Μαρία Χρυσικού

Με λένε Φιόγκο Λυτό και είμαι ξωτικό τάξης. Αναλαμβάνω κάθε σκανταλιά που μπορεί να συμβεί μέσα στο μάθημα. Ξέρετε εσείς… εξαφανίζω τις εργασίες και τα τετράδια, κρύβω τα μολύβια και τις γόμες, χύνω το νερό από τα μπουκάλια, τραβάω την καρέκλα λίγο πριν καθίσει κάποιο παιδί και ένα σωρό άλλες. Η ειδικότητά μου όμως είναι να… λύνω τα κορδόνια των παπουτσιών χωρίς να με καταλάβει κανείς! Και τότε είναι που γίνεται χαμός…

Όλα αρχίζουν μέσα σε ένα εστιατόριο. Πάνω από ένα πιάτο με φακή, τη στιγμή που ο κύριος Ιάκωβος ανακαλύπτει πως από το φαγητό του λείπει η άγρια ρίγανη. Ξεκινά τότε ένα ταξίδι, μια αναζήτηση μέσα από την οποία θα γευτεί, θα θυμηθεί και θα ανακαλύψει αυτό που πραγματικά λείπει από το φαγητό και τη ζωή του.