André Breton

" Dieu merci, notre époque est moins avilie qu'on veut le dire : Picabia, Duchamp, Picasso nous restent. Je vous serre les mains, Louis Aragon, Paul Eluard, Philippe Soupault, mes chers amis de toujours. Vous souvenez-vous de Guillaume Apollinaire et de Pierre Reverdy ? [...] Il ne sera pas dit que le dadaïsme aura servi à autre chose qu'à nous maintenir dans cet état de disponibilité parfaite où nous sommes et dont maintenant nous allons nous éloigner avec lucidité vers ce qui nous réclame.

[...] Στις 15 Νοεμβρίου του 1923 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική συλλογή του Breton "Γαιόφως" (Clair de terre), με την ένδειξη "Collection litterature" ως όνομα εκδότη, σε 240 αντίτυπα και ένα πορτρέτο του ποιητή από τον Pablo Picasso. Αποτελούνταν από αφηγήσεις πέντε ονείρων και 23 ποιήματα γραμμένα από το 1920 ως το 1923, αρκετά πιο ελεύθερα στη μορφή από αυτά της πρώτης του νεανικής συλλογής. Η μορφολογική ευρύτητα των ποιημάτων και τα λιγοστά δείγματα ντανταϊστικού πειραματισμόύ, φανερώνουν μια σαφή απομάκρυνσή του και από τον αυτοματισμό των "Μαγνητικών πεδίων". [...] (από την εισαγωγή του μεταφραστή)