Ερνέστο Σάμπατο

Λογοτεχνία (ευρωπαϊκή, λατινοαμερικάνικη και, βέβαια, αργεντίνικη), ποιητική και συγγραφική τέχνη, διακειμενικότητα και "λογοκλοπή", καλλιτεχνική ελευθερία, επιτυχία, φήμη, πραγματικότητα και φαντασία, φανταστικό, όνειρο, θεολογία, θάνατος, αυτοκτονία, τρέλα, φιλοσοφία, χρόνος, σύμπαν και δημιουργία, μαθηματικά, μουσική, γλώσσα, μετάφραση... Αυτά είναι μερικά μόνο από τα θέματα που πραγματεύονται (ή μάλλον κουβεντιάζουν) οι Μπόρχες και Σάμπατο, τα δύο αυτά ιερά τέρατα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, στις προφορικές (και, επομένως, αυθόρμητες, ενίοτε απροσδόκητες, γεμάτες από στιγμές συγκινησιακής φόρτισης αλλά και αμηχανίας) συνομιλίες τους, τους Διαλόγους, όπως οι ίδιοι τους ονόμασαν κατά το πλατωνικό πρότυπο. Πρόκειται για μια απολαυστική σύνοψη των ιδεών των δύο μεγάλων Αργεντινών συγγραφέων, για μια περιήγηση στο λογοτεχνικό τους σύμπαν και στην προσωπική μυθολογία τους, με πλοηγό το συμπατριώτη και ομότεχνό τους Ορλάντο Μπαρόνε, ο οποίος καταγράφει τις συζητήσεις, αλλά και τις ιδιαίτερες στιγμές, μικρά ανέκδοτα και πολύτιμα "παραλειπόμενα", όλα αυτά που συνθέτουν την ατμόσφαιρα στις συναντήσεις των δύο κορυφαίων δημιουργών.

Όμως η δίψα για γνώση αποχαλινώνει ένα είδος χάους. Βγαίνουμε από την άγνοια και μπαίνουμε ξανά στην άγνοια, όμως πια πιο πλούσια άγνοια περισσότερη πολύπλοκη, φτιαγμένη από μικρές και αναρίθμητες σοφίες. Κάθε μέρα πληροφοούμεθα ότι μια νέα θεωρία, ένα νέο μοντέλο του σύμπαντος έχει μόλις πατήσει την πελώρια ήπειρο της άγνοιάς μου. Και νιώθουμε τότε ότι η αγνωσία και το χάος μας πολιορκούν από παντού και ότι η άγνοια οδεύει προς ένα απέραντο και επίβουλο μέλλον.

Το magnum opus του "του τελευταίου κλασικού της αργεντίνικης λογοτεχνίας", σύμφωνα με την El Pais. Ένα έργο ασυμβίβαστο και πρωτότυπο, που βάζει τον αναγνώστη σε ένα κατακερματισμένο σύμπαν απ’ το οποίο δύσκολα θα βγει αλώβητος.

"Όλοι ξέρουν ότι σκότωσα τη Μαρία Ιριµπάρνε Χάντερ. Όµως κανείς δεν ξέρει πώς τη γνώρισα, ποια ήταν ακριβώς η σχέση µεταξύ µας και πώς µου µπήκε η ιδέα να τη σκοτώσω. Θα προσπαθήσω να τα διηγηθώ όλα αµερόληπτα γιατί, αν και υπέφερα πολύ εξαιτίας της, δεν έχω την ανόητη αξίωση να είµαι τέλειος". Ο Ερνέστο Σάµπατο (1911-2011), µαέστρος της γλώσσας, αλλά και βαθύς γνώστης της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης, θεωρείται ίσως ο µεγαλύτερος σύγχρονος συγγραφέας της Αργεντινής και ένας από τους σηµαντικότερους της Λατινικής Αµερικής. Στο αριστουργηµατικό µυθιστόρηµά του Το τούνελ αφηγείται µια καταστροφική ιστορία έρωτα, πάθους και ζήλιας που καταλήγει στο έγκληµα. Εντυπωσιακό. Τόµας Μαν Θαυµάζω τη δριµύτητα και την έντασή του. Αλµπέρ Καµύ Το Μπουένος Άιρες έχει δώσει στον κόσµο τρεις µεγάλους συγγραφείς: Μπόρχες, Κορτάσαρ και Σάµπατο, τον µέγα µάντη. Le Magazine Litteraire Ο Σάµπατο συλλαµβάνει την ένταση των παθών που κυκλοφορούν στα αχαρτογράφητα µονοπάτια όπου η αγάπη δεν εγκυµονεί γαλήνη αλλά κίνδυνο. Los Angeles Times Ένα κλασικό υπαρξιακό αριστούργηµα... Με καθηλωτική, αξιοµνηµόνευτη επιρροή. New York Times Book Review