Marianne Weber

Le passé s'étend devant nous comme un lointain territoire. Anne Weber entreprend un voyage vers son arrière-grand-père, le philosophe Florens Christian Rang, qu'elle appelle Sanderling, dans la Prusse d'avant 1914. Un obstacle se dresse : l'histoire allemande et familiale. Comment vivre avec un passé qu'on porte en soi comme son patrimoine génétique ? Que signifie être allemand, hier et aujourd'hui ? « Aimerais-je lui dire que nous, les Allemands, en tout cas certains d'entre nous, portons toujours le passé comme un fardeau ? »

Η Αννέτ κόβει βερίκοκα. Τα πράγματα μπορούν να πάνε είτε πολύ καλά, είτε πολύ άσχημα. Θάνατος. Βασανιστήρια. Βερίκοκα. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Μια ελάχιστη απροσεξία, κάτι ελάχιστο να πάει στραβά, και η Αννέτ θα κατέληγε στο Μονλύκ ή κάπου αλλού να βασανίζεται και να δολοφονείται. Μα όχι, τη στέλνουνε «στην εξοχή», που ακούγεται σαν αναψυχή, και σε σύγκριση με τη δουλειά της στη Λυόν είναι κάτι σαν διακοπές. Παράλληλα κάποιοι αρμόδιοι εξετάζουν μήπως τυχόν είχε κάποια σχέση με τις συλλήψεις. Γιατί, με μια πρώτη ματιά φαίνεται ύποπτο αν κάποιος δεν πάει σε συνωμοτική συνάντηση και όσοι πάνε συλληφθούν.