Didier Daeninckx

Paris, octobre 1961 : à Richelieu-Drouot, la police s'oppose à des Algériens en colère. Thiraud, un petit prof d'histoire, a le tort de passer trop près de la manifestation qui fit des centaines de victimes. Cette mort ne serait jamais sortie de l'ombre si, vingt ans plus tard, un second Thiraud, le fils, ne s'était fait truffer de plomb, à Toulouse.

Δύο μεγάλες νουβέλες, επικεντρωμένες στην ίδια θεματική: το καταραμένο αντικείμενο.

Στην πρώτη, μια κάμερα. Όποιος καταγραφεί από το φακό της δεν θα αργήσει να συναντήσει το θάνατο. Από αυτό το χειμερινό οδοιπορικό του ήρωα στη θαλασσοδαρμένη, ανεμοδαρμένη και μυστικοπαθή Βρετάνη, καθώς και από την καταβύθισή του στη μικρή, κλειστή και παραδοσιολάγνο κοινωνία αυτής της τουριστικής περιοχής με τα βαθιά κρυμμένα μυστικά, αλώβητα θα παραμείνουν μονάχα τα πανέμορφα άγρια τοπία που περιγράφονται με μεγάλη γλαφυρότητα από τον Ντενένξ.

Στη δεύτερη, ένα βιβλίο, και κυρίως η ιδιόχειρη αφιέρωσή του από τον διάσημο (για άλλους διαβόητο) συγγραφέα του -"Στη Φιόνα που ξέρει ότι δεν πρέπει να αναζητάς την παραμικρή δικαιολογία, ότι πρέπει να προτιμάς να αντιμετωπίζεις το πεπρωμένο σου αποδεχόμενος το γεγονός ότι θα πληρώσεις το τίμημα"-, γίνεται η αφορμή για να έρθουν αντιμέτωποι με το θάνατο όλοι όσοι το πιάσουν στα χέρια τους. Όλα αυτά με φόντο τις ριζοσπαστικοποιημένες ομάδες του φοιτητικού κινήματος, τη μεγάλη απόδραση και τον φλογερό, απόλυτο έρωτα για έναν πραγματικά ασυνήθιστο τύπο μοιραίας γυναίκας.

Γαλλία, 1931. Εκατόν έντεκα ιθαγενείς Κανάκ από τη Νέα Καληδονία στέλνονται στη Διεθνή Αποικιακή Έκθεση του Παρισιού για να εκτεθούν μέσα σε κλουβιά στον ζωολογικό κήπο που λειτουργεί στο περιθώριο της Έκθεσης.
Λίγες μέρες πριν από τα εγκαίνια, πεθαίνουν ξαφνικά όλοι οι κροκόδειλοι του ζωολογικού κήπου, και οι υπεύθυνοι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, κανονίζουν να δανειστούν μερικούς από ένα γερμανικό τσίρκο, δίνοντας ως αντάλλαγμα τριάντα Κανάκ.
Με βάση πραγματικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο πλαίσιο της Διεθνούς Αποικιακής Έκθεσης, αλλά και με φόντο τον αντιαποικιοκρατικό αγώνα των αυτοχθόνων αυτονομιστών της Νέας Καληδονίας και τις αιματηρές συγκρούσεις της δεκαετίας του '80, το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του Γκοσενέ, που από ένα κλουβί με την επιγραφή "ανθρωποφάγοι" βρίσκεται κυνηγημένος μέσα στους δρόμους του Παρισιού, "κανίβαλος" ανάμεσα σε "πολιτισμένους". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)