Την εποχή των σπαθιών, των περουκών και των μεσάτων παλτών με τα λουλουδάτα μοτίβα -όταν οι κύριοι φορούσαν βολάν και χρυσοποίκιλτα γιλέκα από μετάξι και ταφτά- στο Γκλόστερ ζούσε ένας ράφτης. Καθόταν μπροστά στο παράθυρο ενός μικρού μαγαζιού στην οδό Γουεστγκέητ, σταυροπόδι πάνω σ' ένα τραπέζι, απ' το πρωί μέχρι να σκοτεινιάσει. Ολημερίς, όσο υπήρχε φως, έραβε και έκοβε, ενώνοντας κομμάτια από σατέν, πομπαντούρ και λουστρίνα. Τα υφάσματα είχαν παράξενα ονόματα και ήσαν πολύ ακριβά την εποχή αυτή, του Ράφτη του Γκλόστερ.