Χρυσή Γιαννουλάκη

Ένα βιβλίο που εγκαταλείπεται δύσκολα από τα χέρια του αναγνώστη, όντας ένα ιδιαιτέρως καλογραμμένο πόνημα που παρακολουθεί τη σημασία των φάσεων μιας συστηματικής έμπνευσης ενός εξέχοντος διανοητού. Αυτή η μονογραφία έλειπε από την ελληνική βιβλιογραφία, και περισσότερο απουσίαζε ως μια απαραίτητη συμμετοχή στον κλινικό διάλογο - όχι μόνον των ψυχαναλυτών, αλλά και των ψυχοθεραπευτών, ψυχιάτρων ή ψυχολόγων. Θα προσθέταμε και όλων εκείνων που ενδιαφέρονται για τον ναρκισσισμό ως μία τρέχουσα λέξη μιας εποχής που έχει αποκληθεί στην κοινωνιολογία η εποχή του ναρκισσισμού.