Émile Zola

O Εμίλ Ζολά, από τις πιο ονομαστές μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και αρχηγός της νέας τότε νατουραλιστικής σχολής. Τα χειμαρρώδη μυθιστορήματά του τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων εκπροσώπων του νατουραλιστικού μυθιστορήματος τον 19ο αιώνα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Ζολά ανήκει, χρονολογικά, μετά τον Φλωμπέρ και πριν από τον Μωπασάν, στην πλειάδα των μεγάλων συγγραφέων, οι οποίοι διέπρεψαν στο είδος του διηγήματος και της νουβέλας.

Οι Εκδόσεις Στερέωμα συνεχίζουν με αίσθημα συνέπειας προς τους αναγνώστες την σειρά που ονομάζεται "Κλασικοί και Σύγχρονοι", παρουσιάζοντας το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Εμίλ Ζολά "Στον παράδεισο των κυριών".
Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου ο Christophe Chantepy, Πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα, το αριστούργημα του Εμίλ Ζολά είναι ένα από τα κύρια έργα της σειράς Les Rougon-Macquart, ένας από τους θεμέλιους λίθους του νατουραλιστικού μυθιστορήματος, όπου η ίντριγκα γεννιέται σε ένα ντεκόρ και ένα περιβάλλον απόλυτα καταγεγραμμένα. Η πρόθεση του Ζολά ήταν να απεικονίσει όσο το δυνατόν καλύτερα την κοινωνική άνοδο μιας οικογένειας και το βιβλίο αποτελεί το χρονικό της ανέλιξης μιας ταπεινής αλλά φιλόδοξης γυναίκας στο χώρο του εμπορίου. Για να το επιτύχει, ο συγγραφέας συσσωρεύει κολοσσιαίο όγκο πληροφοριών και περιπλανιέται στα πολυκαταστήματα, γεγονός που του επιτρέπει να αποδώσει πιστά την ατμόσφαιρα που αναδύεται μέσα από απολαυστικές περιγραφές.

Το μυθιστόρημα "Στον παράδεισο των κυριών", γραμμένο το 1883, στον κολοφώνα της συγγραφικής επιτυχίας του Ζολά, πραγματεύεται τον ανταγωνισμό, την κατάκτηση και τον θρίαμβο του εμπορίου των "νεωτερισμών", που εγκαινίασαν με την εμφάνιση τους τα πολυκαταστήματα του Παρισιού, εις βάρος βεβαίως του μικρο-εμπορίου· μιλά για την παντοδυναμία του χρήματος αλλά και του έρωτα, για την αναπόδραστη πρόοδο που ισοπέδωσε και σκότωσε όμως ένα κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας, αυτό των μικρο-εμπόρων, το οποίο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον τρόπο σκέψης των καιρών και να αντιληφθεί την λειτουργία των νέων εμπορικών κανόνων.

Το Όνειρο του Εμίλ Ζολά (1888) είναι ένα αθώο ειδύλλιο ανάμεσα σε μια φτωχή κεντήστρα, την Αγγελικώ, και τον γόνο μιας αριστοκρατικής οικογένειας. H υπόθεση εκτυλίσσεται σε μια ήσυχη πόλη της βόρειας Γαλλίας που είναι χτισμένη γύρω από έναν μεγάλο καθεδρικό ναό. Η Αγγελικώ είναι μια τίμια κοπέλα, που βρίσκεται στον αντίποδα της λογοτεχνικής ηρωίδας Νανά· αυτό που διαφοροποιεί την πορεία τους είναι ότι η πρώτη είχε την τύχη να υιοθετηθεί από μια καλή οικογένεια. Το έργο μοιάζει μάλλον με παραμύθι, ωστόσο επανέρχονται και εδώ τα βασικά μοτίβα του Ζολά· πιο συγκεκριμένα η σύγκρουση ανάμεσα στην κληρονομικότητα και το περιβάλλον όσον αφορά τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, η πάλη ανάμεσα στο πνεύμα και τις αισθήσεις, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύναμους είναι ιδέες που διατρέχουν όλο το έργο. Το όνειρο της Αγγελικώς ακροβατεί ανάμεσα σε πραγματικότητα και ψευδαίσθηση. Αυτή η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο υπαρκτό και το ανύπαρκτο είναι η κινητήριος δύναμη της αφήγησης. Το μυθιστόρημα, όπως ο ίδιος ο Ζολά το έθεσε, είναι ένα «ποίημα για το πάθος» με όλο τον λυρισμό του Γάλλου νατουραλιστή.