Jack London

Στην κλασική "μικρή" και άκρως συμβολική αυτή ιστορία του Τζακ Λόντον, ένας ανώνυμος άντρας επιχειρεί να διασχίσει τα δάση γύρω από τον ποταμό Γιούκον του Καναδά με το θερμόμετρο να δείχνει μείον 60 βαθμούς Κελσίου. Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για τις δριμείες καιρικές συνθήκες και με τη συνοδεία μόνο ενός λυκόσκυλου, βγαίνει στο άγριο τοπίο και παίρνει το μονοπάτι του παγωμένου ποταμού για να φτάσει στον καταυλισμό όπου βρίσκονται ήδη οι χρυσοθήρες σύντροφοί του. Αλλά οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι απ' όσο είχε υπολογίσει στην αρχή και σύντομα αναγκάζεται να κάνει μια στάση για να ζεσταθεί και να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Θα καταφέρει να ανάψει την πολυπόθητη φωτιά που θα του σώσει τη ζωή; Θα αποδειχθεί τελικά ο άνθρωπος ικανός να δαμάσει την άγρια και αμείλικτη φύση;...

Την εποχή του πυρετού του χρυσού, ο δρόμος ενός σκληροτράχηλου άντρα θα συναντηθεί μ’ εκείνον ενός ημίαιμου κουταβιού. Το ζώο καταδικάζεται να διαμορφώσει έναν χαρακτήρα παρόμοιο μ’ αυτόν του αφέντη του. Οι δυο τους θα περάσουν μαζί πέντε θυελλώδη χρόνια στις αφιλόξενες βορειοδυτικές περιοχές του Καναδά, πιστοί στο αμοιβαίο τους μίσος και εγκλωβισμένοι στη μεταξύ τους έριδα. Στην έκδοση περιλαμβάνεται ως επίμετρο το κείμενο "Τα άλλα ζώα" του Τζακ Λόντον.

Με βάση τις εμπειρίες του Εντ Μορέλ, όπως τις διηγήθηκε ο ίδιος ο ληστής της Άγριας Δύσης στις αρχές του αιώνα μας, ο Τζακ Λόντον δημιούργησε το γοητευτικό αυτό μυθιστόρημα. Ο Μορέλ είχε επικηρυχθεί και καταδιωχθεί άγρια, για τις επιθέσεις του σε τρένα της Σάουθερν Πασίφικ. Τον έπιασαν και καταδικάστηκε ισόβια, δικιμάζοντας στη φυλακή τη βάναυση σκληρότητα ενός μεσαιωνικού πειθαρχικού συστήματος. Ο Τζακ Λόντον γνώρισε και έκανε φίλο του τον άνθρωπο που κατάφερε να επιζήσει μέσα στις φριχτές φυλακές εφαρμόζοντας την αυτοΰπνωση και την αστρική προβολή, ώσπου του δόθηκε χάρη και αφέθηκε ελεύθερος.

Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. "Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια", είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους -ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Κατερίνα Σχινά

Προσδοκώ μιαν εποχή όπου ο άνθρωπος θα προκόβει σε κάτι πιο αξιόλογο και υψηλό απ' το στομάχι του, όπου θα υπάρχει ένα ευγενέστερο κίνητρο να τον παρακινεί απ' το κίνητρο της καθημερινότητας, που είναι το κίνητρο του στομαχιού. Διατηρώ την πίστη μου στην ευγένεια και την ανωτερότητα του ανθρώπου. Jack London

Ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1897, δυο αδέρφια, νεαροί χρυσοθήρες στο Κλοντάικ, ετοιμάζονται για το γιορτινό τραπέζι. Οι προμήθεις τους είναι λιγοστές και το δείπνο διαγράφεται φτωχικό. Όμως τους περιμένει μια έκπληξη: ο ένας μετά τον άλλον, απρόσμενοι επισκέπτες χτυπούν την πόρτα της καλύβας τους και προσφέρουν ό,τι έχει ο καθένας, ώσπου το λιτό δείπνο μετατρέπεται ως δια μαγείας σε ευωχία, μέσα σε μια ατμόσφαιρα θαλπωρής, όπως ταιριάζει στην ωραιότερη νύχτα του χρόνου. Σε αντίθεση με τα περισσότερα έργα του Τζακ Λόντον που εκτυλίσσονται στον αρκτικό Βορρά, το διήγημα «Χριστούγεννα στο Κλοντάικ» αφηγείται μια τρυφερή ιστορία συντροφικότητας, γραμμένη με κομψότητα και λεπτό χιούμορ. Το ευφρόσυνο κλίμα, οι καλοκάγαθοι χαρακτήρες και ο ανεπαίσθητα νοσταλγικός τόνος φέρνουν στον νου κάτι από την εορταστική διηγηματογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το διήγημα γράφτηκε το 1898 και παρέμεινε ανέκδοτο όσο ζούσε ο συγγραφέας. Ανακαλύφθηκε στα κατάλοιπά του και πρωτοδημοσιεύτηκε το 1976 στο περιοδικό "Boy's Life".