Οι ιστορίες με ζώα ανήκουν στα λεγόμενα συριανά διηγήματα και αποτελούν καυστικές σάτιρες της τοπικής κοινωνίας. Όντας παραβολές διάρθρωσης των ανθρώπινων ηθών, μέσα από τη διαρκή σύγκριση του ανθρώπου με τα ζώα και με κύριους πρωταγωνιστές τα τελευταία, γειτνιάζουν με το λογοτεχνικό ύφος των μύθων ζώων, το οποίο και εμπλουτίζουν με το επιστημονικό και θετικιστικό πνεύμα του δεκάτου ενάτου αιώνα.