Αγγλικά

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Αν έχετε αποφασίσει πως είστε οι καλύτεροι γονιοί που υπάρχουν, αν πιστεύετε πως οι δικοί σας γονείς τα έπραξαν όλα σωστά, αν φοβάστε να αφουγκραστείτε το παιδί που υπήρξατε κάποτε ή το παιδί που έχετε φέρει στον κόσμο, τότε όχι, μη διαβάσετε αυτό το βιβλίο.

Οι Εκδόσεις Φουρφούρι με χαρά εκδίδουν το «Μια Φορά κι Ένα Παιδί», της Αντιγόνης Βουτσινά, ένα παράξενο βιβλίο για μαμάδες, κόρες και την ανατροφή τους. Λιτό, αποδομητικό, αποκαλυπτικό, ιδιαίτερο, που ενεργοποιεί και προβληματίζει…

Σύντομοι αφορισμοί από τον μεγάλο υπαρξιστή για τα ανθρώπινα πάθη

Κάποιοι αντιμετωπίζουν το ιδεώδες τους με μια επιφυλακτική ταπεινότητα και προτιμούν να το αρνούνται· φοβούνται τον υψηλότερο εαυτό τους επειδή, όταν μιλάει εκείνος, μιλάει απαιτώντας.

Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.

Οι σκέψεις του ανεξάντλητου και πολυδιαβασμένου Friedrich Nietzsche αποτυπώνονται σε αυτό το ημι-αυτοβιογραφικό απόσπασμα από το «Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο», μια ακόμη ανθρωπολογική μελέτη από εκείνες που μέχρι και σήμερα μνημονεύονται από τους ανθρώπους του 21ου αιώνα.

Αυτοτελείς σκέψεις και ευφυείς παρατηρήσεις για τα πάθη και τις επιθυμίες που παλεύουν να επιβληθούν, για τα τόσο ανθρώπινα αισθήματα που θολώνουν την αλήθεια, τις βολικές αυταπάτες που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει και πώς τελικά μπορεί ένα πνεύμα να ελευθερωθεί – τόσο από την προκατάληψη και την ανοησία όσο και απ’ τη φυλακή των ίδιων του των πεποιθήσεων. Σκέψεις που δεν είναι απαραιτήτως μοναχικές, αλλά σαφώς ευνοούνται από την αυτάρκεια της διάνοιας που τις συνέλαβε: ο Φρίντριχ Νίτσε, ολοκληρώνοντας με ισόποσες δόσεις εμβρίθειας, πρόκλησης και ρεμβασμού το Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο –έργο που σηματοδοτεί την έναρξη του μεγάλου φιλοσοφικού του ταξιδιού–, δίνει στο τελευταίο του κεφαλαίο τον τίτλο «Μόνος με τον εαυτό σου».

Ένας Διχασμός χωρίς τέλος… Ανάμεσα σε δύο παρατάξεις προσδιοριζόμενες από την αντίπαλη πλευρά ως «προδοτικές»… Οι οποίες συνιστούσαν ωστόσο, έως το τραγικό 1922 τουλάχιστον, εκφράσεις διαφορετικών εκδοχών του ελληνικού «αναθεωρητικού/απελευθερωτικού» μεγαλοϊδεατισμού και εθνικισμού… Ένας Διχασμός με υπόβαθρο προσωποκεντρικό ασφαλώς (η σύγκρουση των «δύο Β»), αλλά και κοινωνικό και ιδεολογικό και οικονομικών στοχεύσεων και νοοτροπιών… Ένας παρατεταμένος οιονεί εμφύλιος πόλεμος, που κατέλιπε μίση αδιανόητα και ανεξίτηλα… Και που οδήγησε σε δικαστικούς φόνους «προδοτών», δηλαδή πολιτικών αντιπάλων. Ολοκληρώνοντας την έρευνά μου για το βιβλίο αυτό –το πιο κοπιώδες και, στα μάτια μου, το σημαντικότερο εξ όσων έχω γράψει–, έμεινα με την απορία που καταγράφει στα «πολεμικά» Aπομνημονεύματά του ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Με τόσα που τους έκαναν… Και τόσα που [οι ίδιοι] έκαναν στον εαυτό τους… Πώς επιβίωσαν οι Έλληνες;». Θ.Δ. «Το magnum opus της όλης συγγραφικής δημιουργίας του [Διαμαντόπουλου]». Ιωάννης Θεοδωρόπουλος «Έργο εθνικής αυτογνωσίας, είχε για μένα επιπροσθέτως την ένταση και τη γοητεία μοντέρνου θεατρικού έργου». Πάνος Λαζαράτος «Τσιμπά σαν σφήκα της γνώσης… Έργο με πολλή ανθρώπινη σοφία». Γιώργος Σιακαντάρης «Δεν είναι απλώς μια εξαιρετικά εύστοχη μελέτη που αφορά την Ιστορία και την Πολιτική Επιστήμη. Είναι ένα έργο που υπηρετεί την πολιτική κουλτούρα της κοινωνίας μας». Ευάνθης Χατζηβασιλείου

