Nikolai Gogol

With an Introduction by Anthony Briggs. Translated by Isabel F. Hapgood. Russia in the 1840s. There is a stranger in town, and he is behaving oddly. The unctuous Pavel Chichikov goes around the local estates buying up 'dead souls'. These are the papers relating to serfs who have died since the last census, but who remain on the record and still attract a tax demand. Chichikov is willing to relieve their owners of the tax burden by buying the titles for a song. What he does not say is that he then proposes to take out a huge mortgage against these fictitious citizens and buy himself a nice estate in Eastern Russia. Will he get away with it? Who will rumble him? Does this narrative contain a deeper message about Russia itself or the spiritual health of humanity?There is much interest and some suspense in considering these issues, but the real pleasure of this story lies elsewhere. It is an enjoyable comic romp through a retarded part of a backward country, a picaresque series of grotesque portraits, situations and conversations described with Gogolian humour based mainly on hyperbole. This is, quite simply, the funniest book in the Russian language before the twentieth century.

Nikolai Gogol’s novel Dead Souls and play The Government Inspector revolutionized Russian literature and continue to entertain generations of readers around the world. Yet Gogol’s peculiar genius comes through most powerfully in his short stories. By turns—or at once—funny, terrifying, and profound, the tales collected in The Nose and Other Stories are among the greatest achievements of world literature. These stories showcase Gogol’s vivid, haunting imagination: an encounter with evil in a darkened church, a downtrodden clerk who dreams only of a new overcoat, a nose that falls off a face and reappears around town on its own, outranking its former owner. Written between 1831 and 1842, they span the colorful setting of rural Ukraine to the unforgiving urban landscape of St. Petersburg to the ancient labyrinth of Rome. Yet they share Gogol’s characteristic obsessions—city crowds, bureaucratic hierarchy and irrationality, the devil in disguise—and a constant undercurrent of the absurd. Susanne Fusso’s translations pay careful attention to the strangeness and wonder of Gogol's style, preserving the inimitable humor and oddity of his language. The Nose and Other Stories reveals why Russian writers from Dostoevsky to Nabokov have returned to Gogol as the cornerstone of their unparalleled literary tradition.

Βαθμοί και αξιώματα: σ' ένα δαιδαλώδες σύστημα δημόσιας διοίκησης, τίτλος και προσωπικότητα ταυτίζονται. Ο βαθμός διαπλάθει χαρακτήρες και ορίζει σχέσεις και συμπεριφορές. Πόσο διαφέρει η προεπαναστατική Ρωσία του Γκόγκολ από τα ιεραρχικά συστήματα του σήμερα; Ποια είναι η θέση και η μοίρα ενός ανθρώπου χωρίς φιλοδοξία σ' ένα τέτοιο σύστημα; Ο Νικολάι Γκόγκολ εισχωρεί στη λειτουργία των διαχρονικών κοινωνικών δομών και στην επίδρασή τους στον ψυχισμό του ατόμου, δίνοντας μας ένα κλασικό έργο με όλη την αδιόρατη ισορροπία των στοιχείων της κωμωδίας και του δράματος, όπως ακριβώς τα συναντάμε και στη ζωή. Εκεί που η δικαιοσύνη απουσιάζει, ο μαγικός ρεαλισμός εισάγεται για να λυτρώσει τόσο τον χαρακτήρα όσο και μια κοινωνία χορτασμένη από τις ανισότητες και τον παραλογισμό.

Ένας φουκαράς υπάλληλος έχει ένα µεγάλο όνειρο: να αποκτήσει ένα παλτό. Σε αυτό το πανωφόρι συγκεντρώνονται όλες του οι επιθυµίες, οι φιλοδοξίες και η κοσµοθεωρία του σχετικά µε την κοινωνική επιβολή. Στερείται το κάθε τι, µένει µέρες νηστικός, µαζεύοντας µε κόπο και θυσίες το αντίτιµο για το πολυπόθητο παλτό. Στο µυαλό του, αυτό το παλτό θα τον κάνει σηµαντικό στην κοινωνία. Στο µυαλό του, αυτό το ίδιο παλτό τον στοιχειώνει… Με τόλµη και ειλικρίνεια, ο Γκόγκολ εισέρχεται στα άδυτα της ρωσικής πραγµατικότητας, γίνεται µε µοναδικό τρόπο ο καθρέφτης της κοινωνίας της εποχής του.