H. P. Lovecraft

«Από τώρα κι ύστερα…δεν μπορώ να βασίζομαι στις αισθήσεις μου». Άρκαμ, 1908, Πανεπιστήμιο Μισκατόνικ. Ο καθηγητής Ναθάνιελ Πίζλι καταρρέει την ώρα της διδασκαλίας μπροστά στους φοιτητές του και συνέρχεται πέντε χρόνια μετά. Με φρίκη ανακαλύπτει πως στη διάρκεια αυτής της περιόδου το σώμα του κάθε άλλο παρά ήταν αδρανές – ενώ αρχίζει να βασανίζεται από ανησυχητικούς και αλλόκοτους εφιάλτες. Ο Πίζλι προσπαθώντας να βρει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα χαμένα χρόνια της ζωής του, έρχεται αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Η εικονογράφηση δίνει τρομακτική μορφή σε μια από τις τελευταίες ιστορίες του Χ.Φ. Λάβκραφτ, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ένα ανατριχιαστικό ταξίδι μέσα στον χρόνο, τον χώρο και τις πιο κρυφές πτυχές του ανθρώπινου μυαλού. «Ήμουν ξύπνιος…και ταυτόχρονα ονειρευόμουν» Γραμμένο στην περίοδο 1934-1935, το "Η σκιά πέρα από τον χρόνο", είναι η τελευταία μακροσκελής ιστορία του Χ.Φ. Λάβκραφτ. Με τη συνηθισμένη του μετριοφροσύνη – ή χαμηλή αυτοεκτίμηση; – ο συγγραφέας έχει δηλώσει πως δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Kαι όμως, στα χρόνια που ακολούθησαν την πρώτη έκδοση της ιστορίας στο περιοδικό Astounding Tales, τον Ιούνιο του 1936, η νουβέλα αναγνωρίστηκε ως ένα από τα κλασικά έργα στον χώρο της λογοτεχνίας του αλλόκοτου. H αφήγηση, κάνοντας τεράστια άλματα στον χρόνο και τον χώρο, ακολουθεί τον Ναθάνιελ Πίζλι, έναν καθηγητή στο διαβόητο πανεπιστήμιο Μισκατόνικ του Άρκαμ, ενόσω προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της πενταετούς αμνησίας του. Με αφετηρία παλαιότερες ιστορίες του, όπως, Το κάλεσμα του Κθούλου και Τα Βουνά της Τρέλας, ο Λάβκραφτ εδραιώνει εδώ τα βασικά του μοτίβα: τις συνταρακτικές αποκαλύψεις, την ασημαντότητα του ανθρώπου μπροστά στην επέλαση πανάρχαιων δυνάμεων και την επανεκτίμηση της ίδιας μας της θέσης μέσα στο σύμπαν. Καθώς σταδιακά αποκαλύπτεται η απίστευτη αλήθεια, ο ήρωάς μας – και ο αναγνώστης – βυθίζονται σε μια συγκλονιστική αναζήτηση για τη γνώση με κάθε κόστος. Tο ερώτημα είναι αμείλικτο: πώς είναι δυνατόν να συνέβησαν όλ’ αυτά; Ο Πίζλι είναι ένας από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες του Λάβκραφτ –ένας άνθρωπος που αναγκάζεται να ερευνήσει και να κατανοήσει το αδιανόητο, αλλά ταυτόχρονα να συνεχίσει να νιώθει ζεστασιά και αγάπη για τον γιο του, ακόμα και όταν νιώθει τρομερή ψυχική πίεση. O Ι.Ν.Τ. Κάλμπαρντ αποτυπώνει με παραστατικότητα τις περιπετειώδεις γεμάτες μυστήριο πολυετείς έρευνες του Πίζλι, καταλήγοντας στο βασανιστικά αξεπέραστο φινάλε, αποδεικνύοντας έτσι για ποιο λόγο "Η σκιά πέρα από τον Χρόνο" παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα του είδους που έχουν γραφτεί ποτέ.