Ο πρώτος οδηγός για το ορειβατικό σκι στην Ελλάδα. Περιλαμβάνει γενικές οδηγίες και αναλυτικές περιγραφές για διαδρομές που μπορεί να ακολουθήσει κανείς σε 23 βουνά της ηπειρωτικής χώρας, της Πελοποννήσου, της Εύβοιας και της Κρήτης. Σε κάθε βουνό υπάρχει λεπτομερής χάρτης με σημειωμένες τις προτεινόμενες διαδρομές και πολλές φωτογραφίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο οδηγός μπορεί να φανεί χρήσιμος και σε μη-σκιέρ: Πρώτον γιατί μπορείτε να περπατήσετε τις περισσότερες διαδρομές που περιγράφονται, το καλοκαίρι, και δεύτερο, και ακόμα καλύτερο, γιατί μπορείτε να πάρετε έκπτωση 10% για όλες τις αγορές σας στα σημεία που αναφέρονται με την ένδειξη "ΣΗΜΕΙΩΣΗ" όπως ξενοδοχεία, εστιατόρια και αμπελώνες, αν δείξετε αυτό το βιβλίο.

Το απαύγασμα της φιλοσοφικής διδασκαλίας του Ινδουισμού

Αυτό, που ο νους δεν μπορεί να το σκεφτεί αλλά εξαιτίας του ο νους είναι ικανός να σκέφτεται: αυτό και μόνο να ξέρεις πως είναι το Μπράχμαν.

Οι Ουπανισάδες είναι τα ιερά ινδουιστικά κείμενα που συνοδεύουν τις Βέδες, τις ιερές σανσκριτικές γραφές, συμπυκνώνοντας το νόημά τους σε μορφή φιλοσοφικής διδασκαλίας – γι’ αυτό είναι γνωστές και ως «Βεντάντα», που σημαίνει το «τέλος» ή τον «τελικό σκοπό» της σοφίας (Βέδα θα πει «σοφία»). Και σε τι συνίσταται η αρχαία ινδουιστική διδασκαλία; Σε τίποτε άλλο πέρα από την αποστολή του ανθρώπου να απαλλαγεί απ’ όλες τις «πλασματικότητες» αυτού του κόσμου (τη μακροζωία, την ευμάρεια, τη στείρα νοητική λειτουργία κ.ο.κ.) και μέσω της υπερθετικής γνώσης του εαυτού να ενωθεί με τη θεϊκή συνείδηση, αυτή που διαπερνά και αποτελεί ολόκληρο το σύμπαν: «Ο άνθρωπος που έχει μορφή πεθαίνει, όχι όμως και αυτό που κατοικεί μέσα του».

Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.

Ορισμένοι μελετητές τοποθετούν τη βεδική περίοδο, όταν και οι Ουπανισάδες πήραν τη γνωστή μορφή τους, έως και το 4.000 ή το 5.000 π.Χ., ενώ άλλοι μεταξύ του 2.000 και του 1.400 π.Χ. – σίγουρα πάντως αρκετούς αιώνες πριν από τη βουδιστική περίοδο, που ξεκινά τον 6ο π.Χ. αιώνα. Μιας και τίποτα δεν γραφόταν και όλες οι διδασκαλίες γίνονταν προφορικά, οι Ουπανισάδες λέγονταν και Σρούτις, «αυτό που ακούγεται». Ο όρος χρησιμοποιείται και με την έννοια της αποκάλυψης, αφού οι Ουπανισάδες θεωρείται πως είναι θεϊκής προέλευσης και στα κείμενά τους δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά σε συγγραφέα ή καταγραφέα. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται οι τρεις πρώτες –και ουσιωδέστερες– Ουπανισάδες.

