Με παίρνουν κάθε τόσο και με γυρίζουν τα τρένα,
σαν έναν αξόριστο που δεν ξέρουν που να τον αφήσουν,
σαν έναν κρατούμενο που δεν εμπιστεύονται σε καμιά φυλακή
- έναν κρατούμενο που δεν γνωρίζει το λάθος του
εκτός αν η λύπη για τη ζωή είναι φόνος, εκτός
αν η καρδιά που αγαπά έχει χάσει τη λογική της