Όλες οι απαντήσεις του Σοπενάουερ για τις ανθρώπινες σχέσεις
«Πρέπει κανείς να μην έχει ιδέα πώς λειτουργεί ο κόσμος αν νομίζει πως θα γίνει δημοφιλής με την εξυπνάδα και την αντίληψή του».
Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.
«Η Σχέση μας με τους Άλλους» είναι ένα απόσπασμα από τη συλλογή δοκιμίων-φιλοσοφικών προβληματισμών του Arthur Schopenhauer, η οποία δημοσιεύτηκε το 1851 υπό τον τίτλο ‘’Parerga und Paralipomena’’.
Ο ίδιος ο Schopenhauer περιέγραψε την συλλογή αυτή ως «ασύγκριτα πιο δημοφιλές από οτιδήποτε άλλο μέχρι τώρα», ενώ συμπληρώνουν θεματικά το πιο διάσημο ίσως έργο του, τον «κόσμο ως βούληση και ως παράσταση».
«Η Σχέση μας με τους Άλλους» εκδίδεται ως ένα απαραίτητο σημείο αναφοράς τόσο για τους μελετητές του σπουδαίου Γερμανού ιδεαλιστή, όσο και για την ίδια την ιστορία της φιλοσοφίας εν γένει.
Γιατί στη συναναστροφή μας με τους άλλους είναι προτιμότερο να ρίχνουμε λίγο το επίπεδό μας; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα αν δεν τους αγγίζει προσωπικά; Γιατί η επιείκεια και η ειλικρινής εκτίμηση στο πρόσωπο κάποιου που μόλις γνωρίσαμε δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι;
Τι είναι τελικά η ευγένεια και γιατί κάνουμε καλό στον εαυτό μας όταν κρίνουμε τους άλλους;
Με το γνωστό καίριο και ουδόλως διπλωματικό του ύφος, ο Άρθουρ Σοπενχάουερ προσφέρεται να δώσει απαντήσεις σ’ αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι επιθυμούμε την επαφή με τους άλλους ανθρώπους παρότι «στην πραγματικότητα θα πρέπει να είμαστε πολύ χαρούμενοι αν δεν έχουμε καμία σχέση μαζί τους».
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
Αν έχετε αποφασίσει πως είστε οι καλύτεροι γονιοί που υπάρχουν, αν πιστεύετε πως οι δικοί σας γονείς τα έπραξαν όλα σωστά, αν φοβάστε να αφουγκραστείτε το παιδί που υπήρξατε κάποτε ή το παιδί που έχετε φέρει στον κόσμο, τότε όχι, μη διαβάσετε αυτό το βιβλίο.
Οι Εκδόσεις Φουρφούρι με χαρά εκδίδουν το «Μια Φορά κι Ένα Παιδί», της Αντιγόνης Βουτσινά, ένα παράξενο βιβλίο για μαμάδες, κόρες και την ανατροφή τους. Λιτό, αποδομητικό, αποκαλυπτικό, ιδιαίτερο, που ενεργοποιεί και προβληματίζει…
Σύντομοι αφορισμοί από τον μεγάλο υπαρξιστή για τα ανθρώπινα πάθη
Κάποιοι αντιμετωπίζουν το ιδεώδες τους με μια επιφυλακτική ταπεινότητα και προτιμούν να το αρνούνται· φοβούνται τον υψηλότερο εαυτό τους επειδή, όταν μιλάει εκείνος, μιλάει απαιτώντας.
Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.
Οι σκέψεις του ανεξάντλητου και πολυδιαβασμένου Friedrich Nietzsche αποτυπώνονται σε αυτό το ημι-αυτοβιογραφικό απόσπασμα από το «Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο», μια ακόμη ανθρωπολογική μελέτη από εκείνες που μέχρι και σήμερα μνημονεύονται από τους ανθρώπους του 21ου αιώνα.
Αυτοτελείς σκέψεις και ευφυείς παρατηρήσεις για τα πάθη και τις επιθυμίες που παλεύουν να επιβληθούν, για τα τόσο ανθρώπινα αισθήματα που θολώνουν την αλήθεια, τις βολικές αυταπάτες που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει και πώς τελικά μπορεί ένα πνεύμα να ελευθερωθεί – τόσο από την προκατάληψη και την ανοησία όσο και απ’ τη φυλακή των ίδιων του των πεποιθήσεων. Σκέψεις που δεν είναι απαραιτήτως μοναχικές, αλλά σαφώς ευνοούνται από την αυτάρκεια της διάνοιας που τις συνέλαβε: ο Φρίντριχ Νίτσε, ολοκληρώνοντας με ισόποσες δόσεις εμβρίθειας, πρόκλησης και ρεμβασμού το Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο –έργο που σηματοδοτεί την έναρξη του μεγάλου φιλοσοφικού του ταξιδιού–, δίνει στο τελευταίο του κεφαλαίο τον τίτλο «Μόνος με τον εαυτό σου».
