Edith Wharton

Fourteen tales include "The Enormous Radio" by Cheever, Faulkner's "Dry September," Katherine Anne Porter's "He," "A Worn Path" by Eudora Welty, and tales by Hawthorne, Twain, Poe, Fitzgerald, Wharton, others.

On a poor farm near Starkfield in western Massachusetts, Ethan Frome struggles to wrest a living from the land, unassisted by his whining and hypochondriacal wife Zeena. When Zeena's young cousin Mattie Silver is left destitute, the only place she can go is Ethan's farm. An embittered man and an enchanting young woman meeting in such circumstances unleash predictable consequences as passions are aroused between the three protagonists, Edith Wharton's characterisation and deft handling of reversals of fortune are so accomplished that Ethan Frome has remained enduringly popular since its first publication in 1911 and is considered her greatest tragic story.

Issue du milieu oisif et fortuné de la haute société new-yorkaise, Edith Wharton fut l'un des écrivains les plus importants du début du XXe siècle. Liées entre elles par une terrible glaise où se conjuguent les strates du passé, du non-dit et du manque, les nouvelles ici rassemblées sont hantées par tout ce qui, sournoisement, menace de détraquer la machine sociale : passions, vices, ambitions mal gouvernées... On y verra la vieillesse s'imaginer être encore au faîte brillant de la vie ; la longue amitié de deux femmes cacher une haine et une jalousie féroces ; ou le drame d'un divorce peser sur le mariage d'une innocente jeune fille. Cet ensemble de nouvelles, qui s'étend sur toute la carrière d'Edith Wharton, offre un aperçu saisissant des diverses facettes de l'auteur, qui a rarement mieux joué de son pouvoir d'émotion et de son humour cruel.

Edith Wharton et son mari Teddy, francophiles cultivés et touristes avertis, partent de Boulogne avec leur chauffeur, direction Amiens, Rouen, Paris, Poitiers, les Pyrénées, la Provence, l'Est : rien ne les arrête ! En route, ils admirent les paysages, les villages, mais aussi les Français...

Dans ce récit en forme de carte postale, Edith Wharton nous fait redécouvrir lieux et monuments avec un enthousiasme communicatif.

Lydia a quitté son mari pour Gannett. Les deux amants voyagent à travers l'Europe et vivent librement leur passion, mais le poids des conventions sociales a vite fait de les rappeler à la réalité... Waythorn et Alice reviennent à New York après leur lune de miel. Si pour lui c'est un premier mariage, Alice en est à son troisième, mais Waythorn n'en a cure... jusqu'à ce que les ex-maris de sa femme se présentent à sa porte ! Edith Wharton peint avec humour et justesse les portraits de femmes libres et modernes qui défient la société.

Susy Branch and Nick Lansing are typical Wharton heroes: popular, attractive, and much poorer than their “international set” friends. Like Lily Bart in The House of Mirth, the two depend on the largesse of more privileged acquaintances to get by. Recognizing in each other a desire for the finer things in life, they decide to get married and, knowing that their friends will happily provide fabulous accommodations, live rent-free on an extended honeymoon until either one of them finds a better match—at which point they will amicably divorce and sail off into their separate, wealthier sunsets. But a romantic tour of Europe can confuse even the most mercenary hearts. And when a friend asks for a favor in exchange for the use of her palazzo, Susy and Nick realize that everything in this sophisticated world comes at a price: one that their hearts and consciences may no longer allow them to pay. .

Quatre courts romans. Quatre décennies : 1840, 1850, 1860, et 1870. Un thème commun : les moeurs de la faune aristocratique new-yorkaise qu'Edith Wharton connaissait si bien, son aveuglement, son égoïsme, son arrogance. Du fils de famille qui revient de son voyage dans le Vieux Monde avec une inestimable collection de tableaux et ne récolte chez lui que rebuffades et mépris à la jeune femme qui, suprêmement fidèle dans l'infidélité même, se sacrifie pour son mari et se trouve livrée à l'ostracisme général, chaque personnage se heurte aux contraintes d'une société cruelle décidée à écraser tous les germes de la liberté individuelle, qu'elle soit de corps ou d'esprit. Satire dévastatrice d'un monde où la morale est sacrifiée à l'apparence, Vieux New York est un recueil éblouissant d'intelligence. Edith Wharton s'y attaque avec une ironie jubilatoire, mais pénétrée de compassion, à de vieilles mentalités qui, en Amérique comme ailleurs, n'en finissent pas de mourir.

