David Foster Wallace

Qu'il mette en scène un couple évoquant ses difficultés devant un thérapeute ou un jeune républicain bien sous tout rapport s'encanaillant avec un groupe de punk, obsédé par une petite fille aux cheveux étranges, David Foster Wallace ne cesse de balayer ses obsessions, avec l'amour en éternelle ligne de mire. Aussi drôles que décalées, ces deux nouvelles, tirées du recueil La fille aux cheveux étranges, offrent une excellente entrée dans l'univers d'un des auteurs les plus brillants de sa génération.

Une bande de comédiens perdus au coeur de l'Illinois, des punks à un concert de Keith Jarrett, la tragédie du Jeopardy, un épisode christique dans le désert : dans ces dix nouvelles, Wallace rend le familier étrange, le bizarre normal, l'absurde hilarant, et développe le programme thématique et littéraire de L'Infinie Comédie.

Cleveland, 1990. Rien ne va plus dans la vie de Lenore Beadsman, héritière rebelle d'un magnat du Middle West. Son petit ami et patron l'étouffe d'une jalousie névrotique, le standard de la maison d'édition pour laquelle elle travaille reçoit tous les appels de la ville, et sa perruche, Vlad l'Empaleur, se met à débiter des inepties qui intéressent grandement une chaîne de télévision chrétienne. Cerise sur le gâteau, c'est le moment que choisit son arrière-grand-mère pour s'évaporer de son hospice avec une armada de complices, forçant Lenore à se lancer sur ses traces.
Drôle et puissant, d'une liberté réjouissante, le premier roman d'une figure majeure de la littérature américaine.

Les agents du centre des impôts de Peoria, dans l'Illinois, paraissent plutôt communs aux yeux de leur apprenti, David Foster Wallace. A mesure que celui-ci s'immerge dans une routine pénible et répétitive, il en apprend davantage sur la galerie de personnages attirés par cet étrange métier et sur le système auquel ils tentent de s'adapter. Un système absurde pour un monde malade, où les nouveaux fonctionnaires doivent suivre une formation de survie à l'ennui, et les contribuables se battre contre les démons de la vie ordinaire.
Un monde où face à tant d'absurdité, chacun fait finalement figure de héros quotidien.

Δυο νεαρά ψάρια κολυμπούν αμέριμνα στη μέση του ωκεανού· συναντούν κατά τύχη ένα γεροντότερο ψάρι που κολυμπά προς την αντίθετη κατεύθυνση, το οποίο τους γνέφει και λέει: "Καλημέρα, παιδιά. Πως είναι το νερό;" 

"Ένα φιλί με τη Λινόρ είναι ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο πατινάρω με λιωμένες σόλες στο υγρό παγοδρόμιο του κάτω χείλους, όπου με προφυλάσσει από την κακοκαιρία το υγρό ζεστό στέγαστρο του άνω χείλους, για να συρθώ τελικά ανάμεσα σε χείλι και ούλο και να τραβήξω το χείλι προς τη μεριά μου όπως το παιδί την κουβερτούλα του και να κοιτάξω από πάνω της με γυάλινα, εχθρικά μάτια προς τον κόσμο έξω από τη Λινόρ, έναν κόσμο μέρος του οποίου δεν επιθυμώ πια να αποτελώ".Η μυστηριώδης εξαφάνιση της προγιαγιάς της από το γηροκομείο του Σέικερ Χάιτς φέρνει τη Λινόρ Μπίντσμαν σε πλήρη συναισθηματική σύγχυση. Αυτό είναι ένα μονάχα από τα προβλήματα της άτυχης τηλεφωνήτριας: ο δεσμός της με το αφεντικό της, Ρικ Βίγκορους, γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκος, ο παπαγάλος της, Βλαντ ο Παλουκωτής, εμφανίζεται στο Χριστιανικό Ραδιοτηλεοπτικό Δίκτυο, ενώ πολλές άλλες μικρές καταστροφές σαμποτάρουν την προσπάθεια της Λινόρ για αγάπη και αυτοπραγμάτωση. "Ο Wallace, στο πρώτο του μυθιστόρημα, δείχνει το δυναμικό ταλέντο και την πολύπτυχη ευρυμάθειά του. Ένας συναρπαστικός συνδυασμός υψηλής φιλοσοφίας και ποπ κουλτούρας. Μια τρελή ιστορία βιομηχανικής κατασκοπείας και παθιασμένων ερωτικών σχέσεων. Το ντεμπούτο μιας λαμπρής λογοτεχνικής σταδιοδρομίας".Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

"Αν ξέρεις τις απόψεις ενός ανθρώπου για τη φορολογία, μπορείς να φανταστείς ολόκληρη τη φιλοσοφία του", γράφει ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας σ’ αυτό, το τελευταίο του μυθιστόρημα.

Ο νεαρός εκπαιδευόμενος στο τοπικό παράρτημα της Φορολογικής Υπηρεσίας, ονόματι Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, παρατηρεί με ενδιαφέρον τους υπαλλήλους της. Του μοιάζουν φυσιολογικοί, με τις αρετές και τις αδυναμίες τους. Όσο όμως περνά ο καιρός, συνειδητοποιεί τους τρόπους με τους οποίους οι υπάλληλοι αυτοί αντιμάχονται την εργασιακή ρουτίνα και ανακαλύπτει μια ευρεία γκάμα από ξεχωριστές προσωπικότητες. Ο νεαρός εκπαιδευόμενος έχει φτάσει ακριβώς στην εποχή που κάποιες δυνάμεις μέσα στην υπηρεσία συνωμοτούν για να εξαλείψουν και τα τελευταία ίχνη ανθρωπιάς κι αξιοπρέπειας που έχουν απομείνει στους εργαζόμενους...

Ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας πλάθει χαρακτήρες με πλούσιο εσωτερικό κόσμο και θέτει σημαντικά ερωτήματα για το πώς το περιβάλλον και το αντικείμενο της εργασίας επηρεάζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Επιδιώκει παράλληλα να αναδείξει τον ηρωισμό που ενυπάρχει ακόμη και στις πλέον κοινότοπες πτυχές της καθημερινότητας. Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα από έναν ανεπανάληπτο συγγραφέα.