιβλίο της μνήμης», η οπτική γωνία μετατοπίζεται από την ταυτότητα του Auster ως γιου στον ρόλο του ως πατέρα. Μέσα από ένα μωσαϊκό εικόνων, συμπτώσεων και συνειρμών ο αφηγητής, ο Α., συλλογίζεται τον χωρισμό του από τον δικό του γιο, τον ετοιμοθάνατο παππού του, αλλά και τη μοναχική φύση της αφήγησης και της συγγραφής. Το τρίτο μέρος είναι μια συνέντευξη του ίδιου του συγγραφέα στην πανεπιστημιακό I. B. Siegumfeldt με θέμα την Επινόηση της μοναξιάς, περίπου τριάντα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου, η οποία δημοσιεύεται για πρώτη φορά στην παρούσα έκδοση. ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ Ευφραδές… το memoir του Paul Auster συνδυάζει τα θέματα του χρόνου, της γλώσσας και της οικογένειας σε ένα υπέροχα συγκινητικό και έξυπνο μωσαϊκό. Charles Baxter, συγγραφέας Συγκινητικά πορτρέτα ζωών και σχέσεων φτιαγμένα με τρυφερότητα. New York Times Book Review Συνδυάζει καρδιά και μυαλό, αίσθηση και εικασία… ενώ επιδιώκει συνεχώς να κατανοήσει το σοκ της ύπαρξης. Newsday