«Βυθίζομαι στον 19ο αιώνα», έγραφε η Ίντιθ Γουόρτον, «... ένα ευλογημένο καταφύγιο από την αναταραχή και τη μετριότητα του σήμερα ― σαν να βρίσκω άσυλο σε ναό». Έτσι ανασκάπτοντας την πλούσια φλέβα του παρελθόντος άρχισε να γράφει τέσσερις νουβέλες με τον συλλογικό τίτλο Η παλιά Νέα Υόρκη. Η καθεμιά καταπιανόταν με μία δεκαετία του 19ου αιώνα: «Ψεύτικη αυγή», 1840, «Η γεροντοκόρη», 1850, «Σπίθα», 1860 και «Πρωτοχρονιά», 1870. Εκδόθηκαν το 1924 σε ξεχωριστούς τόμους και οι Times τις κατέταξαν στα καλύτερα έργα της. «Η γεροντοκόρη» χαρακτηρίστηκε ως «μια από τις ωραιότερες ιστορίες της αμερικανικής λογοτεχνίας».

Η λεγόμενη "διάδοση της γνώσης", που συνήθως την κατατάσσουμε στην κατηγορία των σύγχρονων προόδων, μαζί με την κεντρική θέρμανση και την καθολική ψήφο, έχει συμπτωματικά οδηγήσει στη γέννηση μιας νέας διαστροφής - της διαστροφής της ανάγνωσης. Απ’ όλες τις διαστροφές οι πιο δύσκολες να ξεριζωθούν είναι εκείνες που από τον πολύ κόσμο θεωρούνται αρετές. Ανάμεσά τους η ανάγνωση κατέχει την πρώτη θέση. Ότι το να διαβάζεις σκουπίδια αποτελεί διαστροφή είναι γενικά παραδεκτό· το διάβασμα όμως καθεαυτό -το διάβασμα ως συνήθεια, παρότι πρόσφατη- συναγωνίζεται ήδη φτασμένες αρετές όπως η αποταμίευση, η εγκράτεια, το πρωινό ξύπνημα και η τακτική άσκηση. Υπάρχει ωστόσο κάτι το παράξενα επιθετικό στην αρετή του αναγνώστη από αίσθηση καθήκοντος. [...] Όταν ο μηχανικός αναγνώστης, οπλισμένος με αυτή τη μεγάλη ιδέα για το καθήκον του, εισβάλλει στην επικράτεια των γραμμάτων -συζητά, κριτικάρει, καταδικάζει ή, ακόμα χειρότερα, επαινεί- τότε είναι που η διαστροφή της ανάγνωσης γίνεται απειλή για τη λογοτεχνία. [...] Το να διαβάζεις δεν είναι αρετή· το να διαβάζεις καλά όμως είναι τέχνη, μια τέχνη που μόνο ο γεννημένος αναγνώστης μπορεί να την κατακτήσει.

Το µυθιστόρηµα αφηγείται την ιστορία της Τσάριτι Ρόγιαλ, µιας νεαρής κοπέλας µε περήφανο και ανεξάρτητο χαρακτήρα, που ζει σε µια φτωχή επαρχιακή πόλη υιοθετηµένη από µια τοπική οικογένεια. Όταν ο νεαρός αρχιτέκτονας Λούσιους Χάρνεϊ θα επισκεφτεί τη µικρή πόλη για µια επιστηµονική µελέτη, η δεκαοκτάχρονη Τσάριτι θα τον ερωτευτεί και θα ξεκινήσει µια παθιασµένη σχέση µαζί του.

Το Καλοκαίρι"", που θεωρείται από αρκετούς το καλύτερο έργο της Ίντιθ Γουόρτον, συγκρίνοντάς το ακόµα και µε τη Μαντάµ Μποβαρύ"" του Φλοµπέρ, εκδόθηκε το 1917 και προκάλεσε µεγάλη αίσθηση, καθώς ήταν ένα από τα πρώτα µυθιστορήµατα που έφερε στο προσκήνιο τη σεξουαλική αφύπνιση µιας νεαρής γυναίκας.

Σπάζοντας την παράδοση των γυναικείων ροµαντικών µυθιστορηµάτων, η Τσάριτι, µια ηρωίδα µε χαρακτηριστικά σύγχρονης γυναίκας, αντιστέκεται µε αξιοπρέπεια στην πίεση των κοινωνικών συµβάσεων, απόλυτα συµφιλιωµένη µε τα συναισθήµατα και τη σεξουαλικότητά της.