Joris-Karl Huysmans

Après A Rebours, Barbey d'Aurevilly disait à Huysmans : " Il ne vous reste plus logiquement que la bouche d'un pistolet ou les pieds de la Croix. " Il y a une autre solution : la campagne, la solitude lyrique, le retour à la bonne nature généreuse et consolatrice. C'est l'histoire d'En rade, celle d'un couple de Parisiens, malades de cœur et d'argent, qui vont se réfugier dans un château de la Brie auprès de cousins paysans. Hélas ! le château est en ruine, la campagne est sinistre : quand il ne pleut pas, on est dévoré par les aoûtas, et les cousins paysans sont de patibulaires canailles. Une échappée : le rêve, et c'est dans En rade que se manifeste pour la première fois la curiosité de Huysmans pour le surnaturel. " Avec une clairvoyance sans égale, écrit André Breton, Huysmans a formulé la plupart des lois qui vont régir l'affectivité moderne et s'est avec En rade aux sommets de l'inspiration. "

Ο Ουισμάνς, με τις ακριβείς, καίριες και λεπτομερέστατες περιγραφές προσώπων, καταστάσεων και στιγμών, θα μπορούσε να είναι ο κατεξοχήν νατουραλιστής συγγραφέας του τέλους του 19ου αιώνα. Όμως, η εκζήτηση της γραφής, το αμείλικτο μαύρο χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός και η ωραιοποίηση του σκοτεινού τοπίου με αστραφτερά και απροσδόκητα λεκτικά πλουμίδια, όπως και η μεταμφίεση του σκληρού ρεαλισμού με αναπάντεχες εικόνες και μεταφορές, τον καθιστούν έναν από τους εκπροσώπους συγγραφείς του συμβολισμού. Στην πρώτη νουβέλα τού ανά χείρας βιβλίου, «Το Σακίδιο» (1880), ο Ουισμάνς καταγράφει με διεισδυτικό τρόπο την ατμόσφαιρα στην πρώτη γραμμή και στα μετόπισθεν του Γαλλοπρωσικού Πολέμου, ενώ στη δεύτερη νουβέλα, το «Έρμαιο της τύχης» (1882), αφηγείται με λεπταίσθητο χιούμορ τον οδυνηρό, ψυχικά και σωματικά, βίο ενός δημοσίου υπαλλήλου. Οι ήρωες του Ουισμάνς ταλαιπωρούνται μέχρις εξαντλήσεως και πασχίζουν εναγωνίως να αποδράσουν από την αδυσώπητη πραγματικότητα.