Οι ζώνες της Σικάστα

[...] Αναρωτιόμαστε μήπως ο γάμος αυτός έπρεπε να γίνει σύμφωνα με τ΄ αρχαία πρότυπα κι οι Ζώνες Τρία και Τέσσερα έπρεπε να κάνουν μια κοινή γιορτή. Οι Ζώνες όμως, δεν μπορούσαν ν΄ αναμιχθούν, ήσαν εχθρικές απ΄ τη φύση τους. Εμείς δεν ήμασταν καν σίγουροι πού βρίσκονταν τα σύνορα. Τη δική μας πλευρά δεν τη φρουρούσαμε. Όσοι από τους κατοίκους της Ζώνης Τρία έμεναν κοντά στα σύνορα ή τα πλησίαζαν από περιέργεια -όπως κάνουν κάποτε τα παιδιά και οι νέοι- ένιωθαν να πλημμυρίζουν από απέχθεια ή τουλάχιστον από μιαν αντιπάθεια για την ξένη ατμόσφαιρα και τους τρόπους της που εκδηλώνονταν σαν ένας ψυχρός λήθαργος, κάτι σαν πλήξη. Δεν μπορεί να λεχθεί ότι η Ζώνη Τέσσερα είχε για μας την κρυφή έλξη του απαγορευμένου, πως μας συνάρπαζε: Το πιο σωστό, είναι ότι ξεχνούσαμε την ύπαρξή της. [...]

Η δεύτερη νουβέλα μιας σειράς από τρεις νουβέλες, από τη βραβευμένη διηγηματογράφο Περσικής καταγωγής, στο ίδιο κλίμα γραφής: Διαστημική φαντασία με αφετηριακή έμπνευση την Παλαιά Διαθήκη.