Στο Γέρασμα (1898) ο Ίταλο Σβέβο, με σκηνικό τη γενέθλια πόλη του, την Τεργέστη, αφηγείται την ιστορία ενός τριανταπεντάρη υπαλλήλου και επίδοξου συγγραφέα, του Εμίλιο, που ερωτεύεται παράφορα μια νεότερή του γυναίκα. Ο έρωτας αποδεικνύεται πολυκύμαντος· η Αντζολίνα είναι απρόβλεπτη, γεμάτη μυστικά. Μοιάζει να ανήκει σε έναν διαφορετικό κόσμο, πιο ελαφρό, χωρίς το αίσθημα του καθήκοντος που χαρακτηρίζει τον Εμίλιο. Στην πορεία δημιουργείται ένα «τετράγωνο», στο οποίο συμμετέχουν επίσης η ανύπαντρη αδελφή του Εμίλιο, Αμάλια, και ο καρδιοκατακτητής φίλος του, ο Στέφανο. Ο Ίταλο Σβέβο, περιγράφοντας μια ερωτική αποτυχία, ανατέμνει ένα πρόωρο γέρασμα του μυαλού και της ψυχής: ο Εμίλιο, χάνοντας τον έρωτα, περνά ξυστά από την εμπειρία της ζωής.