Ένα μικρό, αληθινό βιβλίο, όχι λιγότερο ευεργετικό από ότι ευχάριστο

Όποιος επιδιώκει δημόσια αξιώματα αποκλείεται από κάθε δημόσιο αξίωμα αμέσως.

Η best-seller σειρά «Επίλεκτα» των Εκδόσεων Οξύ εμπλουτίζεται με επτά νέους τίτλους, επτά νέα μικρά βιβλία, μεγάλων σκέψεων, τα οποία έρχονται να προστεθούν τους προηγούμενους 16 τίτλους.

Ο διάσημος μύθος της Ουτοπίας, που γράφτηκε από τον Τόμας Μορ στις αρχές του 16ου αιώνα και έκτοτε δεν έχει πάψει να γοητεύει και προκαλεί το ενδιαφέρον, καταπιάνεται με το αιώνιο φιλοσοφικό ζήτημα της ιδανικής πολιτείας. Ο Μορ ενσωματώνει στο όραμά του για την ιδεώδη κοινωνία στοιχεία από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον στωικισμό και τον επικουρισμό, και μιλάει για κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, ανεξιθρησκία, κρατική πρόνοια και μέριμνα για όλους τους πολίτες, με σκοπό την κατάκτηση της ευτυχίας μέσω της επίτευξης κοινωνικής ειρήνης και δικαιοσύνης. Ένα κείμενο που επηρέασε όσο λίγα τη φιλοσοφική, πολιτική και λογοτεχνική παράδοση της Δύσης, λαμπρό γέννημα του ουμανισμού της Αναγέννησης.

Καλοκαίρι του 1978, σ’ ένα χωριό του Έβρου. Ο Αίαντας επιστρέφει στη γενέτειρά του πιστεύοντας ότι θα αναλάβει τα στρέμματα γης που του αναλογούν. Ο πατέρας του όμως έχει ορίσει μοναδικό του κληρονόμο τον μικρό του γιο, Οδυσσέα. Εκείνον που έμεινε κοντά του, έκανε οικογένεια και δούλεψε τη γη, όσο ο μεγάλος σπούδαζε μακριά τους να γίνει φιλόλογος.

Ο Αίαντας θολωμένος από θυμό βάζει φωτιά στο πατρικό του να τους κάψει όλους στον ύπνο. Μόνο που ο άνεμος αλλάζει ρότα και τα σχέδια του δεν ευοδώνονται. Δεν του απομένει τίποτα άλλο πέρα από την αυτοχειρία. Ένας οικογενειακός εμφύλιος ξεσπά γύρω από την ταφή του σώματός του.

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ

Αν κάποιος σε ρωτήσει ποτέ πώς ήμουν, πώς πραγματικά ήταν η Μέριλιν Μονρόε – λοιπόν, τι θα του απαντούσες;

Τον Απρίλιο του 1955, ο Τρούμαν Καπότε και η Μέριλιν Μονρόε συναντιούνται στην κηδεία μιας παλιάς ηθοποιού και βγαίνουν οι δυο τους για μια μεγάλη βόλτα στη Νέα Υόρκη. Δεκαεφτά χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας συνομιλεί στις φυλακές του Σαν Κουέντιν με τον Μπομπ Μποσολέιγ, τον άνθρωπο που για χάρη του η Σάρον Τέιτ και άλλοι τέσσερις αθώοι δολοφονήθηκαν από την οικογένεια Μάνσον. Και στο κλείσιμο της δεκαετίας του ’70 ο Καπότε ζει μια αξέχαστη εμπειρία συνοδεύοντας μια θρησκευόμενη μαύρη καθαρίστρια που διώχνει τα βάρη της ζωής με τη βοήθεια της μαριχουάνας.

Τρεις πολύ διαφορετικές συνομιλίες και τρεις από τις πιο ξεχωριστές συγγραφικές στιγμές του Τρούμαν Καπότε, που εντυπώνονται απευθείας στο μυαλό σαν εμπιστευτικός ψίθυρος σε μια κατάμεστη αίθουσα.

Μοντέρνα μέθοδος αγγλικής σε 34 μαθήματα