Το απαύγασμα της φιλοσοφικής διδασκαλίας του Ινδουισμού
Αυτό, που ο νους δεν μπορεί να το σκεφτεί αλλά εξαιτίας του ο νους είναι ικανός να σκέφτεται: αυτό και μόνο να ξέρεις πως είναι το Μπράχμαν.
Οι Ουπανισάδες είναι τα ιερά ινδουιστικά κείμενα που συνοδεύουν τις Βέδες, τις ιερές σανσκριτικές γραφές, συμπυκνώνοντας το νόημά τους σε μορφή φιλοσοφικής διδασκαλίας – γι’ αυτό είναι γνωστές και ως «Βεντάντα», που σημαίνει το «τέλος» ή τον «τελικό σκοπό» της σοφίας (Βέδα θα πει «σοφία»). Και σε τι συνίσταται η αρχαία ινδουιστική διδασκαλία; Σε τίποτε άλλο πέρα από την αποστολή του ανθρώπου να απαλλαγεί απ’ όλες τις «πλασματικότητες» αυτού του κόσμου (τη μακροζωία, την ευμάρεια, τη στείρα νοητική λειτουργία κ.ο.κ.) και μέσω της υπερθετικής γνώσης του εαυτού να ενωθεί με τη θεϊκή συνείδηση, αυτή που διαπερνά και αποτελεί ολόκληρο το σύμπαν: «Ο άνθρωπος που έχει μορφή πεθαίνει, όχι όμως και αυτό που κατοικεί μέσα του».
Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.
Ορισμένοι μελετητές τοποθετούν τη βεδική περίοδο, όταν και οι Ουπανισάδες πήραν τη γνωστή μορφή τους, έως και το 4.000 ή το 5.000 π.Χ., ενώ άλλοι μεταξύ του 2.000 και του 1.400 π.Χ. – σίγουρα πάντως αρκετούς αιώνες πριν από τη βουδιστική περίοδο, που ξεκινά τον 6ο π.Χ. αιώνα. Μιας και τίποτα δεν γραφόταν και όλες οι διδασκαλίες γίνονταν προφορικά, οι Ουπανισάδες λέγονταν και Σρούτις, «αυτό που ακούγεται». Ο όρος χρησιμοποιείται και με την έννοια της αποκάλυψης, αφού οι Ουπανισάδες θεωρείται πως είναι θεϊκής προέλευσης και στα κείμενά τους δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά σε συγγραφέα ή καταγραφέα. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται οι τρεις πρώτες –και ουσιωδέστερες– Ουπανισάδες.
Ένα μικρό, αληθινό βιβλίο, όχι λιγότερο ευεργετικό από ότι ευχάριστο
Όποιος επιδιώκει δημόσια αξιώματα αποκλείεται από κάθε δημόσιο αξίωμα αμέσως.
Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.
Ο διάσημος μύθος της Ουτοπίας, που γράφτηκε από τον Τόμας Μορ στις αρχές του 16ου αιώνα και έκτοτε δεν έχει πάψει να γοητεύει και προκαλεί το ενδιαφέρον, καταπιάνεται με το αιώνιο φιλοσοφικό ζήτημα της ιδανικής πολιτείας. Ο Μορ ενσωματώνει στο όραμά του για την ιδεώδη κοινωνία στοιχεία από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον στωικισμό και τον επικουρισμό, και μιλάει για κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, ανεξιθρησκία, κρατική πρόνοια και μέριμνα για όλους τους πολίτες, με σκοπό την κατάκτηση της ευτυχίας μέσω της επίτευξης κοινωνικής ειρήνης και δικαιοσύνης. Ένα κείμενο που επηρέασε όσο λίγα τη φιλοσοφική, πολιτική και λογοτεχνική παράδοση της Δύσης, λαμπρό γέννημα του ουμανισμού της Αναγέννησης.
φίλτρα αναζήτησης:
Καθαρισμός Όλων